ดาวสดใสเปล่งแสงประกายเด่นจ้า
แสงดาราส่องมากระทบผิว
ลมก็พัดใบไม้ให้โบกปลิว
น้ำไหลลิ่วรวมเป็นสายนาวา
คืนนี้แสงจันทร์ อยู่ที่ไหน
รู้หรือไม่ มีใครเค้ามองหา
หวังแสงอุ่นจากจันทร์สาดลงมา
กระทบใบยอดหญ้าเท่านั้นเอง
คืนนี้ทำไมช่างดูเงียบเหงา
เหลือเพียงดาวเศร้าลอยคว้างเคว้ง
ได้ยินเสียงจักจั่นบรรเลง
ไพเราะกว่าเสียงเพลงใดๆ
รอคอยคืนนี้บนฟ้า
ดวงดาราจะตกลงมาตอนไหน
มีเพียงลมหนาวพัดผ่านไป
เฝ้ารอเมื่อไหร่จะถึงเวลา
ถ้าคืนนี้มีใครเคียงคู่
การเฝ้าดูมันคงจะคุ้มค่า
จะขอพรอธิษฐานกับดาวบนฟ้า
สักวันจิรงที่ปรารถนาจะเป็นจริง
28 พฤศจิกายน 2544 18:02 น. - comment id 21545
ชอบครับ แต่"จิรง"ในบันทัดสุดท้ายมันหมายความว่าอะไรอ่ะครับ

28 พฤศจิกายน 2544 20:20 น. - comment id 21573
.....ก็นั้นซิน่ะ วันนี้ ผมอธิษฐานไปเป็นร้อยเลยอ่ะครับ ที่สำคัญคนเดี่ยวด้วยอ่ะ .... .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...

28 พฤศจิกายน 2544 20:36 น. - comment id 21583
ถ่ายทอดความเหงาโดยแฝงความอ่อนไหวได้ เป็นอย่างดีค่ะ วรรคสุดท้าย คะน้าคิดว่า คงตั้งใจจะพิมพ์แบบนี้มังคะ "สักวันสิ่งที่ปรารถนาจะเป็นจริง" ใช่มั๊ยคะมิน

28 พฤศจิกายน 2544 21:04 น. - comment id 21587
เพราะมากเลย.....อ่านแล้วรู้สึกไปตามกลอนเลยค่ะ

29 พฤศจิกายน 2544 00:54 น. - comment id 21632
กลอนถ่ายทอดความรู้สึกเศร้าเหงาได้ดีมากครับ

29 พฤศจิกายน 2544 03:54 น. - comment id 21666
เหมือนเพื่อนๆ ละครับ... อ่านแล้วรู้สึกอย่างนั้นเลยจ้า.....

29 พฤศจิกายน 2544 06:20 น. - comment id 21682
มิน เขียนกลอนเก่งแล้วจ้ะ ชอบตอนจบ"ถ้าคืนนี้มีใครเคียงคู่ การเฝ้าดูมันคงจะคุ้มค่า" มากเลย ทำให้รู้สึกเหงามากๆ ก็ตอนนี้แหละ

29 พฤศจิกายน 2544 13:29 น. - comment id 21728
ฮือ........ฮือ ผิดจนได้นะเรา
