ไพรระหงภูกระดึงไต่เขาสูง มวลป่าไม้สะพรั่งไพรสนเขา เป็นสนสองใบซ้อนสามใบแซมเนา หนาวเหน็บหน่วงอุราฉ่ำชื่นเย็น เช้าก่อนตะวันรุ่งมุ่งฝ่าผาชมคลื่น ทะเลเมฆครืนคลุมลุ่มวิมานพื้นฟ้า ทะเลหมอกสร่างพร่างพรายตา ยอดเขาทะเลฝ่าหมอกสอดแซม ดวงอาทิตย์เดินขึ้นเขินจากเขา ฉายแสงฉานฉาบทาบทาไพรสณฑ์ ดลให้หลงใหลครวญหวนทวนยล จำติดตรึงจนตราบวันวายมิเลือน หวนดลใจคล้ายทะเลหมอกม่านบัง ทะเลเมฆสะพรั่งหว่างไพรระหง งามวิจิตรตรึงติดฤดีชวนยล ดลกลอนขานนามภูกระดึง ตรึงใจเอย
น้ำ 7 เม.ย. 2546 13:16 น. - ID 31869 
733
10
0
7 เมษายน 2546 15:39 น. - comment id 123355
เคยไปเหมือนกันเลยตอนอยู่มหาลัย ตอนนี้จบแล้วยังอยากไปอีก... ไพเราะค่ะ
7 เมษายน 2546 16:03 น. - comment id 123368
เคยไปหลายครั้งค่ะ..ก็ประทับใจทุกที...โดยเฉพาะอากาศ....หนาวมาก !!!..เอ้ย!!..เย็นมาก..(ผู้ปกครองบอกว่า..เป็นสาวเป็นนาง..ห้ามบอกว่า..หนาว..ต้องใช้คำว่า..เย็น!! ..ต้องเชื่อค่ะ...เดี๋ยวโดนดุ !!!).....แต่บรรยากาศสวยมาก..ไม่รู้ลืมเลย....ฯ ...
7 เมษายน 2546 16:57 น. - comment id 123402
หรืออ๊ะ แล้วเป็นผู้ชาย อากาศหนาวนี่ให้เรียกอารายดีน้า อิอิ ภูกระดึงตรึ่งใจ...เมื่อได้เยือน ไม่ลบเลือนทรงจำ...กับความหนาว เย็นยะเยือกสายหมอก...จากไพรพราว น้ำค้างขาวชมเหมย...นั่งเกยเธอ...
7 เมษายน 2546 23:25 น. - comment id 123561
คุณปูเปรี้ยวขอบคุณคำนิยมหวานเป็นกำลังใจยิ่ง จะคอยดูงานคุณเช่นกัน
7 เมษายน 2546 23:28 น. - comment id 123565
คุณราชิกา ความเย็นแห่งภูสูงประทับใจมิรู้ลืม เช่นเดียวกับมิตรใจผู้อยู่ในใจทำให้เย็นใจมิรู้ลืมเลย
7 เมษายน 2546 23:29 น. - comment id 123566
คุณดอกไม้ใจมาเยี่ยมกันเสมอ จะเป็นกำลังใจให้กันเพื่อสร้างสิ่งดีดีนิ
7 เมษายน 2546 23:32 น. - comment id 123567
น้ำค้างขาวชมเหมย...นั่งเกยเธอ... คารมย์รักจักหวานหูต่อคู่ใจมิจางเลือนจะกี่วันกี่ปีกี่เดือนมิเลือนใจคนดี คุณดอกไม้ฝันดีนิ
8 เมษายน 2546 00:25 น. - comment id 123616
ถึงแค่ซำตาแฮกเหงื่อแตกพลัก คนเคยรักอย่าเกาะฉอเลาะห่าง ตัวใครตัวมันเดินคนละทาง ขาเริ่มกางสั่นเทาก้าวไม่ไป เข็ดแล้วจ้า
8 เมษายน 2546 10:35 น. - comment id 123773
เคยไปมา 3 ครั้งแล้วค่ะ ไปกี่ครั้งก็กลับมามีเรื่องเล่าให้คนอื่นฟังไม่ซ้ำกันสักเรื่อง เป็นอะไรที่ประทับใจมาก ๆ ทั้งช่วงหน้าฝนและหน้าหนาว ให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันมาก ๆ เลย ^-^
8 เมษายน 2546 14:37 น. - comment id 123861
สักวาได้ฟังความวาบหวามจิต ครวญพินิจถึงภูกระดึงสูงถึงสรวง จะใคร่ลองไต่ดูบ้างอยากตักตวง (ประสบการณ์) แล้วจะเหมือนกับภูหลวงไม่หนอ..เออ ไม่เคยไปเลยครับ อยากไปสักครั้ง ยังหาแนวร่วมไม่ได้เลย
8 เมษายน 2546 16:47 น. - comment id 123907
จริงหรือป่าวค่ะ ที่ว่า ใครที่เป็นแฟนกันอาจจะเลิกคบกัน ถ้าไปภูกระดึงด้วยกันเนี่ย น่าสนใจน่ะ......แต่ไม่เคยไปเลยค่ะ
8 เมษายน 2546 23:11 น. - comment id 124107
คุณฤกษ์ ดลกลอนจากความทรงจำที่เหลือน้อย ได้คุณมาเสริมทำให้ใจผมคล้ายมีชีวิตที่เติมเติมอีกครั้งหนึ่งครับ ถึงแค่ซำตาแฮกเหงื่อแตกพลัก คนเคยรักอย่าเกาะฉอเลาะห่าง ตัวใครตัวมันเดินคนละทาง ขาเริ่มกางสั่นเทาก้าวไม่ไป ใจเจ้าพี่ถึงทีจะทิ้งน้อง ไม่สมปองสิ่งใดวานขาน แม้เหนื่อยกายผ่อนคลายจะสำราญ ขอเกาะหลังดึงไปคนนิ
8 เมษายน 2546 23:21 น. - comment id 124117
คุณข้าวปล้อง ข้าวป้อง...ข้าวหลามนิ ข้าวปล้อง....ข้าวกล้องทำเป็นข้าวหลามนิ ไปสามครั้ง...แค่งขาแก่รง สอง....ยังไม่ได้แช้ม ครั้งเดียว...ยังหวานใจไม่คลายทรวงเลย คนไปสามนิต้องมีกำลังใจเค่มมากขอชมนิ คุณลำน้ำน่าน ภูหลวงผมก็ยังไม่เคยนิ สักวาเขาสูงมีเสน่มนต์ ใครได้ยลครั้งยังคิตถึง ฤกษ์ขาสั่นผมขาถ่างยังตราตรึง ไม่ไปไม่ถึงไม่ไปไม่รู้ ใจจริงรู้ด้วยใจจริงฉะนี้แล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
