ถือกำเนิดเกิดกายที่ท้ายทุ่ง ณ.สายรุ้งทาบทอโอบกอข้าว มีทุกข์ร้อนผ่อนคลายในบางคราว เก็บเรื่องราวเล่าผ่านลานบทกลอน เพียงสำนึกต้อยต่ำรู้สำเหนียก มิอาจเรียกกวีศรีอักษร เพียงระบายอารมณ์ข่มนิวรณ์ ฐานันดรชาวนาข้าแผ่นดิน ในอดีตขีดเขียนเรียนคำสูง คือเหล่ายูงฝูงหงส์ในวังสิ้น ทาสยากจนข้นแค้นแน่นชีวิน เพียงยลยินร้อนหนาวกลอนชาวนา แค่กลอนต่ำลำเล่นเห็นสนุก พอปลดทุกข์งานทาสที่หนักหนา มีหยาบโลนโหนรักหักน้ำตา มีต่อว่าหยอกเย้ากระเซ้ากัน มาถึงยุคทุกข์เข็ญเป็นทาสใหม่ คือคนไทยถูกกดหมดทางหัน คนหนุ่มสาวก้าวหน้าช่วยพายัน ยุคนี้นั้นบทกวีมีพลัง แผ่นดินทุกข์ยุคเดือดกวีพล่าน เขียนขับขานปลอบใจให้มีหวัง ทรราชแผ่นดินล้มภินท์พัง หยุดความคลั่งฉ้อฉลคนโกงเมือง เมื่อโลกเปิดฟ้ากว้างทางสดใส กวีใหม่กลอนเปล่าเข้ายุคเฟื่อง คือพรมแดนส่งข้ามความรุ่งเรือง การประเทืองปัญญามาหลายทาง จากก่อนกาลนานมาถึงบัดนี้ บทกวีก้าวไวไปกว้างขวาง อย่าปิดหูปิดตาที่ฝ้าฟาง หยุดปิดทางติดกรอบชอบอัตตา ใฝ่กลอนสูงศัพท์สวยรวยสัมผัส จงฝึกหัดขัดเกลาเอาเถิดหนา ใฝ่กลอนต่ำลำนำแบบชาวนา จงค้นคว้าเติมต่อให้พอใจ อย่าปิดกั้นปัญญาหาความสุข ไยเป็นทุกข์ติดทาสกวีไหน หากเรียงร้อยถ้อยอ่านมิดาลใจ กวีไหนฤารอดจอดทุกราย ฝากฝัน 22 มีนาคม 51
ฝากฝัน 22 มี.ค. 2551 14:51 น. - ID 113670 
1755
8
0
22 มีนาคม 2551 15:08 น. - comment id 833811
หมั่นไส้คนอื่นไม่ดีนักแล....คิดดี ถ่ายทอดออกมาดี ก็มีคนอ่านเองจ้ะ....คุณค่าของกวีอยู่ที่วิญญาณที่ถ่ายทอดออกมา...ถูกต้อง หากไม่ดี สังคมจะลงโทษเองจ้ะ....
ขอเป็นกำลังให้ถ่ายทอดสิ่งดี ๆ มาให้สังคมนะคะ
22 มีนาคม 2551 16:21 น. - comment id 833814
ทุกชั้นชนเสรีย่อมมีสิทธิ์ อ่านเขียนคิดแลกเปลี่ยนเวียนงานศิลป์ บทกวีมิร้างในแผ่นดิน ต่างชีวินต่างใจให้แบ่งปัน ณ พื้นที่สื่อสารงานเรียงร้อย ให้ฝากถ้อยความคิดจิตสร้างสรรค์ ไม่มีใครตัดสินหรือกีดกัน เติมไฟฝันตามใฝ่ให้เหมาะควร หากติติงกล่าวอ้างอย่างพี่น้อง มิขัดข้องปรับแต่งข้อความด่วน ไม่ตัดสินว่าใครนอกกระบวน ต่างชี้ชวนแต่งเถิดและเปิดใจ กลอนกวีเป็นหนึ่งศิลป์สร้างฝัน เถอะร่วมกันรักษาร่วมสมัย พี่รู้หนึ่งน้องรู้สองประคองไป กวีไทยรุ่งแน่แพร่ไพบูลย์
22 มีนาคม 2551 16:40 น. - comment id 833816
มาฟังลำนำจากธรรมชาติดีกว่านะคะ ฟังเสียงน้ำสาดเซาะเสนาะพริ้ง หยาดหยดทิ้งย้อยระย้าดารดาษ ดั่งดนตรีลีลาไพรที่ไหววาด เรียงระนาดลำนำไผ่ไล้ดวงดาว ละเลียดคำล้ำค่าวรรณศิลป์ ฝันระรินจากรุ้งฟ้าเวหาหาว เสพย์กาพย์หอมมณีคำร่ำแสงดาว สู่ทิพย์หัตถ์รัดรอยร้าวให้คราวคืน
22 มีนาคม 2551 16:53 น. - comment id 833818
กวีทาสวาดอักษรกลอนเรียงร่าย บ่งความหมายไขคำลำนำกล่าว พรรณนาเรียบเรียงถ้อยร้อยเรื่องราว ทุกครั้งคราวคมคำย้ำสอนใจ....
22 มีนาคม 2551 17:22 น. - comment id 833820
ง่าพี่ฝากฝันค้า..พิมหายไปไม่กี่วันเปงรายอ่า...ตัดพ้อผู้ใดรึ ช่างเขาเหอะคะพี่ชาย ดูอย่างพิมสิคะ..บ้าๆๆบวมๆๆบอๆๆอยู่เนี่ยคะ เปงกวีอะป่าว..ไม่เคยเรียกตัวเองอะ.. น๊าๆๆอย่าคะมากเพ่ชาย..สู้ๆๆ พิมจัง...คนเขียนหนังสือ.ไทย..เจ้าคะ
22 มีนาคม 2551 17:35 น. - comment id 833828
น้อยใจใครมา อย่าให้คำพูดของคนอื่นมามีอิทธิพลต่อตัวเราให้มากสิ ต้องเป็นตัวตนของเราให้มากสู้ ๆ น่านะเป็นกำลังใจให้
22 มีนาคม 2551 19:02 น. - comment id 833854
กวีทาสทาสกวีนี้ควรรู้ เดินเข้าสู่เส้นทางนักสร้างฝัน นำลำเนามาเรียงร้อยเข้าด้วยกัน สร้างความฝันของเราให้เป็นจริง เห็นด้วยครับผม
22 มีนาคม 2551 19:18 น. - comment id 833856
22 มีนาคม 2551 19:23 น. - comment id 833857
22 มีนาคม 2551 19:32 น. - comment id 833861
22 มีนาคม 2551 19:38 น. - comment id 833862
22 มีนาคม 2551 19:40 น. - comment id 833864
22 มีนาคม 2551 19:41 น. - comment id 833865
22 มีนาคม 2551 19:47 น. - comment id 833866
22 มีนาคม 2551 19:54 น. - comment id 833867
สวัสดียามเย็นครับ แวะมาเป็นกำลังใจครับ สบายดีนะครับ
22 มีนาคม 2551 20:37 น. - comment id 833893
22 มีนาคม 2551 20:38 น. - comment id 833894
สวัสดีครับ ท่านฝากฝัน ใจเย็นครับ ท่าน ยังมีเพื่อนพ้องน้องพี่ เป็นกำลังใจให้ ท่าน นะครับ
22 มีนาคม 2551 20:46 น. - comment id 833900
22 มีนาคม 2551 21:11 น. - comment id 833915
กิ่งโศก คงไม่อาจหาญตัวเองเป็นกวีเช่นกันครับ...คงแค่จดๆๆจำๆๆ พี่ๆๆในนี้ ..แล้วมั่วๆๆ ตามอารมณ์ตนเอง เช่น กัน ยิ่ง หัวเศร้าๆ อยู่เลยจะออกมาแนวโศก อะนะ ..
22 มีนาคม 2551 21:33 น. - comment id 833926
ในอดีตขีดเขียนเรียนคำสูง คือเหล่ายูงฝูงหงส์ในวังสิ้น ทาสยากจนข้นแค้นแน่นชีวิน เพียงยลยินร้อนหนาวกลอนชาวนา :) ชอบบทนี้ แต่ไม่อยากให้เอาบางเรื่องมาเป็นอารมณ์นัก กลอนบทหนึ่งที่มีความสำคัญแม้แค่คนเดียว ก็ถือว่าเยี่ยมยอดแล้วค่ะ
22 มีนาคม 2551 22:03 น. - comment id 833934
ต่างวิธี ต่างคน ต่างหนแห่ง ต่างทำนอง ต่างแรง ต่างแสงสี ต่างที่มา ต่างที่ไป ต่างใจมี ต่างวิถี ต่างคำ ต่างตำรา แต่สิ่งหนึ่งที่เหมือนกันในวันนี้ คือแรงรักบทกวีที่ควรค่า อาจมิเป็นถึงกวีมีวิชา แต่เปี่ยมด้วยศรัทธากล้ากวี และมาเป็นกำลังใจครับ
22 มีนาคม 2551 22:50 น. - comment id 833954
สำหรับผู้หญิงไร้เงาเป็นได้แค่คนเขียนกลอนเท่านั้น เท่านั้นจริงค่ะ
22 มีนาคม 2551 23:35 น. - comment id 833988
.....โห ..มีน้อยใจยา ด้วยแฮะ อิอิ อย่าไปสนน๊า มาๆๆ มาช่วยกัน ร้อง ตั๊บแก ดีกว่า อิอิแวะมาอ่าน ผ่านมาป่วนค่ะ
22 มีนาคม 2551 23:42 น. - comment id 833996
จอดทุกราย ภาษาถิ่นไหนคะรู้นะเนี่ย ว่าคนจังหวัดไร
22 มีนาคม 2551 23:48 น. - comment id 834006
กิ่งโศก ดีแล้วครับ..คนเขียนกลอนคนเขียนหนังสือหรือไรก็แล้วแต่..อยู่ที่ความสุขครับผม..เมื่อมีความสุขใครไม่เดือนร้อนก็โอเค
23 มีนาคม 2551 00:23 น. - comment id 834023
สำหรับ ป คนที่ตั้งใจเขียน ใช้ความพยายาม ในการคัดกรอง เป็นผลงานของตนเอง นั่นแระ กวีค่ะ
23 มีนาคม 2551 00:55 น. - comment id 834041
23 มีนาคม 2551 01:01 น. - comment id 834045
23 มีนาคม 2551 01:06 น. - comment id 834048
23 มีนาคม 2551 01:09 น. - comment id 834051
23 มีนาคม 2551 01:12 น. - comment id 834052
23 มีนาคม 2551 01:15 น. - comment id 834053
23 มีนาคม 2551 01:40 น. - comment id 834057
ประสบการณ์ผ่านรู้สึกจารึกเขียน ไร้บทเรียนฉันทลักษณ์เชิงอักษร เพียงทอดถ่ายร่ายคำลำนำกลอน หาอาทรใครว่ากล่าวเรื่องราวใด อยากจะเขียนเพียรลิขิตผิดนักหรือ ใช่แย่งยื้อช่วงชิงสิ่งยิ่งใหญ่ ปราศรางวัลขันแข่งแบ่งแยกใคร จ้องคว้าไขว่ลาภยศทดศรัทธา เมื่อหัวใจไร้ประเทศปราศเขตขัณฑ์ ใยผูกพันโซ่ตรวนร้องครวญหา อันคำร้อยถ้อยเรียงเพียงมายา ฤาอาจมาเทียบจิตใจ "ไร้พรมแดน" จิตใจที่แท้จริงย่อมมิอาจแบ่งแยกเป็นฝักฝ่ายใดๆได้ สูงส่งหรือต่ำต้อย สวยงามหรืออัปลักษณ์ ดีหรือเลว ล้วนสมมุติเอาตามโลกีย์ทั้งสิ้น แบ่งแยกมากก็เหนื่อยมาก คิดมากก็ทุกข์มาก แยกแยะมากก็พร่ามัวมาก สู้เรียบง่ายไม่ได้ ไม่สับสนดี ร่วมเป็นกำลังใจด้วยคนจ้า....
