หวั่นและไหว...ในดอกหญ้า

จันทร์เพ็ญ จันทนา

ในโลก ในทาง กว้างใหญ่
หลากมวล ดอกไม้ สีสัน 
งดงาม ในความ ต่างกัน
มีดอก ความฝัน ดอกนี้
ในทุก ที่ทาง ถ้วนทั่ว
เจียมเนื้อ เจียมตัว เต็มที่
พอใจ ในความ พอดี
เพียงนิด เท่านี้ เนิ่นนาน
เป็นหญ้า ต้นน้อย ต้นหนึ่ง
ลึกซึ้ง ในทุก สรรพสาร
โบกใบ ไหวพลิ้ว แบ่งบาน
เล่นล้อ กับกาล เวลา
กับกาล เวลา ที่เปลี่ยน
รับรู้ บทเรียน สูงค่า
บทเรียน ที่มี...ที่มา
เหนื่อยล้า สับสน ปนกัน
แรงลม ลมแรง แกว่งไหว
หญ้าลู่ อย่างใจ ไหวหวั่น
เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
แต่อายุฝัน...นั้นยาว				
comments powered by Disqus
  • river2love

    6 ธันวาคม 2543 04:09 น. - comment id 80

    ชอบบทสุดท้ายจังค่ะ
    
    ...เรียนรู้ อายุหญ้า นั้นสั้น
    ...แต่อายุฝัน...นั้นยาว
    
    ดี ดี ดี
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    11 ธันวาคม 2543 09:27 น. - comment id 100

    ขอบคุณมากๆ เลยค่า...
    
    คุณ river2love
    
    ปลื้ม...ม
  • หยดหมึก

    12 ธันวาคม 2543 11:35 น. - comment id 106

    ดอกหญ้าต้องลมพัดผ่าน 
    พริ้วตามแรงลมอ่อนไหว
    ซ้ายมาขวามาสู้ไป
    รับได้ทุกงานทุกค่ำคืน
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    5 มกราคม 2544 21:08 น. - comment id 188

    ขอบคุณค่ะ คุณหยดหมึก ที่มาร้อยคำต่อุ
  • tantawon@lemononline.com

    13 เมษายน 2544 13:14 น. - comment id 1276

    ชอบมากค่ะ  ถ้ามีกลอนเพราะส่งมาให้บ้างนะค่ะ
  • จันทร์เพ็ญ จันทนา

    27 พฤษภาคม 2544 23:08 น. - comment id 2759

    ขอบคุณมากๆ ค่า....ว่างๆ ก็แวะไปอ่านได้ค่าที่
    
    www.thaispot.com/junphe

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน