ใครหนึ่งเคยเอ่ยซึ้งซึ่งในรัก ยิ้มทายทักจากใจให้เสมอ แต่ทุกสิ่งเลือนหายคล้ายละเมอ ภาพของเธอเลือนลางห่างทุกที ...คำพูดเคยซึ้งใจให้แนบแน่น เริ่มขาดแคลนแทนคำพร่ำเมินหนี รักมากมายเคยบอกหลอกกี่ที นับจากนี้หมดไปไม่มีเรา ...ใจของเธอเผลอไผลให้ไกลห่าง เธอเปลี่ยนทางเดินใหม่ไปกับเขา ถึงแสนรักเพียงไหนคงไร้เงา ฉันคงเฝ้าทำได้เพียงฝ่ายมอง ...จึงยินยอมน้อมรับกับความเจ็บ แสนกลืนเก็บเหน็บใจไม่มีสอง หลั่งรินไหลน้ำใสไร้เธอครอง ดูเศร้าหมองต้องเผชิญเดินลำพัง ...มิอาจหนีความจริงสิ่งเลวร้าย ฉันต้องอยู่ให้ได้แม้หมดหวัง เป็นอดีตของใจให้ชิงชัง แทบหมดแรงแห่งพลังแทบพลั้งยืน ...ความเจ็บปวดรวดร้าวในคราวนี้ ทุกนาทียากไร้ให้ทนฝืน ทุกเวลาต้องรักษาพากลับคืน แม้กล้ำกลืนยาวนานผ่านเพียงไร ...เธอที่เคยสูงค่ากว่าทุกสิ่ง ที่รักยิ่งกว่าคำพร่ำไหนไหน ขอขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านไป ที่เคยให้กับฉันก่อนนั้นมา ...นับแต่นี้ฉันมีเพียงอดีต ที่ยังกรีดรอยใจให้ครวญหา อยากเข็มแข็งกว่านี้ที่เป็นมา คงต้องใช้เวลา ...นานเหมือนกัน...
อาราเล่ 16 ม.ค. 2551 21:59 น. - ID 111685 
2018
18
0
16 มกราคม 2551 22:01 น. - comment id 811961
งที่ 1 ก่อง เด๋วไปหาความเจ็บปวดก่อน มานหายไปนานแระ หุหุ
16 มกราคม 2551 22:03 น. - comment id 811966
ว่าแล้วหน้านี้ต้องไม่ทัน
16 มกราคม 2551 22:06 น. - comment id 811973
ที่3 ตามระเบียบรัตน์
16 มกราคม 2551 22:19 น. - comment id 811979
ง่า เส้าใจ กำลังเครียดๆ ได้อารมเลยพี่เล่ ความเจ็บปวด .... . . อยากเข็มแข็งกว่านี้ที่เป็นมา คงต้องใช้เวลา ...นานเหมือนกัน. T_T . . . เค้าจะเข้ามาอ่านบ่อยๆๆนะพี่ รักษาสุขภาพด้วย มีความสุขเยอะ เยอะงับ แต่งเยอะๆน้า เป็นกำลังใจให้งับ ฝันดีงับ พี่สาว!!
16 มกราคม 2551 22:48 น. - comment id 811995
กินใจจนลึกเลยครับ.....
16 มกราคม 2551 22:59 น. - comment id 811999
แค่รอยมีด มากรีดใจ อันไร้ค่า เธอก็หา พลาสเตอร์ยา มาปิดไว้ มันไม่หาย เอาเข็มเย็บ ปิดลงไป หรือพารา เม็ดใหญ๋ ใหญ่ อีกหนึ่งกำ ยำกลอนเพื่อนนี่มันดีจัง แต่เรารู้ว่าเวรกรรมมันมีจริงอิอิ เพื่อนข้าท่องไว้ วีซีดี วีซีดี อิอิ
16 มกราคม 2551 23:06 น. - comment id 812001
ความเจ็บปวดรวดร้าว เกินกลืน รักบ่สมหวังขืน ไม่ได้ ต้องหัดเริ่มก้าวยืน เดินต่อ ใจแกร่งสู้เข้าไว้ อย่าท้อหลบหนีฯ
16 มกราคม 2551 23:08 น. - comment id 812002
หน้าส่วนตัว
ดีจ้า อาราเล่...
