คลี่หมอกหนาวพราวกระจายละลายแผด คลุมบังแดดแหวกแสงผ่านม่านเวลา พัดกระชากจากจีนสูงนกยูงถลา อีนกกาดำขำขับขยับออก ยูงแพนหางกางสีสวยระรวยขน หงส์ร่อนยลริมตลิ่งอิงน้ำหยอก เท้ากระแซะปีกแหย่ตีกระฉอก เม่นกระรอกเปียกขนสั่นกระโจนหลีก พอสายแดดออกทอดเงางอกกางปีก พรานซุกซ่อนไม้ปลีกหลีกตาจ้อง ยืนตัวแข็งนิ่งเงียบส่องกล่องธนู เล็งกระสู้กระแตหวีดก้องกู่ร้อง มือสาวราวคันลั่นตรงกลางปล้อง ปล่อยธนูท่องเหมาะเหม็งเล็งหัวมัน.
27 พฤศจิกายน 2544 03:42 น. - comment id 21237
ฝันว่าเป็นพรานเลยนะ... ดีแล้วละ ไม่บาปไง อิอิ
27 พฤศจิกายน 2544 17:11 น. - comment id 21319
แค่ฝันไม่บาป อืม....ดีจัง ต้องหัดฝันว่าฆ่าคนตายดีกว่าไปฆ่าจริง ๆ บ้างดีฝ่า จะได้ไม่บาปไง^_^
28 พฤศจิกายน 2544 02:54 น. - comment id 21444
บรรยายได้เห็นภาพดีครับ พี่มี่^-^
8 ธันวาคม 2544 09:53 น. - comment id 23616
ชอบถ้อยคำที่นำมาเรียงร้อยเป็นกลอนเพราะมากค่ะ