คิดถึงยาย...(บทที่ห้า..ช่วยกันทำงาน..)

แมวคราว

หลานคนเล็กที่สุดมุดเล้าไก่
ได้ไข่เป็ดห้าใบไม่ไข่เพิ่ม
เก็บแล้วรวมเอาไว้ชะใบเดิม
ยายส่งเสริมให้หัดขายได้สตางค์
ต้อนฝูงเป็ดลงนาเวลาสาย
แล้วช่วยยายเก็บหมากจากสวนหลัง
เดินเลาะรั้วมาด้านหน้าแหวกหญ้าบัง
รอบบ้านยังต้นหมากอีกมากมาย
หลานรุ่นใหญ่ไปนาหาหอยขม
ตะข้องกลมคล้องไหล่ไปเป็นสาย
เที่ยวงมหอยในนาจนตาลาย
วิ่งตะกายร้องรัวด้วยกลัวปลิง
 
เสียงยายหัวร่อร่ายื่นยาฉุน
หลานไม่คุ้นอย่างนี้เป็นที่ยิ่ง
พอปลิงเกาะเหยาะใส่ได้ผลจริง
อย่ากลัวปลิงจนเปลี้ยพาเสียการ
บ้างถือนางช้อนกุ้งตามทุ่งโล่ง
ได้หอยโข่งกลับมาประสาหลาน
สับให้เป็ดกินได้หายรำคาญ
อิ่มสำราญออกไข่ใบโตโต
พวกหลานสาวกวาดบ้านเป็นงานหลัก
ช่วยกันตักน้ำพลางล้างถ้วยโถ
บ้างแบกต้นกล้วยมาท่าเซโซ
ก่อนเพล้โพล้หั่นหยวกกล้วยช่วยกันตำ
พอแหลกดีสีคล้ำนำใส่อ่าง
เติมหลายอย่างรำข้าวดีขยี้ขยำ
เอาไปใส่รางหมูช่างรู้ทำ
หมูขย้ำน่าอร่อยรอคอยกิน
ถึงหน้านาทำนาประสายาก
ที่โตมากรู้งานการทั้งสิ้น
ช่วยงานยายทุกเมื่อจนเหงื่อริน
ทุกชีวินซึมซับอยู่กับยาย
เคยได้ลงถอนกล้าคราแดดอุ่น
แช่น้ำขุ่นในนาเพลาสาย
พอแดดแรงแยงหน้าหูตาลาย
ยินคำยายสอนสั่งหลานยังจำ
ว่ายิ่งหยุดยิ่งใกล้ไปยิ่งแค่
อย่าพ่ายแพ้ถอดใจให้ใครย่ำ
ถึงหนักเหนื่อยแค่ไหนแข็งใจทำ
เหมือนยายย้ำว่าอย่าท้อขอให้ทน
ถอนกล้าเหนื่อยเมื่อยล้าประสาเด็ก
ที่ตัวเล็กเกลือกปลักลองสักหน
ควักขี้เลนปาใส่เพื่อนวัยซน
บ้างลื่นหล่นล้มผางลงกลางนา
แล้วขอยายทันใดไปเหมืองขุด
เที่ยวดำผุดเล่นน้ำตามประสา
กระโดดดิ่งวิ่งว่ายกันไปมา
จนลูกตาแดงก่ำไปตามกัน.
กลับถึงบ้านผลัดผ้าหาน้ำบ่อ
น้ำมากพอเย็นใสให้หนาวสั่น
พอขึ้นเรือนไส้กิ่วเพราะหิวพลัน
ยายก็ปันข้าวปลายกมากิน
เห็นหม้อเคลือบใบน้อยที่ห้อยแกว่ง
ยายจัดแต่งใส่หมูเค็มไว้เต็มสิ้น
ป้องกันมดแมลงวันพากันบิน
ยามจะกินปล่อยเชือกลงเจาะจงใจ
ผัดผักบุ้งคราใดอยากใส่หมู
ปล่อยเชือกดูเอาช้อนตักควักลงใส่
พอกล้อมแกล้มกลั้วผักไม่หนักไป
เก็บไว้ใช้มื้อหน้าถ้าจำเป็น
ไข่เค็มพอได้มาก็ผ่าสี่
เป็นของดีของโปรดรสโดดเด่น
คลุกข้าวสวยเสียก่อนทั้งร้อนเย็น
รู้ใช้เป็นทุกทางอย่างอดออม
พวกลูกอมนมเนยไม่เคยเห็น
ที่กินเป็นขนมกวนล้วนหวานหอม
ขนมกรอบกรอกแกรกของแปลกปลอม
นานจึงยอมสักมื้อได้ซื้อกิน
เสียงกระดิ่งกริ่งแกร่งน้ำแข็งบอก
คนเขาออกเดินสะพายขายถึงถิ่น
ผ้าขาวม้าเคียนไหล่เหงื่อไหลริน
พอได้ยินเสียงกระดิ่งวิ่งกันกรู
ยายหน้าอิ่มยิ้มร่าคว้าเชี่ยนหมาก
เสียงโกรกกรากหาเหรียญเวียนค้นอยู่
สองอันโขกแดงเขียวมาเที่ยวดู
หลานต่างกรูล้อมกระติกคิกคักกัน.
               (จบบทที่ห้า)
              25 พค.255				
comments powered by Disqus
  • เบรฟฮาร์ท

    25 พฤษภาคม 2550 09:43 น. - comment id 701198

    อ่านบทนี้แล้วทำให้ผมนึกถึงวัยนะครับ
    แอบหนีไปเที่ยวจับปลา และเล่นน้ำสนุกสนาน
    มากครับ     36.gif46.gif36.gif
  • ไรไก่

    25 พฤษภาคม 2550 09:54 น. - comment id 701209

    เป็นครอบครัวอบอุ่นมากๆเนาะ
    
    36.gif
  • น้ำผึ้งเดือนห้า

    25 พฤษภาคม 2550 10:05 น. - comment id 701224

    คุณยายคงจะมีความสุขมากนะคะ11.gif
    อ่านแล้วนึกถึงตอนเป็นเด็กเหมือนกัน เพราะมีวีรกรรมเยอะเชียวแหละ..9.gif แต่ไม่สามารถถ่ายทอดได้อย่างคุณแมวคราวค่ะ ขอคำแนะนำบ้างสิคะ29.gif11.gif
  • คนบนเกาะ

    25 พฤษภาคม 2550 10:18 น. - comment id 701258

    36.gifชีวิตคุณยายช่างน่ารักจริง ๆ  ผมสมัยเด็กวิถีชีวิตก็งี้ ๆ เหมือนกันครับ  ทุกอย่างเป็นไปแบบประหยัดอดออม  แต่ก็มีความสุขมากครับ  ขนมส่วนมากก็ทำกินกันเอง  นาน ๆ ถึงจะได้กินขนมเปี๊ยะมีไข่เค็มอยู่ข้างใน  ได้ยินเสียงน้ำแข็งบอก เป็นหูผึ่งเหมือนกันครับ  เอามาลงอีกคับจะคอยอ่าน
  • whitelily

    25 พฤษภาคม 2550 10:23 น. - comment id 701263

    หลาน ๆ  ครอบครัวนี้น่ารักทุกคนเลยนะค่ะ
    ขยันขันแข็งทำงานช่วยคุณยาย.....   คิดถึงสมัยเด็ก ๆ  จังเลยค่ะ.....36.gif
  • เพียงพลิ้ว

    25 พฤษภาคม 2550 12:45 น. - comment id 701328

    ที่บ้านก็เลี้ยงเป็ดค่ะเมื่อก่อน เลี้ยงหมูด้วย เวลาล้างคอกหมูที เฮ้อ หอมๆๆๆๆๆๆๆๆ
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • เฌอมาลย์

    25 พฤษภาคม 2550 21:10 น. - comment id 701590

    กลัวปลิงอ่ะค่ะ23.gif
    
    ผัดผักบุ้งไฟแดงขอแค่น้ำมันหอยอย่างเดียวพอค่ะ หมูไม่ต้อง ไม่ชอบกินพวกเดียวกันค่ะ อิอิ71.gif
  • อินสวน

    26 พฤษภาคม 2550 10:28 น. - comment id 701709

    อยากกิน..ไอติม..จังเลย..แถวบ้านผมตอนนั้นเรียกว่า ซันเดย์..อร่อยมากครับ
  • โคลอน

    27 พฤษภาคม 2550 14:37 น. - comment id 702155

    ตอนเด็กชอบกิน หมากพลู...ปากจะได้แดงๆ จนยาย ต้องเอาซ่อน อิอิ27.gif
  • แมวคราว

    28 พฤษภาคม 2550 09:29 น. - comment id 702365

    หวัดดีครับทุกคน..ผมตอบช้าตามเคยครับ..
    ตามแต่เวลาจะอำนวย..
    
