๑ ๏ เสาะฟางวางสอดเส้น.................สานรัง สอยรัดมัดรักฝัง...............................ฝากไว้ โอบละมุนกรุ่นไออัง..........................อาบอุ่น....อกเอย ผจงก่อทอถักให้................................ห่อหุ้มห้องขวัญ ฯ ๒ ๏ ตะวันผันลับแล้ว........................ลาตะวัน ร้องกู่สู่รังกัน.....................................กู่ร้อง หนึ่งนกผกผินผัน..............................พาหนึ่ง....นกนอ หนาวเหนื่อยนอนในห้อง...................ห่มป้องปัดหนาว ฯ ๓ ๏ อกร้าวคราวห่างบ้าน....................บินไกล นอนเดี่ยวเปลี่ยวแปลบใจ...................เจ็บล้น นกขมิ้นถิ่นจรไฉน.............................นอนอุ่น....อกนอ หนาวสั่นบั่นดั้นด้น..............................ดึกสะท้านสะเทือนเหงา ฯ ๔ ๏ รุ่งเช้าเช้าพรุ่งนี้...........................หนีจร สืบเสาะรังเกาะนอน............................นุ่มเนื้อ เพลาเหงาผ่อนรอนถอน......................ระทมเหนื่อย หวังสู่อยู่รังเอื้อ.....................................อุ่นได้ดังแสวง ฯ
วฤก 16 ธ.ค. 2544 00:00 น. - ID 7417 
807
6
0
16 ธันวาคม 2544 02:35 น. - comment id 25285
อ่านแล้วคิดถึงบ้านเช่นกันค่ะอาจารย์
16 ธันวาคม 2544 02:58 น. - comment id 25290
กลอนเพราะๆ มีรูปประกอบสวยๆ ดีจังเลยจ้า... มาชื่นชมเหมือนเดิมจ้า...
16 ธันวาคม 2544 03:10 น. - comment id 25294
ไพเราะมากและภาพสวยมากครับ
16 ธันวาคม 2544 08:21 น. - comment id 25329
สุดยอดเลยค่ะ อยากแต่งแบบนี้บ้าง ขอเวลาเปิดตำราก่อนนะคะ.. นกขมิ้นจากบ้านเกิดจากทะเลฝัน มามีวันเหว่ว้าในเมืองหลวง มามีเหงาในเมืองของคนลวง มามีห่วงมีรักมาเจอคนหลายใจ!
16 ธันวาคม 2544 08:25 น. - comment id 25330
ที่บ้านจะมีนกมาร้องปลุกเซ็งแซ่มากมายยามอรุณรุ่ง จะลืมตาเล็งไปที่กิ่งจำปี ใกล้หน้าต่าง เป็นราวภาพฝัน..ทำให้มีวันที่แสนดี..ได้ทุกวัน บ้านทะเลเป็น..บ้านที่นกบินมามากที่สุดเพราะปลูกต้นไม้ไว้ราวป่าใหญ่แทนความคิดถึงพงไพรที่อยากหวนคืน!
16 ธันวาคม 2544 13:59 น. - comment id 25358
อ่านแล้วเหงา และใจหาย...ไม่มีที่ไหนเหมือนบ้านของเรา จริงๆ นะคะ
16 ธันวาคม 2544 14:00 น. - comment id 25359
อิสานเรามีนกหลากหลายชนิด แต่ก็เริ่มสูญพันธ์บางแล้ว และหาดูได้ยาก บ้านเราเดี๋ยวนี้ก็ไม่ค่อยเห็นเลยครับ คิดถึงบ้านอีกแลัวซิครับ
16 ธันวาคม 2544 17:07 น. - comment id 25384
ชื่นชอบ แอบ ๆ จำเอาไปฝึกหัด ^__^ ซมซานเซซบซ้อน ซ่อนใบ ซังเซเร่ร่อนไป ในหวัง แรมร้างห่างรังไร้ แรงเร้า ระทม รางรุ่งมุ่งรุกตั้ง รังไว้ รองนอนฯ
16 ธันวาคม 2544 19:08 น. - comment id 25393
อาจารย์ประจำเว๊บค่ะ ใครมาอ่านก็อดทึ่งไม่ได้เลย ชื่นชมอยู่เงียบๆเหมือนกัน
16 ธันวาคม 2544 20:24 น. - comment id 25407
เพราะมากค่ะ...วฤก... ละเอียดอ่อนจัง
17 ธันวาคม 2544 01:14 น. - comment id 25515
ขอบคุณทุกท่านครับ ดีใจจังที่เขียนมาแล้วชอบ ๆ กัน ง่า ...มีกำลังใจเขียนขึ้นมาเยอะเลยครับ
18 ธันวาคม 2544 18:10 น. - comment id 25941
...สิ่งที่ ผมที่สุดคือ การเสพงานกวีที่ชอบ........ .....แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
