ระยิบระยับขับแสงขาวราวเกล็ดเพชร แสนล้านเม็ดประกายงามยามต้องแสง โบกสะบัดเป็นแนวคลื่นระรื่นแรง ยามต้องแสงปลายคลื่นขาวช่างพราวพราย ผืนน้ำครามยามเช้ากระเซ้าเซาะ โดดเลี้ยวเลาะเกาะกลมสายลมส่าย กระแทกฝั่งดั่งอ้อนออดหยอดลวดลาย กระซิบคล้ายบอกรักสักหมื่นครา หากคลื่นยังดังครืนหมื่นแสนครั้ง หากทะเลยังหยั่งลึกยากลำบากกว่า หากลมยังพัดไปไม่เบื่อล้า จงรู้ว่าพี่รักเจ้าไม่เบาบาง
dokkoon 22 ก.ค. 2546 02:03 น. - ID 36907 
853
6
0
22 กรกฎาคม 2546 06:57 น. - comment id 155833
อยากร้องไห้..นาทีนี้ค่ะ ที่กลับมา ดอกคูน..พราวราวสายฝนสีทองกำลังตกต้องกลางทะเลใจ..อีกคราครั้ง ยินดี ต้อนรับกลับเรือนไทย ขอคล้องใจด้วยดวงดอกไม้ไทยหอมหอมและนอกชานที่กรุ่นกลิ่นราตรี ที่เราคงได้มานอนนับดาวด้วยกันนะคะ เพื่อฝากฝันฝากใจลดโศกให้โลกละมุน ด้วยรอรอรอรอมายาวนาน ด้วยระลึกอยู่มิรู้ลืม
22 กรกฎาคม 2546 07:01 น. - comment id 155834
http://www.thaipoem.com/web/songshow.php?id=1933 ขอต้อนรับด้วยเพลงนี้นะคะ
22 กรกฎาคม 2546 09:02 น. - comment id 155849
หน้าส่วนตัว
^*^
^*^
^*^...ปลายคลื่นละมุนละไมเหลือเกิน..^*^
ชอบมากเลยค่ะพี่ดอกคูณ
บทกลอนยังหวานซึ้งเหมือนเดิม
ไม่เปลี่ยนแปลง
^*^...................^____^.................^*^
22 กรกฎาคม 2546 10:26 น. - comment id 155875
ใช้คำสวยจังค่ะ เพราะ ชอบค่ะ
22 กรกฎาคม 2546 20:25 น. - comment id 155983
เย้ๆๆๆๆ....ดีใจจัง พี่ดอกคูณหายไปนานเลยนะคะ อิอิอิ...กลับมา...ก็หวานเชี๊ยบมาเลยอ่า *^_^*
25 กรกฎาคม 2546 00:04 น. - comment id 156496
เป็นปลายคลื่นที่เพราะที่สุดเท่าที่เคยได้ยินมาเลยค่ะ คิดถึงพี่ดอกคูณจัง นึกว่าพี่จะลืมบ้านหลังนี้แล้วสะอีก ดีจัยที่พี่กลับมาอีกนะค่ะ ^-^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
