ป้า..ป้า..หนูจาหม่ำนม..

นี่ก็เย็นแล้วหนาหม่าม้าครับ
ผมชักเริ่มขยับกระดุ๊กกระดิ๊ก
ป้าหมวยคนเลี้ยงก็ช่างจุกจิก
เลยแอบจิกผมแกบ้างเพราะรำคาญ
ป้าคนสวยโปรดช่วยน้องมีนหน่อย
ตาละห้อยด้วยหิวนมน่าสงสาร
รู้ดีอยู่ว่าหม่าม้าไม่อยู่บ้าน
ไปทำงานกับป๊ะป๋ากลับช้าจริง
เริ่มตะโกนแหกปากลั่นเพราะฉันหิว
นอนดูดนิ้วกลิ้งไปมาไม่หยุดนิ่ง
อยากจะบอกให้รู้ว่าหิวจริงจริง
ไม่ยอมนิ่งเพื่อเรียกป้าให้มาดู
นมน่ะชงเร็วเร็วหน่อยได้ไหม
ดูดูไปแล้วใจมันหดหู่
ป้าชงนมเป็นรึเปล่าก็ไม่รู้
ปะเดี๋ยวหนูท้องอืดนา..ป้ารพี
แว้ก !!! คุณป้า..นมนั่นมันยังร้อนอยู่
หนูไม่รู้เลยดูดเข้าไปเต็มที่
โปรดเถิดเรียกป้าหมวยช่วยหนูที
แล้วเอาป้าหญิงรพีไปไกลไกล

ให้ดาว 0 ดาว

1 2 3 4 5

0 ดาวจาก 0 คน

bananaleaf 16 มิ.ย. 2550 18:43 น. - ID 103724

1270

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/poem/103724 ที่มา: หญิงรพี , bananaleaf

comments powered by Disqus

bananaleaf

18 มิถุนายน 2550 06:54 น. - comment id 682607

 ปราณรวี 

ขอบคุณที่มาร่วมขำกันนะคะ

ดิออร่า

17 มิถุนายน 2550 07:31 น. - comment id 710977

เป็นป้าไปซะแล้วหญิงรพี

วันเวลา ผ่านไป ช่างเร็วนัก
เด็กร้องทัก มักเรียก ป้าอยู่ไหน
หนูไม่รู้ ตอนนี้ จะเรียกใคร
ก็อยากให้ ชงนม ให้หนูกิน....แง แง

nidhi

17 มิถุนายน 2550 12:18 น. - comment id 711041

ป้าใบตองมองดูหลานคลานไม่เบื่อ
ยิ้มแก้มเรื่อเจือแววตาป้าคงหลง
ยังเด็กน้อยที่ต้องคอยให้คนชม
เลี้ยงให้สมกับที่รอขอมาเกิด

ก่องกิก

17 มิถุนายน 2550 14:28 น. - comment id 711080
```
พอพูดถงนม รู้สึกหิวครับ
```

bananaleaf

17 มิถุนายน 2550 14:40 น. - comment id 711081

 คุณดิออร่า 

วันเวลาผ่านไปช่างเร็วนัก
โอ้หลานรักย่างเข้าได้สองขวบกว่า
ทั้งซนเซี้ยวแสนแก่นและจอมซ่า
ทั้งเก่งกล้าท้าทายไม่อายใคร

พอหลานอยู่รู้ไหมป้าอยากให้กลับ
จะให้ป้าคอยวิ่งจับรับไม่ไหว
วิ่งปรู๊ดปร๊าดปราดเปรียวเซี้ยวเหลือใจ
หนูรู้ไหมป้าแก่แล้วเจ้าแก้วตา

แต่พอหลานจะกลับบ้านก็พาลโศก
สุดวิโยคหวลไห้อาลัยหา
สุดที่รักของคุณยายและคุณตา
รวมทั้งป้าหญิงรพีนี่อีกคน

