พระคุณแม่แท้จริงยิ่งใหญ่นัก เฝ้าฟูมฟักห่วงใยหาใดเหมือน เทียบปฐพีผืนฟ้ากว้างยังลางเลือน เปรียบดวงเดือนเคลื่อนคล้อยยังน้อยไป ยามลูกน้อยป่วยไข้แม่ใกล้ชิด ทุ่มชีวิตดูแลแม้ไม่ไหว อดตาหลับขับตานอนเพลียอ่อนใจ แม่ทนได้ให้กลอยใจหายฉับพลัน แม่รักลูกลูกรักแม่แน่ยิ่งนัก สุดจะหักห้ามใจคิดไหวหวั่น แม่น้อยใจลูกไม่เห็นเป็นสำคัญ อยากรำพันให้ลูกหันมาใส่ใจ แม่เจ็บไข้อยากให้ลูกดูใจแม่ มาเทคแคร์เจ๊าะแจ๊ะแม่ได้ไหม มิใช่เที่ยวหายหน้าทุกคราไป อยากซบใจไออุ่นที่คุ้นเคย ทุกเย็นย่ำแม่เฝ้าชะแง้คอย ให้ละห้อยคอยหามิพาเฉย ไม่กลับบ้านไปหาหญิงจริงจริงเลย ทิ้งยายเชยอยู่คนเดียวเปลี่ยวอุรา รีบกลับบ้านเร็วไวได้ไหมจ๊ะ เร่งมานะพากเพียรเรียนเถิดหนา เรื่องผู้หญิงยิงเรือเมื่อหมายตา แม่ไม่ว่าจบมาพาไปสู่ขอเอย
ไหมแก้วสีฟ้าคราม 3 พ.ค. 2551 19:13 น. - ID 114775 
3750
3
0
4 พฤษภาคม 2551 12:09 น. - comment id 841482
เมื่อล้มกลิ้ง ใครหนอวิ่ง เข้ามาช่วย แล้วกล่อมด้วย นิทาน ปลอบขวัญให้ หรือจูบที่ เจ็บชมัด ปัดเป่าไป ผู้นั้นไซ้ร ที่แท้ แม่ฉันเอง
4 พฤษภาคม 2551 12:20 น. - comment id 843618
ธ ส่งเสริมให้นมแม่แก่ลูกรัก ธ ฟูมฟักให้นมบ่มนิสัย ธ โลมเลี้ยงลูกน้อยเจ้ากลอยใจ ธ กอดองค์ เอาไว้ยามให้นม องค์ศรีรัตน์เป็นแบบอย่างทางเลี้ยงลูก เพิ่มพันผูกปลอบใจได้ฝึกฝน งานวิจัยมากมายเคยได้ยล ลูกของคนนมวัวควายใช้เลี้ยงดู ความอบอุ่นละมุนละไมไม่บังเกิด จิตประเสริฐหายไปให้อดสู ยามให้นมเห่กล่อมโอบอุ้มชู ลูกย่อมรู้ว่าแม่รักปจักษุ์เมียงมอง
3 พฤษภาคม 2551 19:22 น. - comment id 845855
ใจเย็นๆนะครับ.....วัยรุ่น..ต้องอาศัยเวลาบ้าง บางครั้งสื่งที่เห็นอาจไม่ใช่สิ่งที่เป็นครับ ผมเชื่อว่าลูกชายคงรักคุณแม่มากเช่นกันครับ
3 พฤษภาคม 2551 19:36 น. - comment id 845857
เขาคงกำลังตั้งใจเรียนค่ะ.. เชื่อมั่นนะคะคุณแม่..ใจเย็นๆๆนะคะ..
