หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตเขียน สุขเสถียรฤทัยให้กระจ่าง จารอักษรซ่อนกลปนพยางค์ รังสรรค์สร้างด้วยใจในประพนธ์ ต่างร่วมโลกเดียวกันสรรค์อักษร ต่างอาทรด้วยใจใฝ่ฝึกฝน ร่วมลิขิตเรียงถ้อยร้อยกมล กลั่นกรองเป็น..กลอนกล..ผลงานเรา ต่างที่มาที่ไปใช่แตกต่าง บนเส้นทางหว่างรอย..ที่หงอยเหงา สื่อจากใจ..ใส่กานท์..มานานเนา หมายบรรเทาผ่อนคลาย..ระบายอารมณ์.. บทกวี..คือทุกอย่าง..หว่างความฝัน บทประพันธ์คละเคล้าเศร้าสุขสม รจนาภาษาค่าควรชม รู้นิยมชมชื่นรื่นเริงใจ หลากลีลาอรรถรสบทชีวิต ตามลิขิตโศกเศร้าร้าวไฉน บ้างก็สุขสมหวังบ้างปราชัย คละกันไปตามลีลาภาษากลอน หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตไว้ จากหทัย..ฤาซ่อนกล..มนต์อักษร ใช้ดุลยพินิจพิจารณาสิ้นอาวรณ์ ภาษาซ่อน..ใดจริงแท้/แค่ลวงตา
เฌอมาลย์ 18 ธ.ค. 2550 15:01 น. - ID 110696 
2369
16
0
18 ธันวาคม 2550 15:11 น. - comment id 801581
จองที่หนึ่งก่อนน้า
18 ธันวาคม 2550 15:24 น. - comment id 801589
ร่ายอักษรกลอนกลกล่อมคนทุกข์ ให้สบสุขสุดแสน ณ. แดนฝัน บรรจงจรดหยดหมึกให้คึกครัน ดับจาบัลย์อันสถิตกลางจิตเรา หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตเขียน สุขทุกข์เวียนว่ายวนในคนเศร้า จารอักษรร้อยรักรู้หนักเบา อาจบรรเทาปวงทุกข์ที่คลุกใจ ต่างร่วมโลกเดียวกันวรรณศิลป์ ต่างเจตน์จินต์ถ้อยสุนทรีย์อันมีให้ ร่วมลิขิตคำงามแทนความใน สื่อจากใจพวกเรามาเนาว์นาน หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตไว้ ภาษาไทยมั่นคงตรงสืบสาน วรรณศิลป์ถูกสรรค์จากวันวาน ยังตระการทบสถิตย์อยู่นิจกาล. ขอจรดหมึกต่อจากน้องเฌอ.นะครับ
18 ธันวาคม 2550 15:29 น. - comment id 801595
เยี่ยมครับ คุณเฌอมาลย์.. นอกจากตาจะเป็นหน้าต่างของหัวใจแล้ว ตัวอักษรนี่แหละก็เป็นประตูของหัวใจด้วย
18 ธันวาคม 2550 15:32 น. - comment id 801602
มหาภารตะทรงมนต์ขลัง มีพลังเป่าไปให้หวั่นไหว เรียกฝนฟ้าวายุเร่งเร็วไว เพียงเสกไปตามความที่มีมา รามายนะพิชัยยุทธ วิเศษสุดสนองจอมพาหา การก่อร่างสร้างเมืองเรืองพารา อักษรามีประโยขน์หากใช้เป็น แต่มนุษย์มิหลงใหลใคร่เรียนรู้ จึงตกอยู่ในวังวนดังที่เห็น ทุกคำถ้อยที่ร้อยหากอ่านเป็น อาจมองเห็นอีกทางสว่างใจ อันหมู่ปราชญ์ย่อมเข้าใจในหมู่ปราชญ์ นรชาติสร้างภาษาสื่อไสว จากกมลปนอันอักษรไปสู่ใจ เผยเนื้อในเพียงแต่แค่ครึ่งเดียว
18 ธันวาคม 2550 15:39 น. - comment id 801610
รักอักษรกลอนกานต์เหมือนกัน ทั้งไม่ได้เรียนสายนี้โดยตรง ก้อพยายามจนถึงที่สุดแระเนาะ
18 ธันวาคม 2550 15:50 น. - comment id 801614