เพียงได้รัก พักใจเคียง เพียงแค่นี้
แม้อาจมี ม่านรักบาง ขวางใจกั้น
รักคือรัก มักคู่ซ้ำ นำคู่กัน
อาจจาบัลย์ พลันหมองมัว ในหัวใจ
หากคิดรัก พักใจเพียง เคียงใจหลอก
เพียงรักออก หลอกรักเพียง เลี่ยงไม่ไหว
อีกคนช้ำ ซ้ำอีกคน หม่นหทัย
รักเช่นไร ใยหนอรัก มักตรมตรอม...
17 มกราคม 2551 00:02 น. - comment id 812012
เป็นหุ่นยนต์กลไกไยเจ็บได้ ยังสงสัยทำไมใจรู้สึก มีเจ็บปวดรวดร้าวเศร้าล้ำลึก หรือทักทึกเองเอาเขาโปรแกรม.....อิอิอิ สงสัยดร.สลัมเขียนโปรมแกรมหัวใจให้ง่ะ! เจ็บเป็นด้วยงงงงงงงงงงงงง ? แวะมาทักทายง่ะ
17 มกราคม 2551 00:05 น. - comment id 812013
font color=Darkcyan size=3> ความเจ็บปวดผ่านแล้ว เลยไป แสนเจ็บทรมานใจ สุดกลั้น ไม่รู้ว่าวันไหน จะเปลี่ยน ใจเจ็บเกินอัดอั้น อกร้าวเกินฝืนฯ
17 มกราคม 2551 04:58 น. - comment id 812039
"เธอที่เคยสูงค่ากว่าทุกสิ่ง ที่รักยิ่งกว่าคำพร่ำไหนไหน ขอขอบคุณทุกอย่างที่ผ่านไป ที่เคยให้กับฉันก่อนนั้นมา" ชอบบทนี้จังเลยค่ะ
17 มกราคม 2551 05:12 น. - comment id 812044
ตอบ เม้นที่ 1 (ยาแก้ปวด ดวดสิงห์ ดริ้งค์ทุกวัน) โอ้เพื่อนข้า รีบคว้า มาที่หนึ่ง แล้วรีบปึ่ง ออกไป ใคร่แลหา แล้วไปคว้า บ้านเพื่อน ที่เกลื่อนตา ออกกลอนมา พร้อมกัน มันส์เลยตรู
17 มกราคม 2551 05:12 น. - comment id 812045
ตอบ เม้นที่ 2 (ตาล่ะแม่ โฉมศรี มณีจันทร์) นี่อีกคน บ่นจริง อิงที่สอง เข้ามาครอง ไม่ทัน ฉันสงสัย โอ้เพื่อนจ๋า กลอนจ้า ว่าจับใจ ใยเพื่อนไม่ เมียงมอง จ้องมาเลย
17 มกราคม 2551 05:13 น. - comment id 812046
ตอบ เม้นที่ 3 (คุณ เฌอมาลย์) เอ้าอีกคน แสนซน มาเล่นด้วย จะชิงถ้วย กันไป ทำไมหนา อาราเล่ เจ้าบ้าน มองผ่านตา โผล่เข้ามา แค่นี้ ไม่รีรอ นี่ๆ เหนื่อยมั้ยเจ้าคะ น้ำหน่อยมั้ย คิกๆ
17 มกราคม 2551 05:13 น. - comment id 812047
ตอบ เม้นที่ 4 (คุณ น้องเหนือ) ขอบคุณที่ เข้ามา ว่าทายทัก ให้รู้จัก รู้ใจ ได้ถามหา อาราเล่ ยินดี และปรีดา ที่น้องมา ทายทัก รู้จักกัน ขอบคุณด้วยใจเจ้าค่ะ น้องเหนือ (เหนือฟ้า)
17 มกราคม 2551 05:14 น. - comment id 812048
ตอบ เม้นที่ 5 (คุณ Victoriasecret.) หากกลอนนี้ กินใจ ให้ลึกซึ้ง ฟังแล้วอึ้ง กันไป ให้คราญหา อาจด้วยเพราะ บทเพลง บรรเลงมา และกลอนพา ติดตรึง ซึ่งในทรวง ขอบคุณด้วยใจเจ้าค่ะ ที่มาทักทาย
17 มกราคม 2551 05:14 น. - comment id 812049
ตอบ เม้นที่ 6 รอบ 2 (ตาล่ะแม่ โฉมศรี มณีจันทร์) อยากจะใช้ทิงเจอร์ให้เพ้อคลั่ง และได้สั่งเอาเกลือมาเถือไถ หากจะเจ็บสักคราว่าสะใจ เอานำกรด ดีไหม ให้ตายเลย ฮ่ะฮ่า ตรูบ้าแล้ว ซาดิสสสสส มาเลยมา
17 มกราคม 2551 05:14 น. - comment id 812050
ตอบ เม้นที่ 7 รอบ 2 (ยาแก้ปวด ดวดสิงห์ ดริ้งค์ทุกวัน) ความจริงที่โหดร้าย กล้ำกลืน แม้แทบล้มทั้งยืน เก่งกล้า อยากให้รักกลับคืน ฝืนอยู่ และยากเกินไขว่คว้า จบแล้ว รักเรา
17 มกราคม 2551 05:15 น. - comment id 812051
ตอบ เม้นที่ 8 สวัสดีเจ้าค่ะท่านฯ หากว่าพบจุดจบคือจำพราก ฉันยอมจากแรกเจอไม่เพ้อหา จะมิยิมเสียใจเสียเวลา หากรู้ว่ารักนี้มีแยกทาง จะมิยอมฝากใจและใฝ่รัก จะไม่ยอมฟูมฟักจักกีดขวาง จะไม่ยอมผูกพันจักหั่นกลาง จะไม่พร่างไม่พรูเสียรู้ใจ
17 มกราคม 2551 05:15 น. - comment id 812052
ตอบ เม้นที่ 9 คุณคีตากะจอมเกเร(จริงๆ) อาราเล่เป็นหุ่นยนต์กลไกเหล็ก นางฟ้าเสกคล้ายคนฉงนไหม มีความรักมีตัวมีหัวใจ แต่ไม่ทำร้ายใครไม่หลอกลวง อันบทกลอนอ้อนมาว่าจากเพลง หาใช่เก่งอะไรให้ใหญ่หลวง ความรู้สึกที่ได้เป็นผลพวง ซึ้งในทรวงใช่ไหมกินใจดี คิกๆ นางฟ้าใจดี เสกให้ อาราเล่เป็นเด็กดี เลยให้มีหัวใจเจ้าค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันเจ้าค่ะ
17 มกราคม 2551 05:16 น. - comment id 812053
ตอบ เม้นที่ 10 รอบ 3 (ยาแก้ปวด ดวดสิงห์ ดริ้งค์ทุกวัน) ความเจ็บปวดบอบช้ำ เจียนมลาย รักเริ่มร้างพังทลาย หมดสิ้น หัวใจแทบสูญสลาย เกินกว่า มันแยกแตกเป็นชิ้น หมดแล้ว หัวใจ
17 มกราคม 2551 05:21 น. - comment id 812054
ตอบ เม้นที่ 11 คุณ มายอามีน ด้วยว่ารักจักให้ได้เสมอ เทิดทูลเธอเหนือค่าว่าสิ่งไหน จะมอบรักให้เธอตลอดไป สุดหัวใจหยุดไว้เพียงแต่เธอ ขอบคุณเจ้าค่ะ ที่ชอบ ที่ถูกใจ เย๊เย๊
17 มกราคม 2551 07:08 น. - comment id 812067
จงรอวัน จะสดับ รับรักใหม่ รักเก่าให้ ทิ้งทะเล น้องเล่จ๋า รักต้นใหม่ สวยตระการ ไม่มารยา ขอเวลา อีกสักหน่อย นะกลอยใจ
17 มกราคม 2551 08:48 น. - comment id 812077
เจ็บต่อไปให้เจ็บอีก เจ็บจะหลีกหนีหายไปแน่ เพราะเจ็บจนชาชินเป็นตัวแปร เนื้อแท้แค่เจ็บเพียงนิดเดียว
17 มกราคม 2551 10:52 น. - comment id 812103
ความเจ็บปวดในอดีตลบไม่ได้หรอกค่ะ..แต่เวลา จะช่วยบรรเทาได้นิดหน่อย...
