คืนวันจันทร์เพ็ญลอยเด่นดวง

ปราณรวี

ครบสิบห้าค่ำขึ้น.............เดือนสิบสอง
ริมฝั่งน้ำเนืองนอง...........เอ่อล้น
ระเรียบเรื่อยริมคลอง......เย็นชุ่ม ฉ่ำเอย
จันทร์แจ่มเพิ่งโผล่พ้น.....เด่นฟ้ารำไรฯ
แสงนวลสาดส่องจ้า.........สว่างไสว
กระทบผิวน้ำใส..............พร่างพลิ้ว
เอื่อยเอื่อยเรื่อยรินไหล.....สงัดเงียบ
เพียงคลื่นระลอกริ้ว..........แผ่วพื้นวารีฯ
เสียงประโคมแว่วโพ้น.....ดังชัด
เริงรื่นคืนงานวัด..............ครึกครื้น
กระทงเร่งรีบจัด..............ประกวด กันนา
เสร็จสรรพจึงยกขึ้น.........ส่งให้ประมูลฯ
สาวงามรุ่นใหญ่,น้อย.......ส่งไป
นางนพมาศผู้ใด..............จักได้
เสียงเชียร์เริ่มก้องไกล.....ยามดึก
แม้จักตกรอบไซร้............ส่งยิ้มทั่วกันฯ
ริมน้ำคลาคล่ำด้วย..........ฝูงชน
เด็กเล็กเที่ยวซุกซน........อยากรู้
ผู้ใหญ่วุ่นสาละวน...........ไล่จับ
จุดดอกไม้ไฟสู้...............ปล่อยทิ้งวิ่งตามฯ
หญิงชายต่างเกี่ยวก้อย......เคียงกัน
คืนค่ำแสนสุขสันต์............ชิดใกล้
กระทงเลือกหนึ่งอัน.........เคียงคู่ จับเอย
ยกจรดหน้าผากไซร้.........ร่วมร้อยดวงจินต์ฯ
ปล่อยกระทงลงสู่น้ำ..........พัดพา
อธิษฐานขอขมา...............แม่น้ำ
ทุกข์โศกและโรคา...........ไหลล่วง ไปเฮย
หมองหม่นแลกลืนกล้ำ......ปล่อยทิ้งลงธารฯ      
     
ประเพณีเก่าแก่แล้ว.........นานนัก
ร่วมจิตคิดอนุรักษ์............คู่แคว้น
นานาชาติประจักษ์............เอกลักษณ์ เราเอย
ถิ่นอื่นมิเหมือนแม้น..........ถิ่นนี้เมืองไทยฯ