ประกายรัศมิ์ผ่องพราวบนราวฟ้า แสงจันทราฉายฉานเพียงลานฝัน สะท้อนผ่านม่านสีฉวีวรรณ ยามเมื่อผันพ้นพยับลับเมฆี เปรียบรักเป็นเช่นเดือนอันเคลื่อนคล้อย อันพราวพร้อยพรรณรายพรายรัศมี ลับเหลื่อมม่านเมฆาทั้งราตรี อาจอับศรีภัสสรลงอ่อนแรง หากผ่านพ้นเมฆีที่ปิดกั้น คงเฉิดฉันท์ฉายฉาดขึ้นสาดแสง ดุจดั่งรักเรานี้มีเปลี่ยนแปลง สุขทุกข์แวงเวียนวนเป็นต้นมา ผิรักเราพรากพลัดสุดขัดขืน ไม่คลายคืนขึงใยไมตรีหา เชื่อมสองใจพันผูกปลูกศรัทธา เพียงหวังครารักชื่นได้คืนครอง ดั่งจันทราดวงเดิมเริ่มหน้าที่ บรรจงคลี่ผืนนภาลบฟ้าหมอง เมฆีผ่านลานฟ้าก็เรืองรอง เช่นทำนองรักขาดที่อาจคืน..
อรุณสุข 12 ก.พ. 2551 18:29 น. - ID 112591 
1677
11
0
12 กุมภาพันธ์ 2551 18:40 น. - comment id 822730
ว้าวววววว อาอรุณสุข โดนจายยยยม้ากกก เอ้า มอบกุหลาบเปงรางวังน่า พูดม่ายค่อยชากน่า
12 กุมภาพันธ์ 2551 19:20 น. - comment id 822740
หวัด ดี ครับ คุณอรุณสุข...... กลอนไพเราะแล้วก็มีความหมายมากครับ คิดว่ามีหลายคนที่อ่านแล้ว "โดน" แน่เลยครับ ป.ล. หลานสาวผมยังเกยคานอยู่หลายคนนะครับ ไม่คิดจะลองจีบสักหน่อยเหรอครับ..หุหุหุ
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:23 น. - comment id 822757
เขียนได้งดงามครับ นับว่าเป็นกลอนที่หวานซึ้ง กลอนหนึ่งครับ
แก้วประเสริฐ.
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:51 น. - comment id 822770
เอารูปภาพมาให้เพชรเม็ดงามแห่งบ้านกลอนไทย นะจ๊ะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:55 น. - comment id 822773
หากความรักเปรียบเช่นแสงจันทรา สุริยาสาดส่องเรืองรองแสง หมู่เมฆินพราวพร่างกระจ่างแดง พอมีแรงก็ยกขวดดวดเบียร์ไป..อิอิ. แผนกป่วน..ให้เสียเรื่อง..อิอิ
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:55 น. - comment id 822774
****เบิ่งตามองจ้องฟ้าช่างว้าเหว่ คิดถึงเขาอยู่กลางเลยิ่งห่วงหา โทรศัพท์รับพลันสั่นอุรา นึกถึงหน้าเขาคนนี้ที่ฉันรอ เมื่อไหร่หนอจะถึงวันฉันได้พบ รอให้ครบถีงวันที่ฉันขอ ห่างไม่นานพาลคิดถึงน้ำตาคลอ วันนั้นหนอคงได้ยิ้มพริ้มละไม วาเลนไทน์ปีนี้มิได้อยู่ แต่ฉันรู้มิสำคัญเหนือวันไหน วันความรักของเราอยู่ที่ใจ จะวันใดใจยังมั่นวันรักเรา
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:55 น. - comment id 822775
หน้าส่วนตัว
มองเพียงจันทร์ พลันนวล ยั่วยวนแสง
กระจ่างแจ้ง แห่งราตรี ที่หลับใหล
ดูสว่าง พร่างภาพ อาบทอไป
ยังผืนน้ำ กว้างใหญ่ ใคร่ชื่นชม
