ทอดสายตา ยาวไกล ไปปลายฟ้า
ปุยเมฆา กอดกลุ่ม เป็นพุ่มสวย
อีกแสงทอง ส่องระเรื่อ เอื้ออำนวย
ยิ่งงงงวย ภาพเมฆา ที่ฟ้าไกล
มองเป็นสิงห์ เดี๋ยววิ่ง เปลี่ยนเป็นเด็ก
ภาพเล็กเล็ก เดี๋ยวกลับเห็น เป็นภาพใหญ่
เมฆเปลี่ยนผัน เหมือนวัน เธอเปลี่ยนใจ
ทิ้งฉันให้ เปลี่ยวเอกา ยามฟ้าอรุณ
17 ตุลาคม 2546 06:49 น. - comment id 174720
อิจฉาจัง...ได้ไปนั่งมองฟ้าริมทะเลสวย กลอนเพราะนะคะ ชอบนอนมองก้อนเมฆเหมือนกัน จะเห็นอะไรเยอะเลย...อิอิอิ...เห็นแบบที่เราคิด เลยแหละ *^_^*

17 ตุลาคม 2546 08:48 น. - comment id 174726
รักกวีงามแบบชมธรรมชาติโดยเฉพาะวรรคนี้นะคะ.. คิดถึงบ้านทะเลแล้วค่ะ มองเป็นสิงห์ เดี๋ยววิ่ง เปลี่ยนเป็นเด็ก.. ใส่สีหวานหวานให้ตัวหนังสือนะคะจะได้งามบรรเจิดใจมลังเมลืองไปตามเมฆ..งาม รักและรัก

17 ตุลาคม 2546 18:58 น. - comment id 174776
ขอขอบคุณครับ คุณผีเสื้อปีกบางๆ และคุณพุด ที่แวะเข้ามาทักทายกันครับ พอดียังใหม่อยู่ครับ เลยไม่คุ้นว่าจะใส่ เอฟเฟค ยังไงให้ดูเด่นนะครับ ขอบคุณที่แนะนำครับ

17 ตุลาคม 2546 18:59 น. - comment id 174777
ขอขอบคุณครับ คุณผีเสื้อปีกบางๆ และคุณพุด ที่แวะเข้ามาทักทายกันครับ พอดียังใหม่อยู่ครับ เลยไม่คุ้นว่าจะใส่ เอฟเฟค ยังไงให้ดูเด่นนะครับ ขอบคุณที่แนะนำครับ

18 ตุลาคม 2546 16:59 น. - comment id 174868
เพราะจังเลย คนแต่งน่ารักแน่เลยเนอะ

18 ตุลาคม 2546 23:02 น. - comment id 174924
angkok in Aspec :)