ร่ายมนต์รักอักษรเป็นกลอนหวาน ทั้งสื่อสารความในใส่ภาษา บอกเรื่องราวร้ายดีเคยมีมา ปรารถนาเล่าตัวตนผ่านกลกลอน ความรู้สึกลึกเร้นเป็นไฉน บางส่วนได้บอกความเจ็บมิเก็บซ่อน บางลีลาอารมณ์บ่มอาทร มิอาจซ่อนทั้งหมดจึงจรดจาร ความเป็นไปในอักษรซ้อนความฝัน เกิดผูกพันห่วงใยเกินไขขาน งามไมตรีกวีศิลป์จินต์ตระการ ต่างสืบสานภาษาไทยให้ยืนยาว แหะๆ ต่อได้แค่นี้อ่ะน้องเฌอ มากินขนมขาไก่กันไว เดี๋ยวคุณรีมาแย่งนะ
18 ธันวาคม 2550 15:56 น. - comment id 801618
มนต์อักษรเว้าวอนกลอนอ้อนรัก มาสมัครหัวใจรักทั้งหนุ่มสาว อยู่บ้านกลอนอิ่มใจนักในเรื่องราว มีเรื่องกล่าวขานไขในกลอนการท์ดีคะคุณเฌอถึงพิมไม่ได้ที่1..แต่ก็รักคุรเฌอนะคะ...จุ๊บๆๆๆ
18 ธันวาคม 2550 16:22 น. - comment id 801625
จรดปากกา มาเวียน เขียนคำคม ทั้งทุกข์ตรม ปนเศร้า และสรวลเส มีหนุกหนาน เมามาย และฮาเฮ เพิ่มความเก๋ และชื่นบาน ที่บ้านเราอยากแต่งซึ้งๆทำไม่เป็นง่ะ....
คิดถึงนะคะ ไปลพบุรีคราวที่แล้วไม่เห็นเลยค่ะ...
18 ธันวาคม 2550 16:49 น. - comment id 801629
หมึกทุกหยดจรดร้อยเป็นรอยไข ...
18 ธันวาคม 2550 17:55 น. - comment id 801644
ไพเราะมากค่ะ คุณเฌอมาลย์ อ่านตั้งหลาย รอบแน่ะ
18 ธันวาคม 2550 18:02 น. - comment id 801648
ไปซ้อมเต้นก่อนนะ เดี๋ยวกลับมาใหม่...
18 ธันวาคม 2550 18:16 น. - comment id 801649
ร่วมสืบสานสร้างสรรค์วรรณศิลป์ คงคู่ดินแดนสยามงามไสว มาร่วมรินถิ่นถักสลักไว้ ยั่งยืนยงยิ่งใหญ่ไปกัปกัลป์๚: ทักทายสุดปลายฟ้า
18 ธันวาคม 2550 18:34 น. - comment id 801656
หลงมนต์อักษรด้วยคนค่ะ แต่หลงพอประมาณ..ไม่มาก อะคริ
18 ธันวาคม 2550 18:49 น. - comment id 801664
มนต์อักษรอ่อนไหว..จากใจสาว.. บอกเรื่องราวตัวตน..ของคนเหงา เขียนระบายกลอนสวย..ด้วยตัวเรา สุขหรือเศร้าบทกลอน..สอนเราเอง....
.. เรนคิดถึงนะคะ.. แว้ปป..
18 ธันวาคม 2550 18:52 น. - comment id 801666
คงเหมือนหนังสือหน้า นึงมั้งคะ..ที่แล้วแต่ อารมณ์วันไหนเปนยังไง อิอิ..ส่วนมาก..มาววว..
18 ธันวาคม 2550 19:34 น. - comment id 801696
มนต์อักษรเว้าวอนอ้อนน้องสาว เป็นเรื่องราวคนรักกลอนอักษรศรี ยามจะหลับก่อนจะนอนอ้อนวจี บอกคนดีน้องพี่สุขทุกทุกวัน
18 ธันวาคม 2550 19:35 น. - comment id 801698
สวัสดีค่ะน้องเฌอมาลย์แวะมาทักทายค่ะ
18 ธันวาคม 2550 23:07 น. - comment id 801784
เอ ไม่ทราบสิคะ แต่อาจจะโดนมนต์ไปด้วยแล้วมั้ง
19 ธันวาคม 2550 01:17 น. - comment id 801805
เยี่ยมครับ จิตวิญญาณของนักเขียน ช่างเปล่งประกายงดงาม จับใจ
19 ธันวาคม 2550 09:34 น. - comment id 801901
สดใส งดงาม มีเสน่ห์ หลงมนต์เข้าแล้วสิเรา มนต์อักษร มาอ่านกลอนที่ไพเราะมากๆครับ
19 ธันวาคม 2550 10:38 น. - comment id 801934
"อักษรกลอนกานต์ล้วนเป็นสุข ไม่ได้ทุกข์หรือเหงาหากได้ขีดเขียน".........
