ชื่นความฉ่ำพรำย้อยจากสร้อยฝน เมฆเบื้องบนเคลียอุ้มคลุมขุนเขา สายน้ำหลากรินหลั่งทั้งลำเนา จากลาดเขาน้อยใหญ่ไหลลงบึง ดอกไม้ป่าพร่างพรมสายลมอ่อน กลิ่นขจรทั่วลำธารที่ผ่านถึง ท่วมท้นความรู้สึกอันลึกซึ้ง เต็มอยู่ในก้นบึ้งของหัวใจ ใบไม้ร่วงควงพลิ้วโปรยปลิวว่อน เกิดยอดอ่อนแตกตาขึ้นมาใหม่ เพื่อชูหน่อก่อพันธ์ขึ้นทันใจ เมื่อผลัดใบก็มีที่ผลิบาน สายรุ้งสวยพาดฟ้าคราใกล้ค่ำ นกไพรร่ำเรียกคู่กู่เสียงหวาน ร้องชวนชักพักกายาราตรีกาล ยามวันวารเลือนหายจากปลายฟ้า เพลงแห่งไพรใกล้ค่ำสำเนียงแว่ว กระซิบแผ่วสอดเสียงสำเนียงปร่า คล้ายเห่กล่อมย้อมใจในพนา ให้นิทราฝันถึงซึ่งแดนดาว.
พรระวี 5 ก.ย. 2545 20:29 น. - ID 21972 
771
6
0
5 กันยายน 2545 21:26 น. - comment id 73546
มองเห็นภาพฝันที่สวยงามมากค่ะ
5 กันยายน 2545 22:16 น. - comment id 73579
สงสัยคุณพรระวีคงจะผูกพันกับธรรมชาติมาก
6 กันยายน 2545 00:12 น. - comment id 73607
ขอบคุณน้องหลินและท่านละอองน้ำเป็นอย่างยิ่ง จริงๆแล้วผมผูกพันกะป่าเอามากๆ สร้างสวนป่าเฉลิมพระเกียรติ์ถวายองค์พระประมุขมา 2 ครั้งแล้วครับ
6 กันยายน 2545 00:18 น. - comment id 73609
งดงามตามธรรมชาติและภาษากลอนเลยค่ะ พรระวี
6 กันยายน 2545 13:28 น. - comment id 73754
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...ไพเราะและสวยงาม...
...มากมากค่ะ........^*^
................................
6 กันยายน 2545 22:08 น. - comment id 73943
มาให้กำลังใจแล้วนะคะพี่ณรงค์ เค้ารู้ชื่อตัวเองแล้วล่ะ กลอนเพราะมากนะคะ จินตนาการสูงส่ง.......ฝันถึงแก้วบ้างก็ดีนะคะ
6 กันยายน 2545 23:13 น. - comment id 73963
ขอบคุณน้องแก้วมาก ชักเก่งใหญ่แล้วนะ ฝีมือเขียนกลอนพัฒนาทีเดียว หมั่นเขียนหมั่นอ่านอีกหน่อยก็ไปตั้งหลักอยู่แนวหน้าแล้วหละ
7 กันยายน 2545 08:35 น. - comment id 74066
เพราะจังเลยค่ะ ชอบๆ อุอุอิอิ มิ้วๆ
8 กันยายน 2545 22:10 น. - comment id 74569
ขอบคุณท่านนักเดินทางที่เมตตาเข้าแจม
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
