เปลว....

ลุงรอง

เปลวแห่งความศิวิไรซ์
		เปลวเทียน  สีแสด
		เปลวแก๊ซ  สีส้ม
		ฝุ่นคว้าง  ที่พร่างพรม
		คือฝุ่นควัน  ปนสารพิษ
			อุตสาหกรรม  นำหน้า
			หลงเงินตรา  ผลผลิต
			เกริกไกร  ในสารทิศ
			แลกกับสิทธิ  ประชาชน
		อ้างความ  รับผิดชอบ
		อ้างกรอบเหตุผล
		อ้างหลักการ..สากล
		เวลาพ้น.ก็เปลี่ยนแปลง
			ในน้ำ  ก็ดำด่าง
			ในฟ้ากว้าง  มีฝุ่นแฝง
			น้ำฝน  ปนสีแดง
			ดั่งสีเลือด.แห่งผู้คน
		ฟ้าร้อง  อยู่ก้องกึก
		ทั้งดื่นดึก  โกลาหล
		เปลวไฟ  ที่พุ่งพ่น
		จะไหม้ฟ้า  อยู่ฟอนฟาย
			ฟ้าร้อน  ก็ร้อนฟ้า
			เป็นฟ้าผ่า  เส้นแสงสาย
			ร้อนรน  ทุรนทุราย
			มหันตภัยในสายลม
                                                                   ฐปกรณ์  โสธนะ
                                                                           13  พฤษภ.  49				
comments powered by Disqus
  • Alphilic

    24 ธันวาคม 2550 19:34 น. - comment id 803940

    เปลวไฟ ที่เผาผลาญ
    ให้ร้าวราน และขื่นขม
    เปลวไฟ ที่คนชม
    ว่างดงาม และจับตา
    
    เปลวไฟ เดียวกันไหม
    แต่ต่างใน วันเวลา
    จึงห่าง ในคุณค่า
    ถึงแม้ว่า เปลวเดียวกัน
    **************************

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน