นั่งหลับตาสัมผัส...ด้วยรู้สึก คือส่วนลึกของใจเพ้อใฝ่หา ยื่นมือรับสัมผัสลมพัดมา รู้ศรัทธาจากใครคนไกลกัน... ทุกระลอกสายลมมาพรมผ่าน ดั่งขับขานรักงามในความฝัน คือสายใยลึกล้ำหว่างสัมพันธ์ มีคืนวันสวยงามระหว่างเรา... จึงขอฝากรู้สึกไว้ในสายลม ไปพลิ้วพรมโชยพัดขจัดเหงา รับรู้เถิดสายลมเย็นจะเป็นเงา คอยเคลียเคล้าบางเบาอยู่รอบกาย... โปรดจงรู้ความห่างไกลใช่ปัญหา ที่จะมาพลัดพรากเราจากหาย ในสายลมทุกระลอกบอกความหมาย อย่าเดียวดายหากสายลมยังพรมผ่าน...
แมงกุ๊ดจี่ 27 มี.ค. 2551 18:32 น. - ID 113777 
2207
3
0
27 มีนาคม 2551 18:38 น. - comment id 835239
สายลมพลิ้วได้งามจริงๆค่ะ
27 มีนาคม 2551 20:40 น. - comment id 835262
มารับสายลมครับ
28 มีนาคม 2551 00:57 น. - comment id 835314
คือสายลม ที่พรมผ่าน ม่านใจฉัน ทะลุแทรก แหวกทางกั้น ให้สั่นไหว แล้วพัดโชย โปรยปรายรัก ปักกลางใจ ช่างสดใส ได้ระรื่น ชื่นอุรา ฝากสายลม ไปพรมรัก ให้เธอรู้ ว่าฉันอยู่ คู่เคียงเคล้า เพียรเฝ้าหา ยังคำนึง คิดถึงเธอ เสมอมา ขอลมฟ้า เป็นพยาน สานสัมพันธ์
28 มีนาคม 2551 06:22 น. - comment id 835325
ลมพลิ้วผ่านหวานซึ้งตรึงดวงจิต เหมือนฝากใจใครสถิตในห้วงฝัน ลมร้อนหนาวคราวพัดรัดสัมพันธ์ มิรู้คืนรู้วันฝันหาลม.... ก็ได้แต่เพียงลม ลม
28 มีนาคม 2551 12:28 น. - comment id 835360
ลมอ้อนไผ่ใบระเนนเอนพลิ้วลู่ เพลงหวานหูลมเทเสน่ห์ไหว อวลรักล้อมน้อมรับซับสายใย คืนนี้ใจโหยหาความอาทร สายสัมพันธ์บรรเลงเพลงไผ่ผิว ลมพัดฉิวยิ่งหวามถึงความก่อน ไผ่เสียดกอรอคนไกลไห้อาวรณ์ อยากออดอ้อนเหมือนไผ่ได้ต้องลม ลมไผ่พริ้มยิ้มพราวราวหยอกล้อ อยากตัดพ้อคนรักสุดหักข่ม จะรู้ไหมใครผวาหาคำคม จะมาห่มดวงใจในสักวัน ฤดีดาลหวานวาดสวาทหวัง คืนนี้คลั่งเหลือรับกับเพลงฝัน ไกลเกินฝันวันที่เรามีกัน? อกสะบั้นสะอื้น......ยังฝืนคิด เพลินลมพรอดกอดหมอนก่อนอุษา ปรารถนาอุ่นไอคงไม่ผิด หนาวสายลมพรมวี.....ไร้ชีวิต เจ็บดวงจิตวาดหวังลำพัง....ไกล ลมอ้อนไผ่ไหวย้ำซ้ำตลอด พลิ้วเพลงพรอดหวานล้น...คนฟังไห้ เพลงพลิ้วพ้นคนมิผ่านหวานละไม เพียงปลอบใจทนช้ำ....เจ็บ.......จำยอม. สายลมของพี่เอง
28 มีนาคม 2551 16:01 น. - comment id 835391
กลางสายลม เพียงสายลมพัดผ่านกังวานแว่ว ดังผะแผ่วเหมือนหัวใจได้ยินเสียง คนห่างไกลเคยคู่เคยอยู่เคียง ส่งสำเนียงสื่อความหมายให้ลมพา ฝากไปถึงคนไกลฝากไปบอก ในละลอกลมพลิ้วละลิ่วหา แม้อยู่ห่างกันไกลสุดสายตา ยังปรารถนาแหนหวงด้วยห่วงใย ถึงมิอาจจับต้องหรือมองเห็น อาจเยือกเย็น ฤๅ รุ่มร้อนจนอ่อนไหว เพียงยอดหญ้าโยกโยนโอนกิ่งไกว ลมโลมไล้ใบหญ้าด้วยอาวรณ์ ขอแค่เพียงจดจำในสัมผัส เมื่อลมพัดโอบกอดด้วยออดอ้อน หากว่ายังปรารถนาโปรดอาทร คือคำวอนไม่เปลี่ยวดายกลางสายลม
29 มีนาคม 2551 10:43 น. - comment id 835511
คือสายลม.. ที่แม้มิอาจจับต้อง แต่สัมผัสได้.. ..บางใครเคยว่าไว้อย่างนั้น...เป็นอารมณ์ที่สัมผัสได้..ในความสุข..
31 มีนาคม 2551 14:50 น. - comment id 835919
ลมเจ้าเอย พัดมาแต่หนไหน พลิ้วผ่านใจเยือกเย็นเห็นปัญหา เลิกวิตกห่วงใยแม้ไกลตา ยังแรงกล้ารักล้นเธอคนเดียว กลอนเพราะจริง ๆ อ่านหลยรอบแล้วนะเนี่ย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