23 มีนาคม 2551 12:46 น. - comment id 834160
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณฝากฝันดีค่ะ
ทุกคนมีสิทธิ์อิสระใฝ่ขีดเขียน
ใครติเตียนเพียรรับมอบขอบใจหลาย
กลอนอกหักรักพร่ำเพ้อเหม่อเดียวดาย
มิควรกล้ำกลายล่วงเกินขัดเขินกัน
ถนัดใครถนัดมันฉันไม่ยุ่ง
แต่ถ้าพยุงสังคมช่วยสร้างสรรค์
ให้เราอยู่สันติสุขไร้ทุกข์พลัน
ได้แต่งกลอนไม่เมามันอ่านกันเพลิน
23 มีนาคม 2551 13:12 น. - comment id 834163
กวีหรือไม่ ..ตกไปนานแล้ว จะแก้วหินดินทรายขายไม่ออก เด็กแนวเกรียนเลียนแต่ดารานอก เอียนการเมืองโกงหลอกเล่นฟร็อกสบาย
23 มีนาคม 2551 15:56 น. - comment id 834186
23 มีนาคม 2551 15:58 น. - comment id 834187
23 มีนาคม 2551 16:00 น. - comment id 834188
23 มีนาคม 2551 23:08 น. - comment id 834363
กวีกราดวาดลือฝีมือได้ ต้องเกรียงไกรใจสู้ใครหลู่หยาม เชิญประลองกันดูให้รู้ความ ให้สมนามเราซึ่งก็หนึ่งเพียร... กลางสนามนักรู้สู้ด้วยฝัน กวีวรรณวรรควาดไม่ขาดเขียน มิเลยละน้อมรู้มิหน่ายเรียน ประดุจเทียนมิขาดแสงแห่งปัญญา... เอาคำติ เป็นครูผู้ปรานี เป็นกวีเก่งด้วยแรงแห่งปรารถนา หวังจะแต่งให้ได้เกินตำรา คำหยามว่าหมิ่นคือครูผู้ผลักดัน... หากวันหนึ่งเด่นดังไปกว่านี้ อย่าลืมครูผู้ชี้ทางสวรรค์ ให้เราพบขุมทรัพย์ค่าอนันต์ อย่าไหวหวั่นเพียรลับลมคมคำกลอน... สวัสดีค่ะ คุณฝากฝัน ชบาชอบกลอน"กวีทาส" มากเลยค่ะ ขอคารวะจริง ๆขอให้ความเห็นว่า
บางทีเพื่อนที่ดี ต้องกล้าตำหนิ ให้สติเรา พาให้เราพัฒนาขึ้น เก่งขึ้น หากเขาว่าเรา แล้วคุณกลายเป็นกวี ที่เก่ง ก็น่าให้เขาว่านะคะ...
23 มีนาคม 2551 23:41 น. - comment id 834376
ชบาเอาลิงค์กลอนคุณไปโพสให้เพื่อน ๆ ตามมาอ่าน เชิญคุณตามไปเที่ยวได้ ตามไปชมภาพที่นี่ได้ค่ะ... http://www.212cafe.com/boardvip/view.php?user=cm99&id=1360
24 มีนาคม 2551 21:36 น. - comment id 834520
21 พฤษภาคม 2551 13:50 น. - comment id 852049
สะใจมากเลยค่ะพี่ฝากฝัน แหม มาว่ากวีโลกใหม่อย่างเราได้ ซัดมันเลยค่ะ ถ้าไม่แรงพอเดี๋ยวหนูช่วย ไม่ชอบเลยพวกแต่งกลอนด่าคนอื่นเนี่ย ไม่รู้ว่าจิตสำนึกมันเดรัจฉานขนาดนั้นไหม เป็นกำลังใจให้นะคะพี่ฝากฝัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
