บทบันทึก..กลางทะเลหมอก

เช้ามืดวันนั้นนานมากแล้ว
เพื่อนๆและเรา
ต่างนั่งเบียดชิดอยู่บนกระบะของรถที่เหมามาจากตัวเมือง
บนไหล่เขารถวิ่งไปอย่างระมัดระวัง
ยิ่งสูงอากาศยิ่งหนาว หนาวกว่าที่คิด
บนยอดเขาเรานั่งชมทะเลหมอกอย่างไม่รู้เบื่อ
บางครั้งมันปกคลุมจนมองไม่เห็นภูที่อยู่เบื้องหน้า
บางคราวมันจางหายจนเห็นดอยสูงเด่นชัด
ฉันเห็นเธอร้อยเรียงถ้อยคำลงบนสมุดบันทึกว่า
..ชีวิตเราบางคราวเหมือนจมอยู่ในทะเลหมอก
..คลุมเครือไร้ทิศทาง วันข้างหน้าจะเป็นเช่นไรมิอาจหยั่งรู้
..ภาพของอนาคต
..อาจเป็นเพียงความพร่าเลือนเหมือนหมอก
..ฉันจะได้อิงไออุ่นจากเธอเช่นนี้อีกสักกี่ครั้ง
..ฉันจะเก็บความงามของวันนี้ไว้ในความทรงจำ
..ฉันจะจำไออุ่นจากเธอตราบเท่านาน
บนถนนเส้นเดิม
ฉันกำลังขับรถลัดเลาะไปตามไหล่เขา
หมอกโรยตัวเป็นม่านบังทางอยู่เป็นระยะ มากบ้างน้อยบ้าง
บางครั้งเหมือนจมอยู่ในทะเลหมอก
แต่บางคราวหมอกจางจนมองเห็นเส้นทางสู่อดีตแจ่มชัด
กับข้อความในหน้ากระดาษที่เธอร้อยเรียงในวันนั้น
กับข้อความที่ยังสดใหม่ในความรู้สึก
..ฉันจะเก็บความงามของวันนี้ไว้ในความทรงจำ
..ฉันจะจำไออุ่นจากเธอตราบเท่านาน

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

นกน้ำ ไซบีเรีย 7 ต.ค. 2545 11:41 น. - ID 23953

826

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/23953 ที่มา: มองย้อนเข้าไปในอดีตแล้วค่อยๆเรียงร้อยตัวอักษรออกมา , นกน้ำ

comments powered by Disqus

นกกระดาษ

7 ตุลาคม 2545 13:46 น. - comment id 84626

อ่านแล้วเห็ยภาพเลยครับ ชักจะอยากไปเที่ยวแล้วสิ

monki

7 ตุลาคม 2545 15:55 น. - comment id 84695

ลิงเกาะไปด้วยคน เจี๊ยก

ธนรัฐ สวัสดิชัย

7 ตุลาคม 2545 16:28 น. - comment id 84714

มานั่งอ่านเพลินๆ จ้า


-------------------------------------------------------
www.Heart-Talk.cjb.net
Magazine Online สำหรับคนทันสมัย

แนทตี้..

7 ตุลาคม 2545 17:07 น. - comment id 84742

^*^
         ^*^
                ^*^.....พี่นกน้าม..คิดถึงจัง....^*^
              ..ท่าทางพี่เรานี่จะเปงนักเดินทาง..
                    ...........ตัวจริงหล่ะ.................
           ^*^. ....ได้อะไรดีดีมาเรื่อยเชียว.....^*^
               .....................^__^.....................

โคลอน

7 ตุลาคม 2545 21:20 น. - comment id 84806

ทะเลหมอกแม้จะทำให้ตาเราพร่ามัวและมองทุกอย่างไม่ค่อยเห็นแต่เราสามารถสัมผัสได้ถึงไอเย็นที่มากระทบปลายจมูกและกลายเป็นหยดน้ำค้างเกาะพร่างพรมไปทั่ว....และความจริงข้อหนึ่งที่ได้เรียนรู้จากทะเลหมอกคือ...อย่ากลัวต่อสิ่งที่ยังมองไม่เห็นเพราะเมื่อเราเข้าไปใกล้ๆแล้วเราจะมองเห็นทุกอย่างกระจ่างชัดด้วยตัวเราเอง

(o*^___^*o)

นกน้ำ

8 ตุลาคม 2545 10:13 น. - comment id 85010

ห่างเหินที่นี่ไปบ้างแต่เข้ามาทีไรก็รู้สึกอบอุ่นและได้ข้อคิดดีๆเสมอ..ขอบคุณทุกๆคนนะครับที่เข้ามาทักทาย

แอ็ปเปิ้ล

10 มกราคม 2548 15:52 น. - comment id 145878

คิดถึงพวกพี่ ๆๆ ทุกคนเลยนะ
คิดถึงความรู้สึกเก่า ๆ ณ ที่แห่งนี้จัง
ทำไงจะได้อ่านกลอนแห่งความทรงจำ
จากพวกพี่ ๆ เหมือนอย่างเดิม ๆๆ ^_____^ 

คิดถึงจริง ๆ คะ

+ comment แสดงความคิดเห็น