3 พฤษภาคม 2551 19:37 น. - comment id 845858
แวะมาอ่าน
3 พฤษภาคม 2551 20:47 น. - comment id 845879
อย่าน้อยใจเลยครับ ลูกย่อมคิดถึงแม่เสมอครับ สักวันเค้าจะกลับมาตอบแทนพระคุณแม่แน่นอนครับ
3 พฤษภาคม 2551 20:50 น. - comment id 845880
พูดเหมือนแม่ผมเด๊ะ นี่แหละแม่พันธ์แท้ เหอๆ
3 พฤษภาคม 2551 20:58 น. - comment id 845884
ใจเย็นๆนะคะ พี่ว่าเป็นธรรมดาของวัยรุ่น ก็แค่เหนิดหน่อยเท่านั้นเอง อย่าขี้น้อยใจ นักสิคะ
3 พฤษภาคม 2551 21:07 น. - comment id 845888
สวัสดีครับคุณน้า ไหมแก้ว ผมขออนุญาตแก้ไขโคลงให้นะครับ เห็นแฝกสุดแปลกล้ำ พรรณา ต้านต่อพังพสุธา หยั่งได้ ชื่นฉ่ำมีประโยชน์สา- ระพัดสิ่ง กรองตะกอนห่อนให้ สู่ห้วย ห้วงมหรรณพ์
3 พฤษภาคม 2551 21:32 น. - comment id 845896
:) เอาใจช่วยค่ะ
4 พฤษภาคม 2551 07:13 น. - comment id 845937
เห็นภาพครอบครัวน่ารัก ลูกคนนี้คงโตเป็นหนุ่มแล้ว เอ้า ลูกชายจ๋า แม่เค้าน้อยใจแล้วรู้ไหม แม่ต้องสำคัญกว่าคนอื่นนะคะ แม่มีคนเดียว แต่ผู้หญิงมีให้เลือกมากมาย เรียนจบ มีงานดีๆทำ รับรองได้ว่าอาจ หาได้ดีกว่านี้น่า น่านะ ตอนนี้ต้องห่วงพ่อแม่ ห่วงการเรียนก่อนนะคะ
4 พฤษภาคม 2551 09:28 น. - comment id 845957
หน้าส่วนตัว
แด่ คุณอินสวน
ขอบคุณค่ะที่ปลอบใจ
รอเขามาสอนคอมฯให้น่ะค่ะ
4 พฤษภาคม 2551 09:34 น. - comment id 845960
แด่ ครูพิม
เขาเรียนเทคนิคฯค่ะ
ถ้ากลับบ้านค่ำแม่ห่วงขนาดไหน
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมเยียน
4 พฤษภาคม 2551 09:37 น. - comment id 845961
แด่ คุณห้วงคำนึง
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
แล้วมาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
4 พฤษภาคม 2551 09:40 น. - comment id 845962
แด่ คุณกุ้งก้ามกราม
เขากลับบ้านมืดค่ำเป็นห่วงเขาน่ะค่ะ
ขอบคุณในคำแนะนำค่ะ
4 พฤษภาคม 2551 09:43 น. - comment id 845963
แด่ น้องแขม่วแมน
อายุของลูกชายไหมแก้วฯ
คงไล่เลี่ยกับน้องแขม่วแมนนี่แหละค่ะ
แต่เขาเรียนเทคนิคฯ
ไม่ได้เรียนสายสามัญเหมือนน้อง
แม่รักลูกแท้จริงเสมอค่ะ
4 พฤษภาคม 2551 09:47 น. - comment id 845964
..เก๊าะถ้าหากเรนเป็น..เค้าคนนั้น.. จะยืนยัน..รักแม่..เอาใจใส่.. จะบอกรักแม่.. แน่กว่าใคร.. เก๊าะแม่ให้..สิ่งดี..ทุกวี่วัน.... ขอแค่แม่เข้าใจ..ลูกนิดนึง.. อย่าโกรธขึง..บึ้งตึงใช่ดื้อรั้น ปากกับใจไม่ตรง.. ลูกยืนยัน.. รักแม่นั้น..แน่แท้ยิ่งกว่าใคร..
.. อาจมีบ้างโลกส่วนตัว..ที่กลัวขัง.. ขอแม่ฟังลูกนิด..สกิด..ใหม่.. แม่ของลูกปลูกฝัง..เป็นสายใย รักยิ่งใหญ่ คือแม่..
4 พฤษภาคม 2551 09:47 น. - comment id 845965
แด่ พี่ดวง
ขอบคุณค่ะสำหรับคำแนะนำ
ลูกชายนิจไม่เก่งภาษาไทย
ภาษาอังกฤษ
แต่เขาเก่งทางช่าง
จึงให้เขาเรียนเทคนิคน่ะค่ะ
เวลากลับบ้านดึกแม่สุดห่วงเลยค่ะ
4 พฤษภาคม 2551 09:58 น. - comment id 845967
แด่ น้องจุ๋นจุ่น
โอ้โฮ ...เก่งจัง
ขอบคุณค่ะ พี่จะหัดแต่งโคลงฯแล้ว
น้องช่วยแก้ไขแนะนำให้ด้วย
พี่ไม่ได้จบมาด้านภาษาไทย
แต่ใจรัก เพื่อนที่จบภาษาไทย
เคยบอกว่า เวลาแต่ง ห้ามโน่นนี่
พี่ไม่ได้สนใจ อ่านแล้วเป็น
ทำนองคล้องจองกันเท่านั้น
เข้ามาเว็บนี้
ทดลองแต่งในตอนแรกเพื่อ
ฝึกหัดสมองไม่ให้ลืมง่ายน่ะค่ะ
แต่พบว่าได้รับมิตรภาพ และได้กำลังใจ
หายเหงาด้วย อ้อ..พัฒนาภาษาไทยด้วย
ด้วย
4 พฤษภาคม 2551 10:00 น. - comment id 845970
แด่ คุณอัลมิตรา
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
ให้คำแนะนำได้ค่ะ
มาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
4 พฤษภาคม 2551 10:11 น. - comment id 845974
แด่ อาจารย์เจี๊ยบ
ภาพถ่ายนี้ไปงานแต่งงานน้องที่ทำงานเมื่อ 17 ก.พ.51 นี่เองค่ะ ลูกชายคนโตอายุ 17 ปีค่ะ คนเล็กอายุ 5 ขวบค่ะ ห่างกัน 12 ปีค่ะ มีลูกคนแรกตอนอายุมากแล้วค่ะ
แต่งงานมาเกือบ 20 ปีแล้วค่ะ
สามีเคยเรียนหนังสือมาด้วยกันค่ะ
(ขออนุญาตเล่านะคะ)
แต่งให้เขาอ่านเพื่อให้รู้ว่าแม่รักและห่วงใยเขามาก
ว่างๆจะเล่าให้ฟังอีกนะคะ
ว่ารักแท้ของแม่นี้ขนาดไหน
ขอบคุณค่ะที่ปลอบใจ
4 พฤษภาคม 2551 10:22 น. - comment id 845977
แด่ หนูเรน
อ่านแล้วซาบซึ้งจังเลยค่ะ
ทำไมหนูเก่งจังเลย
อายุนิดเดียวแต่งกลอนได้
เยอะแยะ
แม่ไหมแก้วแสนภูมิใจที่มีหญิงสาวมาห่วงใยลูกชาย
เขาเป็นคนไม่หล่อ และเรียนเทคนิคค่ะ
เพียงแต่ไม่เกเร อันนี้ดูได้จาก
ผลการเรียนเขา
เขาเรียนได้ที่ 1 ของสายอิเลคทรอนิค
ถามเขาว่าทำไมเรียนได้เกรดดี
เขาบอกว่าเขามีกำลังใจจากแฟนเขา
แฟนเขาเรียนสายสามัญและเรียนเก่งค่ะ
ขออนุญาตโม้หน่อยนะคะหนูเรนคน
สวย น่ารักแบบนี้คงมีคนจีบเยอะเนาะ
มาเยี่ยมบ่อยๆนะคะ
4 พฤษภาคม 2551 15:28 น. - comment id 846019
สวัสดีค่ะ ซึ้งจังเลยค่ะ เพราะด้วยค่ะ เนื้อหางี้ รู้เลยค่ะ พลอย/เจี๊ยะ
4 พฤษภาคม 2551 15:40 น. - comment id 846022
แด่ คุณไร้อันดับ
ขอบคุณค่ะ
ไม่รู้เขาจะซึ้งไหม
เมื่อสักครู่ก็จะขอเงินไปซื้อเครื่องเล่น
เกมส์ค่ะ ตั้ง เกือบ 5000 บาท
ไม่ให้เด็ดขาด
ตามใจเสียเด็กค่ะ
ขอบคุณค่ะที่เยี่ยมบ่อยๆ
4 พฤษภาคม 2551 15:42 น. - comment id 846023
แด่ คุณวชรกานท์
ขอบคุณสำหรับคำกลอนมากค่ะ
อาจารย์มีลูกกี่คนแล้วคะ
ขอโทษค่ะที่ขอถาม
4 พฤษภาคม 2551 15:45 น. - comment id 846024
แด่ น้องพ*ภาพวาด
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาทักทาย
มีลูกแล้วก็ทำให้รู้ถึงความรักของแม่มากขึ้นจ้ะหนู
4 พฤษภาคม 2551 17:28 น. - comment id 846057
อ่านแล้ว คิดถึงแม่จัง ค่ะ ช่องว่างระหว่างวัยย่อมมีนะคะ อย่างกังวล และคิดให้เป็นสัจธรรม แล้วจะสบายใจ
4 พฤษภาคม 2551 19:21 น. - comment id 846076
แด่ คุณนิลวรรณ
ยินดีค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียน
ต้องปล่อยวางใช่ไหมคะ
มาเยี่ยมอีกนะคะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