ลมบางเบา ราวกระซิบ กระพริบซ่าน
ดูสราญ เริงใจ ให้อิ่มสม
เพียงพลิ้วพัด แผ่วพา น่าภิรมย์
คลื่นผสม พรมสะบัด ซัดหาดทราย
ประกายขาว พราวพร่าง อย่างกากเพชร
ทรายเป็นเม็ด เกร็ดงาม ยามเดือนฉาย
แม้นมองไป ปลายสมุทร สุดพริ้งพราย
เปร่งประกาย ดุจมณี ที่พร่างพราว
ไม่มีใคร อยู่เรียง ชิดเคียงข้าง
ดูเลือนลาง ห่างไกล ให้เหน็บหนาว
กับน้ำตา และความหลัง ยังยืนยาว
กับความร้าว กับอดีต ที่กรีดใจ
มาแจมด้วยคนเจ้าค่ะ คิกๆๆ
12 กุมภาพันธ์ 2551 20:55 น. - comment id 822776
แสงนวลจันทร์ หลอกตา ชายคนหนึ่ง ทำตาซึ้ง นั่งอึ้ง มือทึ้งหัว เกาแกรกๆ ข้างหู ดูตื่นกลัว น้ำลายรั่ว เละรด จรดบาทา เพราะแสงจันทร์ ทำใจ ให้ไหวหวั่น เหลืองอำพัน สว่างใส เป็นหนักหนา ชายผู้นั้น ทนไม่ ได้ขึ้นมา เพราะสองตา เริ่มค้าง ร่างสั่นเทา ชายผู้นี้ มีนาม อรุณสุข หัวมัดจุก ยืนตรง เลิกเหี่ยวเฉา น้ำลายยืด ย้อยลง ไม่ใช่เบา ปากเริ่มยาว เขี้ยวโง้ง โค้งออกมา ขนเริ่มงอก ตามตัว และหัวหู แถมยังดู ช่างแปลก ยืนสี่ขา แถมหอนรับ กับแสง ดวงจันทรา โอ้หมาป่า วิ่งหนี ดีกว่าเรา (ฟิ้ววววววว...)ยำครับพี่น้อง หยอกนิดหยิกหน่อย.เน้อ.....
12 กุมภาพันธ์ 2551 21:38 น. - comment id 822798
5555 มาขำ กับไอ้มดแดง ไอ้มดเขียว ไอ้มดเอ็กซ์ ...
12 กุมภาพันธ์ 2551 22:19 น. - comment id 822808
อิอิ คุณอรุณสุข มาขอซึ้งด้วยจ้า แต่ไม่หลงเงานะ
12 กุมภาพันธ์ 2551 23:41 น. - comment id 822825
13 กุมภาพันธ์ 2551 07:04 น. - comment id 822866
:) เปรียบเปรยอย่างนี้ก็ดีเหมือนกัน..
13 กุมภาพันธ์ 2551 08:57 น. - comment id 822885
พี่ช่อ(อักเสบ) ที่อักเสบนี่เพราะว่างานของอรุณสุขไปกระทบ งั้นหรือครับ..อิอิ...กุหลาบที่มอบให้นี้ดอกใหญ่ ดีครับ..แต่สีคล้ำไปนิด..คงมาจากอาการ ช่ออักเสบนั่นเอง... ขอบคุณที่แวะมาครับ...
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:01 น. - comment id 822888
พี่แจ๊ค หวัดดีครับ...พี่แจ๊คสงสัยต้องมีของดี..แน่เลย ถึงได้..รอดจากบอมบ์สามสาวมหาภัย..มาได้.. ต้องยอมรับว่าเก่งทั้งบุ๋นและบู๊จริงๆ ขอบคุณที่แวะมาครับ
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:05 น. - comment id 822890
คุณลุงแก้วฯ บางส่วนก็แอบเอาไอเดีย..มาจากอาจารย์ลุงฯ นั่นแหละครับ...ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ..
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:07 น. - comment id 822891
คุณพี่ช่อฯ.. ขอบคุณอีกครั้งครับจะเซฟเก็บไว้ใช้คราว ต่อไปครับ...
