ในที่สุด...ก็เข้าใจฉันผิด

ทรายกะทะเล

โปรดรับรู้สิ่งทีทำนั้นเพราะเห็นใจใครคนหนึ่ง
คนที่ซึ่งมีอัธยาศัยพึงน่าคุยด้วย
แต่แล้วเราเองสุดท้ายก็เจ็บไม่อาจจะเสียมวย
เธไม่คิดถึงใจฉันบ้างว่าฉันคิดอย่างไร
บุญเอยที่เคยทำมาแต่ก่อน
ขออ้อนวอนให้เขาเข้าใจจะได้ไหม
ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดกับใครอย่างนี้ไป
อยากให้เขาเข้าใจไม่มี....ใคร่สักนิดเดียว
อันรักบริสุทธิ์ไม่อาจเอ่ยไปได้
จากที่ใจต้องมานั่งใจยึดเหนี่ยว
เกิดมาฝังในใจมีมากไม่นิดเดียว
รู้สำนึกว่า...อย่างไร เราอชเป็นตัวของตัวเอง...........
หากเธอจาฉันไปก้ขอไม่อยู่อีก
ฉันคงหลีกทางให้คนอืนเป็นไหนไหน
ให้เธอสบายส่วนฉันเป็นคน ที่ให้เอง
จะไปทำยำเกรงสมุดเล่มนั้น...สำคัญโปรดให้ดี				
comments powered by Disqus
  • สะพั่งสะท้านไมภพ

    30 พฤศจิกายน 2550 09:40 น. - comment id 794914

    8.gif16.gifจะไปก็ไปเถิดน้อง
    ไม่หมองไม่เศร้าไม่สงสัย
    ไม่มีหลักไม่มีเกณฑ์ไม่เป็นไร
    คนไทยคนเทศคนกันเอง29.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน