อรุณฤกษ์เบิกฟ้าอุษาสว่าง สรรพางค์เกลื่อนนองละอองใส หยดน้ำค้างพร่างพรมห่มไผท ประดับไว้ดังหยาดเพชรเกล็ดมณี สุริยาถลาขึ้นยืนสง่า ณ เบื้องทิศบุรพาอ่ารัศมี สกุณาขานรับขับยินดี กรองกวีธรรมชาติปราศมลทิน ลอยละลิ่วพลิ้วระลอกหมอกสีขาว หนาวลมหนาวจับจิตคิดถวิล หอมบุปผาพัดโชยเฝ้าโรยริน ดังหอมกลิ่นกรุ่นเจ้าเมื่อเคล้าคลอ หมู่ภมรร่อนบินผกผินผ่าน เที่ยวเชยชมดอกไม้บานสราญหนอ ผีเสื้อน้อยคอยเพื่อนเคลื่อนชะลอ แล้วหยอกล้อเริงเล่นล่องลอยไป ก้านหญ้าแห้งแกว่งใบไกวดอกหญ้า เหมือนยามเจ้านั่งชิงช้าให้ข้าไส ธรรมชาติแวดล้อมขับกล่อมใจ สนุกสนานสำราญให้ได้ภิรมย์
นายธนา 11 ม.ค. 2551 08:14 น. - ID 111479 
804
3
0
11 มกราคม 2551 08:29 น. - comment id 809958
เป็นบทที่เล่าถึงธรรมชาติ สวยงามนะ แต่ทำไมดูเหงา ๆ ล่ะ........
11 มกราคม 2551 09:14 น. - comment id 809995
สวัสดีค่ะคุณธนา..... คิดถึงวิมานกลางดินจังเลยค่ะ.....
11 มกราคม 2551 17:21 น. - comment id 810164
ดื่มด่ำกับธรรมชาติจริงๆเลยค่ะ
11 มกราคม 2551 19:10 น. - comment id 810195
ดีฮ้า.........ธนาคุง............ธรรมชาติหล่อหลอมอีกอ่ะจิบทนี้ หุหุ อารมณ์สุนทรีย์จริงน้อ หุหุ
11 มกราคม 2551 20:13 น. - comment id 810214
อยากไปท่องธรรมชาติมั่งงง่า...ทามงาย.. เบื่อแสงสี..วุ่นวายชะมัด..เนาะ.. บทกลอนทำให้มองเห็นธรรมชาติดีค่ะ..เป็นกำลังใจให้นะคะ..
11 มกราคม 2551 22:45 น. - comment id 810237
อารมณ์สุนทรีได้สวยงามเช่นเคย เยี่ยม..เยี่ยม...
12 มกราคม 2551 12:31 น. - comment id 810351
สวัสดีคะคุณธนา ไม่เจอกันนานเลย คิดฮอดหลายจร้า แวะมาทักทายกลัวจะลืมกันซะก่อน คิคิ
12 มกราคม 2551 12:44 น. - comment id 810367
เคลิ้มน่าดูเลยนะครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
