เป็นนกน้อยถูกพรากจากอกแม่ มาตั้งแต่เยาว์วัยไร้ทางหนี เขาจับกักขังกรงเลี้ยงอย่างดี ไม่ประสีประสาเรื่องหากิน ถึงเวลาเขายื่นเหยื่อมาป้อน ยืนเกาะคอนร้อนหนาวเปล่าถวิล ขยับปีกเพียงกรงน้อยคอยโบยบิน ความเคยชินกินอยู่รู้เวลา แค่รู้จักพาตัวบินทั่วกรง มิพะวงพงไพรเหิรเวหา ไร้เภทภัยด้วยกรงคุ้มกายา ส่งภาษาเจื้อยแจ้วในกรงทอง เห็นโลกกว้างผ่านกรงแค่สงสัย เรื่องป่าใหญ่ไพรกว้างทั้งเพื่อนผอง เจ้านกน้อยเกาะคอนแค่ยืนมอง นึกอยากลองท่องนภาพนาไพร เห็นกรงเปิดเพริศจิตจึงคิดหนี เจ้าผกผินบินรี่สู่ฟ้าใส มิเคยรู้สู้ด้นร่อนบินไป ป่ากว้างใหญ่ฟ้าสูงสุดแรงโบย แสนอนาถคาดผิดเจ้าคิดหนัก ไม่รู้จักหาอาหารประทังโหย จะหาฝูงรวมกลุ่มก็อิดโรย สายลมโชยโอบเจ้าลงเคล้าดิน.
กชมนวรรณ 4 เม.ย. 2551 09:40 น. - ID 114002 
1186
11
0
4 เมษายน 2551 09:42 น. - comment id 836710
บินมาเกาะคอนนี้จองที่หนึ่ง แล้วก็บินจากไป ^_^
4 เมษายน 2551 09:48 น. - comment id 836711
โห น้องกานต์ เหรียญทองเก็บไว้ไหนกันนี่ อิอิ สงสัยเต็มตู้แล้ว
4 เมษายน 2551 10:01 น. - comment id 836712
มอ มอ มอ อยู่ไหนอ้ะคะ ยังหนาวอยู่อีกเหรอ อิอิ ทานข้าวยังคะ แฟด้วย เดี๋ยวครูหมูอ้วน คงมาป่วนต่อ
4 เมษายน 2551 10:10 น. - comment id 836714
4 เมษายน 2551 10:16 น. - comment id 836715
ไม่ยุ่งคร่า ก็นั่งๆ ไปเรื่อยเปื่อยง่ะ กลางวันยังไม่คิดเมนยูเลยค่ะ กินไรดี
4 เมษายน 2551 10:21 น. - comment id 836717
อ้าว เราว่าจะไปอิอิ เมื่อวานส้มตำ ท้องเสียยังไม่หายเลย อ่ะ สงสัยคุณไสย แรงแค่ทานร่วมเรายังโดนอิอิ วันนี้ข้าวยำไหม หุหุ ที่นี้ไปแล้วจริงๆ เที่ยงๆเจอกันน้า ..
4 เมษายน 2551 11:45 น. - comment id 836719
สวัสดีจ้า รัน น่าสงสารนกน้อยนั่นนะ หวังว่าสักวันนกน้อยนั่นจะมีพวกพ้องมีวิชาการหากินเอาตัวรอดได้ดีต่อไป / ช่วงนี้เข้าประชุมบ่อยน่ะ ทำให้คลาดกันบ่อยๆ ขออภัยนะ
4 เมษายน 2551 12:46 น. - comment id 836731
โลกกว้างเสียจนอยากให้มันแคบลงจัง
4 เมษายน 2551 17:48 น. - comment id 836760
เมื่อตอนเป็นเด็ก..บนข.ก็เคยจับลูกนกไปเลี้ยง...เลยต้องห่างพ่อห่างแม่จนบัดนี้.....
4 เมษายน 2551 17:26 น. - comment id 836779
โถ่เจ้านกตัวน้อยคอยความหวัง เกาะกรงดั่งร้าวรุมโดนคุมขัง โอ้มนุษย์นี้หนอพอหรือยัง ใจดำจังโดนขังมั่งคงดี...
4 เมษายน 2551 18:13 น. - comment id 836796
สรุปว่าตอนจบนกน้อยมันตายหรอคะน่าสงสารจังเลย
สิ่งมีชีวิตย่อมรักชีวิต
4 เมษายน 2551 19:10 น. - comment id 836804
จะเปรียบกันชีวิตของคนรึป่าวคะน้องรัน ที่เกิดมามีคนทะนุถนอมดูแลเอาใจใส่ พออยากจะบินไปในผืนฟ้า โลกกว้าง ก็เลยพาตัวเองไปไม่รอด
4 เมษายน 2551 20:15 น. - comment id 836814
หน้าส่วนตัว
..
