เมื่อตะวันยอแสงระยับลับยอดไม้ ลมแผ่วไล้ปลายฟ้ามาอ่อนอ่อน ใบไม้ร่วงลอยมาใจอาวรณ์ หมุนปลิวว่อนเคว้งคว้างกลางสายลม เจ้าผีเสื้อขยับปีกอีกช้าช้า งามสง่าสงบพลางกลางแดดร่ม หมู่แมลงบินมากับสายลม เกาะเกลียวกลมกลุ่มกว้างกลางลานดิน นกน้อยน้อยเกาะกิ่งนิ่งบนไม้ เพลงในใจบรรเลงไปไม่จบสิ้น โผผวาลาโศกโบกโบยบิน ไม่คืนถิ่นลืมสิ้นความทรงจำ แดดยอแสงสาดลอดตามยอดไม้ ตะวันใกล้อัสดงลงคล้อยต่ำ เสียงลมพัดแผ่วแผ่วมาพาเงียบงำ เหมือนเสียงร่ำสั่งลาน่าวังเวง
Sirin 17 มี.ค. 2549 00:18 น. - ID 87691 
2678
0
0
17 มีนาคม 2549 08:32 น. - comment id 566886
สายลมสั่งลาน่าเศร้าใจ บรรยากาศน่าร้องไห้จัง
17 มีนาคม 2549 23:45 น. - comment id 567014
หนาวเหน็บในใจ อ้างว้าง และวังเวง
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
