บอบบางนักร่างน้อย...ที่ก้อยเกี่ยว เพียงนิดเดียวเส้นใย...ที่ใช้ทอ สานเป็นข่ายรับรอง...เป็นห้องหอ เป็นทั้งบ่อหลุมดัก...รังรักเรา งดงามนักบอบบาง...รูปร่างน้อย สองมือคอยแกว่งกวัด...คอยปัดเป่า ละไมยิ้มพริ้มเยือน...ลบเลือนเหงา ชีวิตเยาว์วัยนัก...อยากทักทาย อบอุ่นนักสองแขน...แนบแน่นกอด ฟังเสียงขอดค่อนเคาะ...เสนาะใส เบาเบาแผ่วกุมเกาะ...ไพเราะกาย ติดตรึงใจแน่นอยู่...ไม่รู้พอ ห่วงหวงนักสายใย...ที่ปลายฟ้า ผ่านอุราดวงเก่า...ที่เจ้าขอ คะนึงหวนวอนเว้า...สองเราทอ เติมแต้มต่อสายใย...ยามไกลกัน...
นายดอกไม้ 26 ก.พ. 2546 07:50 น. - ID 29829 
892
8
0
26 กุมภาพันธ์ 2546 08:09 น. - comment id 110692
หน้าส่วนตัว
อรุณสวัสดิ์ค่ะ...
..สายใย..ให้รัก..
..ขอพัก..ที่ตรงนี้..
..ขอแค่..มี..
คนดี.คอยดูแล...
เรนขอ..อนุญาตแจม..นะค่ะ..
ก้อ..เรนยังแต่ง..ไม่เก่ง..นะค่ะ...
26 กุมภาพันธ์ 2546 08:52 น. - comment id 110696
ก็ครับ อรุณสวัสดิ์ยามเช้าจ้า (กี่โมงแล้วก็ไม่รู้) ...สายใยถักทอ...ความหวัง เป็นพลังถักทอ...เกิดก่อฝัน เพิ่มคุณค่าชีวา...สู่อนันต์ แล้วเสกสรรค์สองเรา...เข้าใจกัน... ผมก็แต่งมั่ว เสมอแหละจ้า
26 กุมภาพันธ์ 2546 10:45 น. - comment id 110706
บอบบางนักร่างน้อยพี่คอยเกาะ ยามเยื้องเยาะเดินไปพี่คอยเกี่ยว สองมือพี่ประคองไว้ไม่คลายเกลียว คอยแลเหลียวห่วงน้อง ประคองกาย............... ยามพี่ไปไกลห่าง อ้างว้างนัก ไกลสุดจักไปหาได้..ดั่งใจหมาย เฝ้าแต่รอพี่อยู่....มิรู้คลาย มินานหมาย หวังพี่ยา ได้มาเยือน................. ..ขอแจมด้วยคนค่ะ..สวัสดีจ๊ะ นายดอกไม้...
26 กุมภาพันธ์ 2546 18:32 น. - comment id 110767
บอบบางนักร่างน้อย...ที่คอยเกาะ เสียงไพเราะสุดซึ้ง...คนึงหา คิดถึงนักเป็นห่วง...แลดวงหน้า ทั้งสัญญาเคยให้...ยังไม่เลือน บอบบางนักมือน้อย...พี่คอยกุม อยากห่อหุ้มเจ้าไว้... หวายต้องรีบไปแล้วอ๊ะ เดี๋ยวมาต่อใหม่จ้า ... สวัสดีจ้า คุณพราวฝัน
26 กุมภาพันธ์ 2546 22:37 น. - comment id 110818
:)
27 กุมภาพันธ์ 2546 00:16 น. - comment id 110863
เป็นอารายอ๊ะ เจ้าดอกไม้ อิอิ สบายดีไหมเอ่ยจ้า ไม่ได้ทักทายหลายวัน อิอิ
27 กุมภาพันธ์ 2546 00:22 น. - comment id 110864
(o^___^o)
27 กุมภาพันธ์ 2546 00:38 น. - comment id 110869
อารายอ๊ะน่ะ ไม่เข้าใจ อิอิอิ อ้อ รู้แหละ เข้าใจแล้วครับ แบบว่า พึ่งจะคิดออก อ๊ะจ้า
27 กุมภาพันธ์ 2546 10:58 น. - comment id 110897
แดดอ่อนทอแสงระยิบระยับ... น้ำค้างหยัดหยดย้อยแล้วเลือนหาย จนดึกดื่นเดือนพร่างฝันพริ้งพราย ดารารายล้อมร้าวราน..นานเนิ่นมา ดอกไม้หวานหวานไหว..บานให้หลง มีตัวตนในจิตใจชวนให้หา บ้านหลังน้อย สายใยงาม นานเนิ่นมา ฝากชีวาฝังวิญญาณไว้นานเนา..
27 กุมภาพันธ์ 2546 15:42 น. - comment id 110984
แสงแดดอ่อนสดใส...ที่ปลายฟ้า สาดส่องพาโลกสวย...ที่ม้วยฝัน ให้เดินก้าวพาต่อ...ไม่ท้อกัน ร่วมเสกสรรค์สองมือ...ที่ถือมา ดอกไม้หวานบานพลิ้ว...ก่อนปลิวร่วง เหมือนคำห่วงวอนเว้า...พี่เจ้าขา จากกันแล้วสองเรา...เหงาอุรา รีบกลับมาอย่านาน...ก่อนบานปลิว... เขียนมั่วอีกแหละผมอ๊ะ ไม่รู้เป็นอาราย แบบว่า เบลออยู่เรื่อยเลยแหละครับ
28 กุมภาพันธ์ 2546 11:14 น. - comment id 111115
...แล้วอีกนานไหมกว่าจะหายเบลออ่ะ.....
28 กุมภาพันธ์ 2546 17:22 น. - comment id 111209
คงจะสงสัยว่า ประมาณหลายวันจากวันนี้จ้า ไม่งั้นก็วันพรุ่งนี้แหละจ้า อิอิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