บทกวีที่ไพเราะทั้งคำและความหมายด้วยดิคะ..
..
...
เป็นแค่นั้น..แค่นั้นจริงๆด้วยดิคะ..
เรนแวะมาทักทายนะคะ..
4 เมษายน 2551 21:29 น. - comment id 836855
แก้วประเสริฐ.
4 เมษายน 2551 21:31 น. - comment id 836858
นกน้อยในกรงทอง ยามเจ้าต้องโบกโบยบิน เจ้าคงหลงแนวถิ่น จักหากินอย่างไรกัน ด้วยเจ้ายังอ่อนด้อย แรงยังน้อยเกินจักผัน แกร่งกล้าเพียงชั่ววัน ฤๅแข่งขันในโลกกว้าง ปีกขายังล้าแรง โลกเสแสร้งทุกหนทาง เจ้าคงจักเคว้งคว้าง พลัดหลงทางไปตามลม แล้วเจ้าคงแพ้พ่าย ดับสลายท่ามระทม โลกสวยมิทันชม ต้องซานซมจนสิ้นใจ แวะมาแจมจ้า
4 เมษายน 2551 21:35 น. - comment id 836861
4 เมษายน 2551 22:43 น. - comment id 836880
แวะมาอ่านนกน้อยด้วยคนค่ะ คุณกชมนวรรณ
5 เมษายน 2551 04:17 น. - comment id 836915
นกที่พร้อมจะบิน จงโผผินอย่างกล้าแกร่ง ขยับปีกกระพือแรง ด้วยปีกแข็งและใจมั่น ตอบแบบพิลึกๆ อ่ะ
5 เมษายน 2551 07:34 น. - comment id 836933
5 เมษายน 2551 10:08 น. - comment id 836966
แค่นกที่เกาะคอน มิเคยร่อนเรื่อยรี่ หากินอย่างไรดี คงต้องลี้กลับกรง.. จริงเนาะปล่อยไปเป็นอาหารแมวแน่เลย..
5 เมษายน 2551 14:12 น. - comment id 837025
ซักวันคงจะเติบใหญ่ไปเป็นนกเต็มวัยครับ หากรู้จักรักษาเนื้อรักษาตัวในวัยเยาว์เห็น จะเป็นนกที่โตเต็มและสมวัย..ได้ซึ่งหากโต เต็มวัยแล้วคงต้องเลือกคอนที่แข็งแรง..ให้ ร่มเงา..และกันแดดกันฝน..ได้..จึงอยู่อย่าง มีความสุขและมั่นคง..ตามวิถี..นะครับคุณรัน
5 เมษายน 2551 16:33 น. - comment id 837057
มาอ่านกลอนเพราะๆจ้า สบายดีไหม แวะมาเยี่ยมจ้า
5 เมษายน 2551 20:52 น. - comment id 837094
5 เมษายน 2551 22:30 น. - comment id 837106
ปล่อยไปเถอะอย่าไปเลี้ยงเลย นกเหงา ๆ เฝ้าแต่เกาะคอน ไม่ยอมขัน จะหาให้ใหม่สักตัว รับรองว่า ไม่ใช่นกเหงา ขยันขันทั้งวันเลย อิอิ
5 เมษายน 2551 22:34 น. - comment id 837109
6 เมษายน 2551 06:45 น. - comment id 837184
6 เมษายน 2551 18:45 น. - comment id 837249
เป็นงานชิ้นที่น่าภูมิใจครับ ค่อนข้างไหลรื่น สร้างภาพได้ชัดเจน การนำเสนอที่ตรงไปตรงมา สื่ออารมณ์ได้ดี มีพัฒนาการขึ้นครับ ค่อนข้างใช้คำที่มีในแต่ละวรรคเพื่อให้เกิดประโยชน์ในการสื่อความได้สูงสุด คำที่ใส่เพื่อเอาเสียงแต่ไม่ช่วยเรื่องสื่อความ แทบไม่มี เมื่อเทียบกับงานชิ้นแรกๆ งานดีครับ รักษามาตรฐานไว้นะครับ คุณรันลองกลับไปอ่านงานแรกๆ ที่เขียนไว้ แล้วถ้ารู้สึกว่าไม่ชอบ นึกขำตัวเอง ถ้ารู้สึกแบบนี้แสดงว่ามีพัฒนาการขึ้นทั้งเรื่องความคิดและวิธีการนำเสนอ ขอให้มีความสุขครับ
7 เมษายน 2551 06:15 น. - comment id 837321
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
