ก็ไม่รู้เพราะอะไร
เธอถึงเปลี่ยนไปแบบนี้
อาจเป็นเพราะความความห่างไกล
....ในทุกครั้งทุกที
คำว่าเราเลย เลือนลางแบบนี้
ฉันเองก็พยายามทำใจ
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่าคิดถึง
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักคำว่ารัก เป็นกับเขา
ขอบคุณสำหรับทุกเรื่องราว
ขอบคุณที่ทำให้รู้จักน้ำตา..จากความเสียใจ
วันนี้ฉันคงทำได้...แค่คำว่า รอคอยให้ลืมเธอ
29 พฤษภาคม 2551 11:04 น. - comment id 854849
สักวันต้องทำได้ค่ะ.....

29 พฤษภาคม 2551 20:09 น. - comment id 855043
แวะมาส่งกำลังใจคะ คนเรายิ่งรักมากก็ยิ่งลืมยาก ไม่ต้องคิดมากนะคะ วันเวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นคะ

30 พฤษภาคม 2551 00:52 น. - comment id 855094
อยากจะลืมเพื่อจะได้ไม่คิดถึง ยิ่งคิดเหมือนยิ่งตรึงอย่างแน่นหนา คงจะมีสักวันสักเวลา จะเยียวยาหัวใจให้ลืมเลือน

30 พฤษภาคม 2551 07:32 น. - comment id 855139
ลืมยากนะคะ

30 พฤษภาคม 2551 08:37 น. - comment id 855160
ตอบพี่ whitelily
ขอบคุณสำหรับกำลังใจน่ะค่ะ
คิดถึงพี่ whitelily จังเลย สบายดีน่ะค่ะ


30 พฤษภาคม 2551 08:38 น. - comment id 855163
ตอบพี่ผู้หญิงมือสอง ขอบคุณที่แวะมาส่งกำลังใจให้กันเสมอ แต่ก็ทำใขลำบากจิงๆ ด้วยน่ะค่ะ ทำไงดีค่ะเนี่ย ฮือๆๆๆ

30 พฤษภาคม 2551 08:39 น. - comment id 855164
ตอบคุณ ลมรำเพย
ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาต่อกลอนให้ฟัง น่ารักมากเลย สำหรับกำลังใจที่มอบให้ หมวยเล้กคนนี้ ขอบคุณค๊าบ

30 พฤษภาคม 2551 08:40 น. - comment id 855166
ตอบคุณ ตรากลม จะพยายามน่ะค่ะ ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ

30 พฤษภาคม 2551 10:09 น. - comment id 855198
อย่าลืมเลยครับ...ทุกความจดจำมีคุณค่าเสมอครับ แม้สิ่งนั้นจะเลวร้ายแต่..ก็ยังทำให้เรา รู้จักการครองตนในช่วงชีวิตที่เหลือครับผม