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:17 น. - comment id 822894
คุณยาฯ(อักเสบ) เกี่ยวกันมั้ยนี่.... ยกกี่แก้วคนดีพี่ร่วมด้วย ใต้จันทร์สวยก๊งกันสนั่นไหว จนสางแสงทิวาเยือนเคลื่อนครรไล อย่าร้างไปก่อนกันนะขวัญตา.. สู้สู้..จะอักเสบก็ตอนมาเจอยาฯ..นี่แหละครับ
13 กุมภาพันธ์ 2551 09:35 น. - comment id 822900
หวังรักคืนหวนไห้อาลัยหา รักบังตาบังใจให้ลุ่มหลง ดั่งเมฆีบังบดอัสดง เฝ้าพะวงหลงแสงแห่งนภา
อ่านเองงงเองอ่ะ อิอิ
13 กุมภาพันธ์ 2551 10:11 น. - comment id 822909
คุณกะลา เบิ่งตามองจ้องฟ้าจึงว้าเหว่ ฝั่งทะเลไกลตาพาให้เหงา ใช่ทะเลกั้นขวางทางแห่งเรา แต่ที่เศร้าเขามีใหม่ใจจึงตรม พ้อรำพึงซึ้นซ่านในม่านจิต รอยอดีตหวนมาพาจิตขม เคยมาหมั้นแหวนไว้ต่างใจชม แต่มิสมคู่สนองที่ปองเชย วาเลนไทน์ปีนี้เหมือนปีเก่า ยังคงเหงาสิ้นดีดังที่เผย ใจคงจืดชืดแล้วด้วยแคล้วเคย จึงละเลย..หลบเร้นวาเลนไทน์.. มาเศ้ราไปเศร้า...รับวาเลนไทน์
13 กุมภาพันธ์ 2551 10:52 น. - comment id 822918
คุณ อร่ามเล่ห์ มองดูจันทร์วันไหนใจก็ร้าว ทั้งแสงดาวพราวเด่นไม่เห็นสวย ท้องนภากระจ่างใสไม่อำนวย เพราะระทวยระทมในหัวใจนา ลมร่ำซัดพัดเชยเลยวียนหัว ดั่งเนื้อตัวหยาบกระด้างพ่างหินผา รสภิรมย์ขมสนิทดั่งปิดตา ไม่เห็นว่างดงามทุกยามมี ด้วยร้างคู่เคียงครองจึงหมองจิต โศกสนิทช้ำในหัวใจนี่ ถูกเขาหมางเมินไม่ยินดี จึงแค่มีความเศร้าเป็นเงาใจ อาราเล่..ชื่อนี้ที่ตอกย้ำ ดั่งหนามตำช้ำอกทำฟกได้ หากใครเห็นพบพาในคราใด บอกด้วยไซร้..กลับมาเยือน..ณ..เรือนเดิม อิอิ...ขำขำ..นะครับคุณอร่ามเล่ห์.. มาทักทาย..วันสุกดิบ...ก่อนวาไทน์
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:06 น. - comment id 822922
หลังม่านเมฆหม่นมัวสลัวลาง เงากระจ่างจันทราคล้ายฝ้าหมอง บดบังแสงแฝงตาคราเยี่ยมมอง ความผุดผ่องลางเลือนไม่เหมือนเคย เมื่อลมรำเพยพัดปัดเมฆผ่าน ทั่วทั้งน่านฟ้าเพริศก็เปิดเผย แสงนวลขับระยับตาน่าชิดเชย จึ่งร้างเลยหม่นเศร้าค่อยเบาบาง เปรียบเส้นทางชีวิตแม้ติดขัด ค่อยร้อยเรียงค่อยจัดที่ขัดขวาง ไม่เกินรอคงสบายเมื่อปลายทาง ทุกสิ่งอย่างงอกงามตามต้องการ แม้ความรักก็มิแผกแตกต่างนัก อาจบางครั้งหน่วงหนักเจ้าหักหาญ ต้องอดทนรอวันฝันตระการ เพื่อพ้นผ่านแห่งช่วงบ่วงรักร้าย เมื่อสองใจแน่นหนักด้วยรักแท้ ฤๅพ่ายแพ้อุปสรรครักสลาย ยามเมฆเคลื่อนอำลา..ฟ้าเลื่อมลาย รักคงได้สมหวังดั่งเฝ้ารอ แอบมาอ่าน ผ่านมาแจมด้วยค่ะ
มีความสุขมากมายนะคะ
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:18 น. - comment id 822924
คุณมณี อึ่ม..ม.... ปกติเร้นกายหมายสงบเงียบ กระทบเทียบหมาป่าครานี้ได้ เป็นหมาป่า..คราเพ็ญจงเห็นใจ ด้วยว่าในวันนี้จักมีงาน สะกดรอย.ฆาตกร..คนจรจัด จับเหยื่อยัด..ทิ้งบอมบ์จอมหักหาญ นาม..มณีดุ่ย..ลุยเดี่ยวด้วยเชี่ยวชาญ หากพ้องพานคงขย้ำให้หนำใจ จงระวัง.ชื่อ..มณี..จงดีเถิด อย่ารีบเปิดประตูให้ดูก่อน เห็นมณีที่ไหนให้รีบCall จะรีบจร..ไปจับ..มารับทัณฑ์ ลักษณะผมยาวราวสามสิบ 30-30-34..รู้ดูให้มั่น เห็นที่ไหนแจ้งมาอย่าช้าพลัน มีกำนัล..ห้าแสน..แทนค่าตัว... ใครเห็นโปรดแจ้ง...9191919 ด่วน!!!