สวัสดีค่ะคุณเฌอ "ที่รัก"......
19 ธันวาคม 2550 13:57 น. - comment id 802018
19 ธันวาคม 2550 15:24 น. - comment id 802070
รพีก็หลงค่ะ แต่หลงไปที่อื่นจนแทบจะจำทางกลับบ้านกลอนไม่ได้แน่ะ อิอิ แต่ก็ยังกลับมาจนได้เนาะช่าย ๆ ๆ เห็นด้วยจ้า "ภาษาซ่อนใดจริง/แท้..แค่ลวงตา"
19 ธันวาคม 2550 16:25 น. - comment id 802116
ขาไก่หมดแล้วจ้า ไม่เหลือให้ใคร
19 ธันวาคม 2550 16:29 น. - comment id 802118
คนอะไร้ใจร้ายยยยยยยม่ายยยย เหลือไว้ให้เลยยยยยยย...........
คุณเฌอขาขอข้าวเย็นกินด้วยค่ะ มีคนเขาไม่แบ่งหนมให้จินแน่ะ......
19 ธันวาคม 2550 16:37 น. - comment id 802131
มีแตงโมเหลือสามชิ้นเล็กๆค่ะ สนบ่
19 ธันวาคม 2550 17:00 น. - comment id 802147
มนต์อักษร....สะกดซะ..จง..งง..จง..งง..โอมเพี้ยง.. ว่าแต่..ที่นี่ที่ไหนเนี่ย...อ้าววว..งงเองซะงั้น..อิอิ..แวะมาทักทายกัน..มาช้าไปป่าวเนี่ย..
19 ธันวาคม 2550 18:30 น. - comment id 802191
...เมื่อก้าวมา...สู่โลก...แห่งความคิด... ...ให้สะกิด...ใจว่า...นี่น่ะหรือ... ...โลกที่คน...ทั้งหลาย...หมั่นฝึกปรือ... ...นักเขียนคือ...เป้าหมาย...ไม่ต่างกัน... ...เพราะงานเขียน...คืองาน...ของพระเจ้า... ...อาณาจักร...ของเรา...ให้สร้างสรรค์... ...มีผืนนา...หน้ากระดาษ...ปลูกพืชพันธุ์... ...เป็นอาหาร...ไม้ดอก...กลิ่นหอมเย็น... ...ไม่เว้นแม้...มากลั่น...สิ่งเสพติด... ...หรือมาคิด...เป็นยา...ลดทุกข์เข็ญ... ...ลองถามใจ...สิ่งใด...อยากให้เป็น... ...แล้วถ่ายทอด...ให้เห็น...แก่สายตา... ******************************************
20 ธันวาคม 2550 13:53 น. - comment id 802601
ต้องมนต์อักษรจนถอนไม่ขึ้นเหมือนกันค่ะ
22 ธันวาคม 2550 13:09 น. - comment id 803370
ดีจ้าพี่สาวจ๋า..ได้ที่1 ยินดีด้วยนะ อิ อิ
.......... ดีคร่าคุณอรุณสุข.. ร่ายอักษรกลอนกลกล่อมคนเศร้า เพื่อคลายเหงาเศร้าใจในรอยฝัน กลั่นจากจิตกรองจากใจหมายกำนัล เพื่อกล่อมขวัญวันหม่นของคนเรา หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตถ้อย จารึกรอยจากกมลของคนเหงา จารอักษรกลอนกานท์มานานเนา อาจบรรเทาเบาบางบนทางใจ ต่างร่วมโลกเดียวกันสรรค์อักษร ต่างบทกลอนลิขิตคิดไฉน ร่วมสร้างสรรค์วรรณศิลป์คู่ถิ่นไทย จรรโลงใจยามยลด้วยกลกานท์ หมึกทุกหยดจรดจิตลิขิตเขียน ต่างบทเรียนเพียรรับร่วมขับขาน สลักเสลาภาษาไทยให้ตระการ ร่วมสืบสานวรรณศิลป์จินต์กวี.. ขอบคุณมากค่ะ
........... ดีคร่าคุณพิมญดา ขอบคุณสำหรับบทกลอนนะคะ ไม่ได้ที่1 ไม่เป็นไรค่ะ มาเว้าวอนอ้อนรักกันต่อดีกว่า อิอิ
........... ดีค่ะคุณก้าวที่...กล้า กวนสาแว้วววว
........ ดีคร่าคุณช่ออักษราลี ขอบคุณมากค่ะ
............ ดีคร่าคุณกชมนวรรณ ขอบคุณมากค่ะสำหรับบทกลอน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
