หน้าส่วนตัว
เขจรร่อนปีกปัด ฟัดลม
ถลาขึ้นเวหาสชม แช่มช้อย
หุบปีกล้อเล่นลม ลิบลิบ
ล่วงล้ำยามเช้าแล้ว ลาลับ กลับรัง.
มนุษย์ใยมิใช่เฉก เช่นกัน
เช้าตื่นขึ้นมาพลัน เร่งรีบ
แม้ใจจะรวดร้าว (ก็) เร่งรุด
สู่จุดหมายปลายทาง ที่หวัง ตั้งใจ.
จิตประหวัดถึงอนงค์ นางนั้น
ค่ำคืนอยู่ร่วมกัน กกกอด
เช้ามาหายหน้าลับ กลับสู่ เหย้าเรือน
สน-ธยาเธอมาสู่ สถานที่ เคยเคียง.
ธีรนันท์ 17 ธ.ค. 2546 20:59 น. - ID 43131 
712
4
0
18 ธันวาคม 2546 21:18 น. - comment id 192532
แวะมาชมผลงานค่ะ
18 ธันวาคม 2546 21:28 น. - comment id 192536
แวะมาชมผลงานค่ะ
18 ธันวาคม 2546 21:33 น. - comment id 192538
แวะมาชมผลงานค่ะ
22 ธันวาคม 2546 22:49 น. - comment id 193658
ลงนามตามมารยาท อิอิ
2 มกราคม 2547 09:06 น. - comment id 196994
ผมก็นิยมแต่งโคลงครับ ชอบเลียนแบบนิราศสุพรรณของสุนทรภู่ เพราะสัมผัสในเยอะมาก แต่ก็เอาดีไม่ค่อยได้ คุณแต่งได้เข้าท่าดี แต่ผิดคณะไปหน่อย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