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:24 น. - comment id 822927
คุณอัลมิตรา คิดเสียว่าเหมือนเที่ยวงานวัดนะครับ..พี่อิม มีมหรสพครบเครื่อง..ตลกสามสาวคณะ M-A-Y มาป่วนใจผู้ชม... ขอบคุณที่แวะมาทักทายครับ
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:26 น. - comment id 822928
พี่มหา.. น่าจะช่วยกันสกัดกั้นบ้างนะครับ.. หากพี่มหา.เอาอยู่คงไม่ต้องให้น้องชาย เดือนร้อนอย่านี้..หรอกครับ..กับแก๊ง M-A-Y..คราวหน้าต้องช่วยกันละครับ.. ดีใจที่มาเยี่ยม(ไข้ระเบิด) ครับ..
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:42 น. - comment id 822929
คุณฝากฝัน หากมั่นรักสมัครหมายคงกรายชื่น ได้กลับคืนครองขวัญร่วมกันใหม่ สิ้นเงาเมฆจันทร์ฉายดั่งหมายใจ ดาวก็ใสฟ้าก็สวยด้วยแสงจันทร์ สวัสดีครับ..คุณฝากฝัน..ที่สละเวลามาเยี่ยม เขียนไปเรื่อยๆตามใจอ่ะครับ..บางครั้ง ก็ดี..บางครั้งก็ออกมาไม่ดี..ยังไม่คงที่ครับ. อย่างไรจะขอไปเยี่ยมบ้างครับ...
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:51 น. - comment id 822930
พี่กุ้งฯ ปกติมองอะไรไม่ค่อยลึกซึ้งครับ..เลยดูจาก สิ่งที่แวดล้อมเราซึ่งก็ได้คิดว่า.ง่ายๆแต่แฝง ความหมายลึกซึ้ง..นั้น..นั่นแหละธรรมชาติ ครับ... ของบคุณที่แวะมาทักทายครับ...
13 กุมภาพันธ์ 2551 11:58 น. - comment id 822933
คุณเฌอฯ หวังรักชื่นคืนใจให้หวนกลับ มาร่วมรับขวัญอยู่เป็นคู่สม เคียงเคหาที่เราเคยเนาชม ล้างความตรมความเศร้าความหงาใจ อิอิ..ผมก็ไปแบบงงเหมือนกันครับ.. วาเลนไทน์ปีนี้..หวังว่าจะชมบท เสาวรจนี นารีปราโมทย์..จากคุณเฌอ บ้างนะครับ....
13 กุมภาพันธ์ 2551 12:26 น. - comment id 822938
คุณปราณ จึงร่ำร้อยลำนำเป็นคำรัก สื่อสลักรัญจวนที่หวนถึง แม้รักร้าวคราวไหนอย่าได้ตรึง ให้คิดถึงจันทราเช่นครานี้ อันว่าปวงทุกข์เศร้าดั่งเงาเมฆ ที่สรรเสกกั้นขวางทางสุขศรี หากพยับลับคลายคงหายดี รัศมีเดือนพร่างกระจ่างตา อันว่ารักก็มิแผกหรือแตกต่าง มีลาร้างเลือนไปเกินไฝ่หา หากผ่านพ้นอุปสรรคในรักลา อาจเวียนมาเริ่มใหม่ดั่งใจปอง ดั่งที่ใจรวมกันมั่นในรัก ร่วมทอถักแพรใยห่มใจสอง ให้อุ่นอวลรักเราเนาประคอง ถ้อยสนองที่เสนอขอเธอทวน..
