เปเป้ซังแม่มู๋ผู้เดียวดาย

23 พฤษภาคม 2550 04:30 น. - comment id 700064

จริงดั่งท่านว่า...แม่นางป๋อปอเอ๋อ

เฌอมาลย์

23 พฤษภาคม 2550 07:06 น. - comment id 700078

กลอนงดงามจริงๆค่ะคุณป.
รูปก็สวยด้วย เฌอ ต่อกลอนไม่ออกเลยอ่ะ อิอิ

คนบนเกาะ

23 พฤษภาคม 2550 07:25 น. - comment id 700090

ดูภาพแล้วสวยจังเลย  ธรรมชาติบรรจงให้ดูคล้ายใบหน้าน้องปราณ  หุหุ....น้ำคำพี่ไม่ดีอีกแว้ววว  ขอโทษจ้ามะด้ายต้างจายยย

อัลมิตรา

23 พฤษภาคม 2550 08:03 น. - comment id 700108

น้ำคำ น้ำใจ ใสซื่อ
ยึดถือ น้ำจิตร มิตรมั่น
น้ำคำ ทำร้าย ใจกัน
น้ำร้าย อย่างนั้น อย่าครอง

ไรไก่

23 พฤษภาคม 2550 08:40 น. - comment id 700129

น้ำคำนำทางแห่งความรัก
เป็นสือชักรักพาให้ใหลหลง
น้ำใจใสกระจ่างพารักมั่นคง
น้ำคำบ่งบอกน้ำใจในพาที

ต้นน้ำครับ

23 พฤษภาคม 2550 08:50 น. - comment id 700131

สวัสดีครับ ป.

...น้ำคำที่ทำลายน้ำใจอย่าใฝ่จำ...
สำหรับต้นน้ำแล้ว...
ทุกน้ำหมึกที่จดจารควรกลั่นกรอง
อย่าผยองคนองใจให้ใครช้ำ...

ป.ครับ...รูปสวย สวย สวย สวยจนสุดใจ
ป.ทำได้อย่างไรครับ...
หากไม่เป็นการรบกวน บอกวิธีทำให้ต้นน้ำบ้างได้ไหมครับ

ไมตรีมีให้ไม่เคยเลือน

ครูพิม

23 พฤษภาคม 2550 09:11 น. - comment id 700140

น้ำคำสร้างมากมิตรมวลหมู่มิตร
น้ำคำล้างเสียสนิทหมู่มิตรหาย
น้ำคำปลอบทุกข์ท้อก็ผ่อนคลาย
เจ็บเจียนตายเพราะน้ำคำ..ทำร้ายกัน

สวัสดีค่ะ น้อง ป.  
ไม่ให้ลาไปไหนนะคะ
คิดถึงน้องมากนะคะ
ดูแลสุขภาพตัวเองเด้อ..
อะไรที่ทำให้ใจขุ่งข้องก็อย่าเก็บมาใส่ใจมากเกินไปนะคะ..
รักจ๊ะ

whitelily

23 พฤษภาคม 2550 10:49 น. - comment id 700175

มารับ "น้ำคำ"   เอาไปประดับใจค่ะคุณ  ป..  

น้ำผึ้งเดือนห้า

23 พฤษภาคม 2550 11:49 น. - comment id 700191

น้ำคำ มีทั้งทำลายและสร้างสรรค์ค่ะ ภาพสวยมาก ชอบจัง กลอนก็เพราะค่ะ ตรงไปตรงมา

ทะเลใจ

23 พฤษภาคม 2550 12:52 น. - comment id 700211

นึกถึงใจเขาใจเราบ้าง
อย่าถากถางรักจางหนี
น้ำคำย้ำสัมพันธ์ในวาที
กับวจีไม่กี่คำทำร้ายใจ

ขอสักนิดก่อนเอ่ยให้คิดหน่อย
อย่าเพียงปล่อยตามอารมณ์จะได้ไหม
ฉันก็คนเธอก็คนต่างมีหัวใจ
อยากให้ไตร่ตรองกรองวาจา

จะแกล้งเย้าไม่ว่าเลยสักนิด
และไม่ผิดหากจะเสน่หา
แต่ระดับความรู้สึกที่รับมา
มันเกินกว่าใจจะรับได้ในบางที


เอมเข้าใจความรู้สึกพี่ ป.ค่ะ 

**ฝนเองจ้า**

23 พฤษภาคม 2550 12:53 น. - comment id 700212

ปากเป็นเอกเลชเป็นโทรโบราณว่าค่ะ คิกๆๆ....
กลอนเพราะมีความหมายอีกแล้ว 
รูปประกอบก็สวยจังชอบมากค่ะ...ขอบคุณค่ะ
คิกๆๆเหลือตำแหน่งสุดท้ายของท๊อป10ต้องรีบโพส์คิกๆๆ

**ฝนเองจ้า**

23 พฤษภาคม 2550 12:54 น. - comment id 700213

แงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ช้าไปเสี่ยววินาทีแงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง 

plaing_piu

23 พฤษภาคม 2550 13:06 น. - comment id 700219

น้ำคำย่ำใครไม่ว่า
ส่อภาษาใจนัยเห็น
ผู้มากลากดี(อั)ปรีย์เป็น
ช่างเขาเราเย็นเป็นพอ

ฤกษ์(ไม่ได้ล๊อกอิน)

23 พฤษภาคม 2550 17:24 น. - comment id 700320

มีกลอนโบราณว่าไว้

คำนินทากาเลเหมือนเทน้ำ
ไม่ชอกช้ำเหมือนเอามีดมากรีดหิน
แม้องค์พระปฏิมายังราคิน
มนุษย์เดินดินหรือจะสิ้นคนนินทา

จำไม่ได้ว่ากลอนของบรมครูใดแต่เป็นเรื่องจริงที่ทันสมัยเสมอ

ฟ้าลั่นครับผม

23 พฤษภาคม 2550 18:04 น. - comment id 700330

อันคนมีพื้นที่ของชีวิต
สิ่งใดปิดติดไว้อย่าไปฝืน
ละเมิดเขาเอาแต่ใจให้เรียกคืน
ไม่ยั่งยืนมิตรภาพ..ต้องกราบลา..

อืมมม กลอนบาทบนชอบมากครับผม
ครับ ผมเห็นด้วยครับผม ขอบคุณครับ
สิ่งใดปิดก็อย่าไปเปิด สิ่งที่เปิดก็อย่าพูดเกินเลย
แล้วมิตรภาพผองเรา จะยั่งยืนนิจนิรันดร์ ครับผม
งานใกล้บรรลุผลสำเร็จดังหวังแล้วครับ
ใกล้ได้เวลาพักผ่อนยาวอีกครั้งครับผม
ปราณล่ะ ครับไปเที่ยวใหนบ้าง
สำหรับผม จะไปเที่ยว อีสบอนร์ด East Bourne   

unicorn

23 พฤษภาคม 2550 18:56 น. - comment id 700342

อันวาจาว่าไว้นั้นเป็นเอก
เหมือนดังเช่นดอกไม้ที่สวยหอม
อีกทั้งยังเป็นหนามไม่น่าตอม
ประหนึ่งดั่งยาพิษคิดฆ่าตัว

ฉางน้อย

23 พฤษภาคม 2550 20:33 น. - comment id 700359

..... คุงคู ป.ปลา ตากลม จาไปไหนอ่ะ 

ไม่ให้ไปน๊า ดึงๆๆ ดังไว้ อิอิ

ดึงแระ เกงหลุดด้วย 555....


คอมเมนท์ ที่ 13 ..... ลุงๆๆๆ ลุงขี้โม้ๆๆๆๆๆๆ

แหวะๆ แบร่ๆๆๆ

nidhi

23 พฤษภาคม 2550 22:01 น. - comment id 700391

นำคำครูสุนทรภู่มากล่าวอ้าง
เห็นหนทางสัจธรรมดื่มด่ำสอน
แต่ละคำอ่านซ้ำซ้ำจำทุกตอน
คำครูสอนจดจำหมดทุกน้ำคำ

วงศ์ตะวัน

23 พฤษภาคม 2550 23:01 น. - comment id 700402

แอบมาอ่าน...อย่าบอกใครนะ

ปลายตะวัน

24 พฤษภาคม 2550 00:36 น. - comment id 700413

===น้ำคำ...อันเอื้อนเอ่ย ===

น้ำคำย้ำ   ล้ำค่า  ราคาคน
บ้างซ่อนกล จนใจ  ให้ไหวหวาม
บ้างบางครั้ง  มิรู้ยั้ง  ในคำความ
บ้างเอื้อนตาม  แต่ใจ  ไม่กลั่นกรอง

จึงกอร์ปให้  ใจเจ้า  นั้นร้าวหมอง
หากเคยต้อง ทำนองคำ  ให้ช้ำหนา
ขออย่าเพิ่ง ท้อใจ แล้วไคลคลา
ใจใคร่สา  ขออภัย  ด้วยใจจริง

ด้วยหมายหยอก  ใช่กลอกกลิ้ง  ในหญิงนั้น
คำจำนรร  ใช่เสียดสี  สิ้นศรีหญิง
เธอก็คือ  เพศแม่  เช่นแท้จริง
อย่าละทิ้ง  ที่นี้ แล้วลี้ไกล

หากแม้นเธอ  มิยินยอม  เราพร้อมหนี
จะหลีกลี้  ลาจาก  พรากห่างหาย
มิอยากก่อ  เวรกรรม ช้ำจนตาย
ให้ใจได้  เปื้อนปน  มลทินคำ

หากแม้นเจ้า  มิอภัย  คงใจหมอง
หลับตื่นต้อง  ตระหนกใจ  หวาดไหวหวาม
มโนธรรม  คงย้ำเตือน  ทุกโมงยาม
ดั่งเลวทราม  ชั่วย้ำ  ย่ำวจี 
 

ปลายตะวัน

24 พฤษภาคม 2550 04:27 น. - comment id 700424

กาแฟไหมครับ คุณปราณรวี 



bye bye

กุหลาบขาว

24 พฤษภาคม 2550 22:38 น. - comment id 701122

แวะมาอ่านจ้ะ...คุณป.ปลา..

**ฝนเองจ้า**

25 พฤษภาคม 2550 01:29 น. - comment id 701136

มาค่ะ ....ฉางน้อยค่ะ ฝนช่วยค่ะ ช่วยดึงงงงงงงงงงงงงงงงง
เด๋วค่ะ เด๋วฝนเรียกแก้วตาอีกคนมาช่วยดึงกันปารณวี
แก้วตาค่ะ ช่วยกันค่ะ เร้วช่วยฝนกับฉางน้อยดึงปราณวรีหน่อยค่ะ คิกๆๆ 
คิดถึงนะ....

หลังจากดึงจนเหนือคิกๆๆ

ฤทธิ์ ศรีดวง

25 พฤษภาคม 2550 22:32 น. - comment id 701611

เฮ้..หวัดดี
บังเอิญเหลือเกินว่าก่อนวันที่คุณ ป.ปลา post กลอนบทนี้ ผมได้ post แซวเพื่อนสามชิกเหมือนกัน พอมาได้อ่านกลอนบทนี้ซึ่งคุณเขียนได้ดีมากๆ รู้สึกหน้าชา เหมือนถูกต่อว่าแรงๆ ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ควรแซวเขาแบบนั้น...สำนึกผิดครับ  เลยกลับมา post ให้แม้ว่าจะตกหน้าไปแล้วก็ตาม.....และเห็นหายหน้าไปด้วย ปกติต้องได้เห็นงานคุณ ป. ปลาทุกเช้า แปลกใจเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า เพื่อนสมาชิก ยังรออ่านกลอนอยู่นะครับ

**ฝนเองจ้า**

26 พฤษภาคม 2550 03:33 น. - comment id 701629

แงงงงงง.............
ป .ปลาหายไป
ฝ. ฝนเศร้าใจ
ก .แก้วตาช่วยที
 แล้วฉ.ฉางน้อยหายใหนนนนนนนนนน
จบแฟรอ คิกๆๆ

โคลอน

27 พฤษภาคม 2550 14:52 น. - comment id 702160

 น้ำคำจับต้องไม่ได้...แต่บางครั้งก็หนักจนทับถมใจ

p

30 กรกฎาคม 2550 01:02 น. - comment id 731367