เปรียบเธอเหมือนท้องฟ้าที่อ้างว้าง ฉันเหมือนคนเดินกลางทางสายไหม เหมือนทะเลซัดสาดพาลเรื่อยไป คลื่นที่ไหวผ่านพ้นไปในผืนทราย ยามมืดมิดเธอคือดาวที่ประปราย ส่องผืนทรายระยับเคียงกับฟ้า อยากให้ดาวล่วงหล่นลงธารา คลื่นพัดพาดาวบรรจบพบผืนทราย เหล่าดาราพรรณรายที่รายล้อม คลื่นคะนองสาดกระเซ็นสว่างใส จากรุ่งเช้าตราบค่ำคืนลงผืนทราย ดูเหมาะหมายหากฟ้ากลายเป็นผืนดิน คราผืนดินยังไม่สิ้นกลิ่นอายน้ำ เพราะลำธารเคียงตำนานของสองสิ่ง ให้คู่กันนานเท่านานไม่หลีกทิ้ง เพราะผืนดินยังไม่สิ้นกลิ่นลำธาร รวมท้องฟ้าทะเลนิรันดร์กาล อีกทรายงามพร้อมสรรพกับดาวสวย ยังไม่สิ้นผืนดินและลำห้วย โลกนี้ช่างร่ำรวย..ด้วยธรรมชาติ
เนเน่จัง 12 ธ.ค. 2545 17:41 น. - ID 27199 
840
1
0
16 ธันวาคม 2545 15:37 น. - comment id 101078
ไพเราะจังเลย กลอนแบบธรรมชาติ ๆ ให้ความหมายที่ดีจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