17 มกราคม 2551 11:30 น. - comment id 812137
ความเจ็บปวด นานไปยิ่งชินนะคะ ไม่รู้ซาดิสต์รึเปล่า
17 มกราคม 2551 16:29 น. - comment id 812256
เจ็บจริงๆๆด้วยคะ..ทำใจให้ลบเลือนได้แต่คิดขึ้นมาคราใดยังฝังลึกในใจตลอดมาคะคุณอาลาเร่...
17 มกราคม 2551 17:20 น. - comment id 812276
ตอบ เม้นที่ 23 คุณคนบนเกาะ (พงัน) จะรอวัน แข็มแข็ง แกร่งกว่าเก่า และจะเฝ้า ตรึกตรอง ครรลองไหน จะเจียมตัว ว่าควรอยู่ ณ ที่ใด อยากดำไป ใต้ทะเล เล่ชอบมัน เล่ ชอบทะเล เล่จะไปเป็นนางเงือก (พยูน) เจ้าค่ะ คิกๆ
17 มกราคม 2551 17:30 น. - comment id 812280
ตอบ เม้นที่ 24 คุณไหมไทย คือบทเรียน สูงค่า คำว่า..เจ็บ.. เพราะมันเหน็บ เกินใจ ให้ร่ำหา เจ็บภายนอก รักษาได้ เพียงใส่ยา เจ็บภายใน ให้เวลา รักษาเอง
17 มกราคม 2551 17:46 น. - comment id 812282
ตอบ เม้นที่ 26 คุณเพียงพลิ้ว ความชินชา หาใช่ ให้ซาดิสต์ หากใจคิดปลดปลง ตรงโหยหา ด้วยยอมรับ ความเจ็บ เหน็บอุรา ยอบรับว่า เธอไป ไม่หวนคืน
17 มกราคม 2551 17:46 น. - comment id 812284
ตอบ เม้นที่ 25 คุณกุหลาบขาว แม้เวลาผ่านเลยมิเคยลบ มิเคยกลบความช้ำทำห่างหาย ยามซึมเศร้าอยู่เรียงเพียงเดียวดาย ก็จะหมายดึงอดีตมากรีดใจ
17 มกราคม 2551 17:54 น. - comment id 812288
ตอบ เม้นที่ 27 คุณพิมญดา คุณพิมจ๋า มะมา ว่าจะปลอบ เล่ไม่ชอบ ให้ใคร ร้องไห้หนา มานี่หนอ เช็ดเสีย เบี้ยน้ำตา มามะมา คนปลอบ ขอบตาแดง ประสบการณ์ เพียงครั้ง ยังนั่งเจ็บ ยังร้าวเหน็บ กับใจ ให้แอบแฝง ผ่านเดือนปี กี่ครา ยังมาแทง เหมือนโดนแกล้ง ตรองจำ ให้ช้ำใจ
17 มกราคม 2551 20:24 น. - comment id 812362
แวะมาอ่านกลอนเพราะ ๆ จ้า ... ใหม่ ๆ ก็เงี้ยแหละ... นาน ๆ ไป ก็หาย น้องเอ้ย...
17 มกราคม 2551 22:40 น. - comment id 812410
แก้วประเสริฐ.
18 มกราคม 2551 01:25 น. - comment id 812435
18 มกราคม 2551 12:06 น. - comment id 812529
อย่าลืมทานยาแก้ปวดนะครับ ว่าแต่จะทานลงไหมเนี่ย อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
