มีวงกลม วงหนึ่ง ที่เคยหมุนวน จากไป วันนั้น มีแต่น้ำตา วันนี้ ใยต้อง หมุนวนกลับมา ......ทั้งที่ฝันถึง ไม่เคยลืม ตลอดเวลา ได้แต่คิดถึง วันเวลา เสียงหัวเราะ รอยยิ้ม แววตา แม้แต่.... คำพูดที่เคยอ่อนหวาน .....วันนี้ วงกลมนั้น หมุนกลับหรือ ....หรือเพียงหมุนผ่านมา วันนี้... ยังได้ยิน น้ำคำที่อ่อนหวานนั้น เสียงหัวเราะที่อบอุ่น .....เสียดาย ยังไม่สามารถ มองเห็นแววตา .....ห่างไกลเหลือเกิน ....วงกลมนั้น.... หมุนกลับมา หรือ เพียงแค่ หมุนผ่านมา......
ภูโอบดอย 30 เม.ย. 2551 03:24 น. - ID 114657 
823
1
0
30 เมษายน 2551 06:04 น. - comment id 844794
สวัสดีตอนเช้านะคะคุณภูโอบดอย อ่านแล้วซึ้งจริงๆ ให้ความรู้สึกดีมากทำให้ผู้อ่านคล้อยตามและเคลิ้มได้คุณเก่งมากค่ะ ขอชมจากใจ เยี่ยมจริงๆ%
30 เมษายน 2551 06:08 น. - comment id 844797
สวัสดีครับท่านภูโอบดอย เพราะจังเลยครับ แต่ละฝั่งความฝันอันปรากฎ ทั้งงามงดสรดไศลทั้งไห้โหย โอ้ฝันเอยฝันหนามิราโรย ยังด่วนโดยหอมถวิลเหมือนกลิ่นปรุง
30 เมษายน 2551 08:28 น. - comment id 844809
วงกลมหัวใจอ่อนหวาน อิอิ
30 เมษายน 2551 09:48 น. - comment id 844831
อ่านแล้วคิดถึงแผ่นเสียง ที่เวลาเราเปิดเล่น แผ่นหมุนเข็มปักก้อจะอยู่กับที่ หมุนวนไปเรื่อย.ไม่เหนือหน่าย พร้อมให้ความสุขกับผู้คน
30 เมษายน 2551 10:07 น. - comment id 844837
อันนี้เรียกว่ากลอนอะไร ภาษาและสัมผัสกันอย่างไร...
30 เมษายน 2551 10:33 น. - comment id 844859
สวัสดีค่ะ นานแล้วที่ไม่ได้กลับมา ดีใจค่ะที่ยังได้พบและรู้จักเพื่อนนักกลอนเหมือนเดิม ...ริน...พี่ริน.... ขอบคุณมากนะคะคุณนรศิริ ...ฝั่งฝัน ณ แดนฝัน ขอบฟ้านั้นมากั้นกลาง หมอกมัว...และอำพราง ดั่งม่านบาง....มาขวาง...ใจขอบคุณค่ะคุณเฮาชาวดอย รัน วงกลม..หัวใจที่อ่อนหวาน วนมาแบบนี้ พี่รินจะทำอย่างไรดี
30 เมษายน 2551 12:03 น. - comment id 844879
คุณ . ความเห็นที่ ๕ ขอบคุณสำหรับคำถามนะคะ ขอตอบนะคะ... จะไปสนใจอะไรกับรูปแบบ การที่เราได้เขียนสิ่งที่เราคิด บางครั้ง "กรอบ" ที่มีอยู่มันทำให้เราทำอะไรไม่ได้อย่างใจคิด ออกมานอกกรอบบ้างก้อดีนะคะ หายใจก้อโล่ง มองท้องฟ้าได้กว้างดีด้วย ...ท้องฟ้าเป็นสีฟ้า ไม่ใช่สีดำที่มีรูแสงสว่างลอดลงมา... ภาษาที่ใช้...เป็นภาษาไทยและภาษา..ใจ...ค่ะ สัมผัสนั้น...เป็นสัมผัสที่อ่อนโยนที่สำหรับความรู้สึกที่ดี ....ไม่ยากสักนิดที่จะเข้าใจ วันหลังช่วยลงชื่อบ้างสิคะ
30 เมษายน 2551 12:31 น. - comment id 844891
เพราะดอยสูงเสียดฟ้ามิกล้าโอบ เพียงแค่โฉบหมุนวนก็ล้นเหลือ ด้วยอ่อนล้าลาแรงแล้งรักเจือ ภูสูงเหลือเมื่อโอบต้องโอดโอย อิอิ..สบายดีนะครับ...มามาดใหม่ มุ่งมั่นเชียวครับ
30 เมษายน 2551 13:22 น. - comment id 844899
เพราะภูมั่น..ไม่หันเหหรือเร่ร้าง ขอบฟ้ากว้าง.....ใช่ขวางเส้นทางรัก ภูโอบดอย...ด้วยใจ...ให้ประจักษ์ ภู...แน่นหนัก...ดอยมั่นคง....ไม่หลงทาง สบายดีค่ะคุณฝากฝัน ไม่ใช่มาดใหม่หรอกค่ะ เรื่องของเรื่องคือจำรหัสเก่าไม่ได้ เลยต้องสมัครใหม่ ...แต่ตั้งใจใช้ชื่อนี้นะคะ ขอบคุณนะคะที่เข้ามาคุยด้วย แล้วพบกันในกลอนบทต่อไปนะคะ
30 เมษายน 2551 13:37 น. - comment id 844903
น้องรินเขียนได้กินใจ โดนใจจริงๆค่ะ ขอเป็นกำลังใจนะคะ
30 เมษายน 2551 14:30 น. - comment id 844913
ขอบคุณพี่สุนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