เวลาหลานมาเยี่ยมทีก็เรียกรอยยิ้มให้ทุกคนในบ้าน
ไม่ว่าจะเป็นตาทวด ยายทวด คุณตา คุณยาย และป้ารพีของหลานมีน
ใบหน้านี้เปื้อนยิ้มไปหมด...ตอนที่เดินไม่ได้ก็อยากให้เดิน
แต่พอเดินได้แล้วอยากจะให้เดินไม่ได้เสียเหลือเกิน...
เด็กอะไรเร็วจริง ๆ..
ธรรมชาติของคนหลงหลานก็อย่างนี้แหละค่ะคุณดิออร่า

bananaleaf

17 มิถุนายน 2550 14:54 น. - comment id 711085

 คุณ nidhi 

ป้าใบตองมองดูหลานจับจานข้าว
นั่งมองดูรอให้เจ้ากินข้าวได้
แม้จะเลอะไปบ้างไม่เป็นไร
แต่อยากให้เจ้าหลานชายช่วยตัวเอง

นั่งกางขากอดชามข้าวเคล้าน้ำซุบ
น้องชอบจุ๊บน้ำแกงจืดกับหมูเด้ง
ใส่ตำลึงข้างบ้านป้าทำเอง
หลานละเลงจนเลอะเทอะเปรอะเปื้อนไป

ช้อนน้อยน้อยค่อยค่อยใส่ลงในปาก
อาจลำบากสักเล็กน้อยค่อยค่อยใส่
ได้ข้าวบ้างหมูบ้างไม่เป็นไร
ให้หลานน้อยกินข้าวได้ด้วยตนเอง


 ลองนึกภาพดูนะ..เด็กตัวอ้วน ๆ ขาสั้น ๆ
นั่งเอาขากอดชามข้าวตักข้าวเข้าปาก..
รัศมีรอบตัวเขาน่ะ..ข้าวกับน้ำซุปกระจายเต็มไปหมด..
เป็นภาพที่น่าเอ็นดูจริง ๆ...

ขอบคุณมากค่ะ คุณnidhi ที่เข้ามาร่วมชื่นชมหลานชายสุดที่รักของป้ารพี

bananaleaf

17 มิถุนายน 2550 14:58 น. - comment id 711087

 ลุงก่องกิก 

พูดถึงนมลุงก็หิวจนกิ่วท้อง
แต่จะต้องขอบอกไว้ก่อนหนา
นมที่ป้าหญิงรพีชงไว้น่ะ 
ร้อนนักหนาอาจทำให้ลิ้นลุงพอง 

ลุงไปซื้อนมกล่องแช่ตู้เย็น ๆ เถอะเนาะ..
สดอร่อย..ที่สำคัญไม่ร้อนลวกปากด้วยจ้า..

ฤทธิ์ ศรีดวง

17 มิถุนายน 2550 19:52 น. - comment id 711165
```
สนุกดีครับ..เห็นภาพเลย น่ารักมาก 
```

bananaleaf

17 มิถุนายน 2550 20:14 น. - comment id 711176

หวัดดีค่ะคุณพี่ริดสีดวง...

อุ้ย!!!.. อ่านน่ะถูกแล้วเนาะ..แต่เขียนผิดน่ะ.. ขออภัย

เอาใหม่นะ...หวัดดีค่ะ คุณพี่ฤทธิ์ ศรีดวง

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชมความน่ารักของหลานชายค่ะ...

ป

17 มิถุนายน 2550 23:29 น. - comment id 711214



ผ่านมาขำๆๆ ด้วยคนนะคะหญิงรพีกับคุณดิออร่า

คนบนเกาะ

18 มิถุนายน 2550 14:00 น. - comment id 711410

นมป้าหมดอายุแล้วจ้ะ  ยังจะหม่ำอีกเหรอ เหอๆๆๆๆ

bananaleaf

18 มิถุนายน 2550 19:52 น. - comment id 711500

 หวัดดีค่ะคนบนเกาะ 

ก็ยังสงสัยอยู่ครามครัน
ว่านมป้านั้นอาจหมดอายุ
แต่ว่าที่กล่องก็ไม่ได้ระบุ
ว่ามันจะหมดอายุวันใด

 รอดมาได้จนป่านนี้..ไม่มีทางหมดอายุค่ะ..

+ comment แสดงความคิดเห็น