13 กุมภาพันธ์ 2551 12:45 น. - comment id 822947
สวัสดีตอนเที่ยงจ้า อรุณสุข มาเมียงๆมองๆ ตั้งหลายเที่ยวแล้วนะ แต่ทำมายไม่มีชื่อพี่ ประทับไว้เป็นหลักฐานเลยล่ะ
13 กุมภาพันธ์ 2551 13:34 น. - comment id 822974
บ้านนี้ครึกครื้นดีจังค่ะวันนี้
13 กุมภาพันธ์ 2551 14:20 น. - comment id 823012
หลงเงา ยังดีกว่าไม่มีอะไรให้หลงนะค่ะ....
13 กุมภาพันธ์ 2551 15:25 น. - comment id 823053
สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข ...................................... กับกลอนรักสวยสดพาเคลิ้มฝัน ช่างสรรค์สร้างแต่งคำงดงามยิ่ง พาใจอวลอาบไอราวอบอิง อยากเพ้อวิ่งกอดเงาบินทั่วฟ้า
13 กุมภาพันธ์ 2551 16:40 น. - comment id 823098
สมหวังในรักนะคะคุณอรุณสุข
13 กุมภาพันธ์ 2551 18:29 น. - comment id 823159
พี่ช่อ(อักษราลี) ม่าย..ด้าย..เข้าจาย..ผิดครับ แต่คิดว่า..เป็นช่อเดียวกับหมายเลขหนึ่ง.. ที่แท้ก็..แฝดคนละฝา..นั่นเอง...ง... อิอิ..งั้นสวัสดีตอนเย็นนะครับ...
13 กุมภาพันธ์ 2551 18:33 น. - comment id 823164
คุณเพียง... วันนี้ยังบอกพี่อิม..อัลมิตราเลยครับ..ว่าให้นึกว ว่ามาเที่ยวงานวัดเพราะมีมหรสพมากมาย.. อันเนื่องมาจากแก๊ง...M-A-Y มาอาละวาด ที่บ้านนี้...ตีรันฟันแทง..กันคึกคัก..ไปนิด.. หวังว่าไม่ส่งผลกระทบไปยังบานข้างเคียงนะครับ....
13 กุมภาพันธ์ 2551 18:41 น. - comment id 823165
คุณ Whitelily ขึ้นชื่อว่าหลงนี่..ความหมายในบ้านเรามันอาจ จะทะแม่งๆ..เป็นลบมากกว่าบวกสิครับ... เช่นหลงทาง..หลงไหล..หลงละเมอ..หลงกล ไม่เอาอ่ะครับ..ขอตัด..เลยโลภ..กับหลงนี่.. อิอิ... Happy Valentine ครับ
13 กุมภาพันธ์ 2551 18:48 น. - comment id 823170
คุณโอเลี้ยง ตั้งใจแต่งเอาไว้ให้ชวนคิด และสะกิดที่รู้สึกให้นึกถึง ว่าเกิดดับอนิจจังที่ตรังตรึง ควรคะนึงเอาไว้อย่างใจตรง. ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ... ว่าจะแวะไปชมงานของโอลี้ยงแต่ก็วุ่นๆ ช่วงบ่าย..เดี๋ยวตคงไปชม...ขยันๆนะครับ เหลืออีกไม่กี่กลบทแล้ว......
13 กุมภาพันธ์ 2551 18:51 น. - comment id 823171
คุณพิม.. เช่นกันครับ..คุณพิม.. แต่คงไม่ได้รักกันแค่วันวาเลนไทน์นะครับ..
13 กุมภาพันธ์ 2551 22:07 น. - comment id 823250
วันนี้มาอ่านกลอนไพเราะของคนหลงเงาจ้า
14 กุมภาพันธ์ 2551 18:55 น. - comment id 823739
ป้าแช่ม... ขอบคุณครับ..คุณป้า..ที่แวะมาทักทาย... ตอนนี้น่าจะ.งงเงามากว่าครับ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
