กาลครั้งหนึ่งนานมากี่คราครั้ง ยังฝังจำใจจิตติดยึดแน่น บอกรักเธอเผลอไผล..ใยดูแคลน กลับตอบแทนด้วยท่าทางที่หมางเมิน สิบปีผ่านพ้นไปใจยังเจ็บ ด้วยหนาวเหน็บเก็บไว้ใครห่างเหิน กลับมา..ด้วยท่าทางก้าวย่างเดิน ทุกดำเนินมั่นใจในตัวตน มาพบเธอคนเก่าเราจำมั่น ฝากสัมพันธ์บอกรักอีกสักหน เฝ้าดูแลแคร์กันมั่นกมล บอกรักจนเธอตายใจ..ให้รักมา แล้วก็ถึงครั้งคราฉันลาจาก น้ำตาเธอไหลพรากมากกังขา ทำให้รักหักใจยากใยจากลา เธอโศการ่ำไห้ใจตรอมตรม ฉันตอบคำย้ำชัดไม่ขัดข้อง โปรดจงมองย้อนไปใครขื่นขม ไม่แยแสทิ้งใครใจระทม โลกมันกลมถึงคราวเธอเศร้าเอง ให้รับรู้รสชาติอนาถจิต พ่ายแพ้พิษรักตรมถูกข่มเหง ถูกทอดทิ้งกลิ้งไปไม่หวั่นเกรง มาร้องเพลงโศกา..คงสาใจ.. ภาพ: h**p://img97.imageshack.us/ img97/4799/photo80580cd.jpg คือคนแท้..ทุกบทต้องอดทน
แววตาเธอหม่นหมองจากร้องไห้ ทุกข์ยิ่งใหญ่เกินกว่าหาใครเห็น หนทางแก้แพ้พ่ายหลายประเด็น ใครจะเป็นเพื่อนปลอบจักขอบคุณ เธอเมินหลบสายตามองฟ้ากว้าง ที่เวิ้งว้างคลุมเครือใครเกื้อหนุน ไร้ถ้อยคำอวยพรอ่อนละมุน มีแต่ขุ่นขัดข้องหมองวิญญาณ์ เธอก้มหน้ามองดินด้วยสิ้นแล้ว โลกหมดแววกำลังใจให้ฝันหา จึงริบหรี่..ทุกข์ท้อทรมา กลบดวงตา กลบใจให้มืดมิด หากเธอหยุดร้องไห้เมื่อไรหนอ ด้วยเพียงพอระบายหายข้องจิต มองซิมองผู้คน..ค้นชีวิต ที่ลิขิตมันได้ด้วยใจเรา ไม่มีใครพูนสุขไปทุกด้าน ล้วนต้องผ่านแง่มุมที่กลุ้ม,เศร้า ผ่านปัญหาสารพันจนบรรเทา สิ่งรุมเร้าต้องสู้..อย่ารู้แพ้ แม้ล้มลุกคลุกคลานกว่าผ่านพ้น ด้วยอับจนหนทางจะสาง-แก้ อย่าท้อถอยน้อยใจคล้ายอ่อนแอ เป็น"คนแท้"ทุกบทต้องอดทน
ปราณรวี 2 มิ.ย. 2550 08:40 น. - ID 103127 
780
5
0
2 มิถุนายน 2550 08:50 น. - comment id 704438
อ่านไปแล้วก็ทั้งยิ้ม
ทั้งเศร้า
ถ้าเป็นเราวันนั้นจะให้อภัยหรือผลักใสดีน๊า
สวัสดีคะคุณปรารรวี..เพราะมากคะ..ชอบพระเอกง่ะ..
2 มิถุนายน 2550 08:59 น. - comment id 704441
อิอิ...แฟนป.น่ารักเนาะ
2 มิถุนายน 2550 09:49 น. - comment id 704447
กาลครั้งนี้ ถึงทีของฉันบ้าง ก่อนทิ้งขว้างฉันไปไม่แยแส มาวันนี้เมื่อเธอเป็นผู้แพ้ ร้องงอแงร่ำไห้โทษใครกัน อิอิ
2 มิถุนายน 2550 10:04 น. - comment id 704454
เอาล่ะสิ .. มีหนุ่มหน้าคล้ายอัลมิตราอยู่เจ็ดคน แต่พวกเขาเป็นพี่ชายของอัลมิตราทั้งนั้นเลย นี่ยังไม่นับพ่อนะคะ.. ฮา
2 มิถุนายน 2550 10:18 น. - comment id 704461
กาลครั้งหนึ่งซึ่งทุกทีที่บ่งบอก ใจช้ำชอกเพราะรักทำผิดหวัง สิบปีพังเพราะรักไม่ยอมฟัง คำสอนสั่งพ่อแม่เลยแพ้รัก
2 มิถุนายน 2550 12:06 น. - comment id 704483
กาลครั้งหนึ่งไม่นานเท่าไหร่ ในหัวใจคิดว่าสุขข่มทุกข์แสน เกลือจิ้มเกลือแสบสันต์วันแก้แค้น เขาก็แค้นตามราวีมิเลิกรา เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร แมวแต้มพูดไปงั้นแหละ ทำเองไม่ได้หรอก เพราะการแก้แค้นคือขนมหวาน ใช่มั้ยคะ แมวแต้มชอบกินขนมหวานค่ะ
2 มิถุนายน 2550 12:24 น. - comment id 704490
นู๋มีหนังสือเล่มนึง ชื่อว่า กาลครั้งหนึ่งฉันรักเธอ ... อารมณ์ประมาณพี่ปอเลยค่ะ
2 มิถุนายน 2550 13:25 น. - comment id 704515
ว้า เศร้าจัง พุทธองค์ท่านสอนเวรย่อมระงับด้วยการ...จองเวร เอ้ยไม่จองเวร พระเจ้าช่วยกล้วยทอดด้วยนะคะคุณปราณ
2 มิถุนายน 2550 13:48 น. - comment id 704521
เมตตาธอ เห็นว่าเธอเคยถูกรักฟักใจแหลราน จึงได้สงสาร....... ทำไมถึงทำกันฉันได้ดดดดดดดดดดดด เพลงค่ะเพลง คิกๆๆ ร้องได้แค่นี้ ใจร้ายจัง หลอกให้รักแล้วผละหนี... ไม่สงสารกันบ้างเรย.... คิกๆๆๆๆๆพ้อแทนสาวเจ้านะค่ะ... ((((ท๊อบ10อีกร้ฮูเรรรรรรรรรรรรรร))))
2 มิถุนายน 2550 15:19 น. - comment id 704578
เป็นอะไรที่..ดีนะช่วยให้เราระวังตัว..หากเราเคยทำใครอกหัก เราจะต้องระวังตัว..มาแก้แค้นรึเปล่านี่..อิอิไม่มีทาง...
2 มิถุนายน 2550 16:21 น. - comment id 704628
เฮ้..หวัดดี ขอบคุณนะครับ...ที่แต่งกลอนตามคำขอ..
2 มิถุนายน 2550 19:45 น. - comment id 704678
2 มิถุนายน 2550 20:11 น. - comment id 704686
รอชมตอนต่อไปค่ะเหมียว
2 มิถุนายน 2550 22:14 น. - comment id 704722
สวัสดีค่ะคุณพิมญดา
2 มิถุนายน 2550 22:22 น. - comment id 704727
555555555 คุณอิม
2 มิถุนายน 2550 22:29 น. - comment id 704738
ดีจ้าเจ้าหญิงโมบาย
2 มิถุนายน 2550 22:36 น. - comment id 704746
หวัดดีค่ะเถ้าแก่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