    -ตอนเด็กๆเล่นน้ำกันตาแดงปากเขียวเลยครับคุณเบรฟ..ชอบมากๆ..เรียกว่าเห็นน้าเป็นไม่ได้..จะโดดลงไปเล่นท่าเดียว..คุณเบรฟสบายดีนะครับ..
    
    -เวลาปิดเทอม..หลานๆจะไปรวมตัวกันที่บ้านยายครับคุณไรไก่..สนุกสนานไปตามประสาเด็กชนบท..ผมชอบมากๆครับ
    
    -คุณน้ำผ้งก็ลองเขียนมาสิครับ..เพื่อนๆจะได่อ่านมั่ง..ท่าทางจะสนุกเหมือนกันนิ..ก็ลองเขียนตามที่เรารุ้สึกแหละครับ..เขียนให้เหมือนกับเล่าให้เพื่อนฟัง..แล้วมันจะลื่นออกมาเองครับ..ลองดูนะ..จะคอยอ่านครับ..
    
    -หวัดดีครับพี่บ่าว...ไซไม่ลองเขียนมาให้อ่านมั่งล่ะ..แต่ละท้องถิ่นก็มีวิ๔แตกต่างกันนะครับ..ทางบ้านพี่ก้คงสนุกไม่น้อย..จะได้เปลี่ยนบรรยากาศมั่ง..จะรออ่านนะครับ..
    
    -หวัดดีครับคุณลิลลลี่..พวกหลานๆของยายต้องช่วยกันทำงานครับ..ทั้งรุ่นเล็กและรุ่นใหญ่
    บ้านยายสนุกมากครับ..ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะครับ
    
    -บ้านยายมีหมูขี้พร้าครับคุณเพียงพลิ้ว
    ตัวมันดำๆท้องแอ่นๆ..ลูกมันเล็กๆน่ารักมากครับ..
    
    -คุณเฌอมาลย์..ครับ.ผมก็กลัวปลิงอย่างมาก..ขยะแขยงครับ..มันมีทั้งปลิงเข้มตัวเล็กๆไปจนถึงปลิงควายตัวเท่านิ้วโป้ง..นึกแล้วขนลุกครับ
    
    -ไอติมบ้านยายไม่มีแบบไฮโซแบบที่คุณอินสวนว่าหรอกครับ..ป็นนำแข็งอักแท่งสีแดงเขียวส้ม..สีแปร่นๆ.คนขายสะพายใส่กระติก
    มาขายถึงบ้าน..นานๆจะได้กินที..บ้านยายผมสมัยนั้นธรรมชาติสุดๆแล้ว..ผมดีใจมากๆที่มีโอกาสได้สัมผัสบรรยากาศนั้นครับ..หาไม่ได้อีกแล้วในชีวิต
    
    -ผมก็เคยลองกินหมากครับคุณโคลอน..แต่มันฝาดเกินไป..เลยไม่เอาตั้งแต่นั้น..แต่ก็ชอบช่วยยายยนหมาก..(ตำหมาก..)เพราะสนุกดีครับ..
    
    ขอบคุณทุกท่านมี่มาเยี่ยมและเล่าเรื่องสนุกๆร่วมกันนะครับ..โอกาสหน้าคุยกันใหม่..หวัดดีครับ
    
    
    -29.gif46.gif
  • แมวคราวตัวจริงเสียงจริงจ้า..

    21 พฤษภาคม 2555 14:44 น. - comment id 1234269

    ขอเรียนมิตรรักนักกลอนให้ทราบว่า
    นามปากกาแถก ดิกดิก
    และแมวคราวนี้
    ข้าพเจ้าเลิกใช้ไปแล้ว
    หากมีผู้ใช้ซ้ำอีกก็ไม่ใช่ข้าพเจ้า
    เพราะข้าพเจ้าได้ไปเขียนในเวปใหม่
    ในนามแฝงใหม่มาได้ประมาณสามปีกว่าแล้ว
    
    หากคิดถึงกันก็เมล์คุยกันได้ที่
    
    meawkrown@hotmail.com
    
    ตัวจริงเสียงจริงไม่เคยเปลี่ยนเมล์..อิๆๆ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน