เดินตามรอยร่องไถในในนาผืน ยะยิ้มรื่นชื่นใจในสายฝน ตามหลังพ่อขอไถด้วยควายตน หากสูงพ้นเมื่อใดได้ไถเอง เสียงห้ามปรามจากพ่อไม่ขอยั้ง ด้วยความหวังเรียนรู้จึงสู้เร่ง เสียงกระดิ่งคอควายร่ายบทเพลง ประสานเปล่งเพลงไถให้สดับ ตั๊กแตนเต้นหลบก้อนกลบไถ โดดว่องไวหนีตายเพราะควายขับ มีบางตัวมัวกินถูกดินงับ เหมือนดังรับกรรมเก่าเจ้ามีมา ไม่มีคำอื่นใดในเสียงพ่อ นอกเสียงยอไม่หยุดสุดกังขา ส่วนเจ้าทุยไม่ส่งเสียงเรียงวาจา นอกจากหน้าที่เหนื่อยเมื่อยเต็มที รอบแล้วรอบเล่าฉันเฝ้าฝัน ได้จับดันคันไถในวิถี ไม่รู้จะต้องโตอีกกี่ปี ได้หน้าที่ถือไถไล่ควายเดิน จนหลายปีผ่านไปไถถูกเก็บ ได้แค่เหน็บแหนบไว้ไกลห่างเหิน เจ้าเด็กน้อยทิ้งฝันหันมองเมิน คงใหญ่เกินคันไถไยไม่แล ไปรุ่งเรืองเมืองฟ้าไม่มาคบ ขุดคุ้ยกลบผืนดินสิ้นกระแส ปล่อยนาผืนยืนเหงาเจ้าเชือนแช คอยคนแปรถือไถในสัญญา
ดาวระดา 11 มิ.ย. 2551 08:33 น. - ID 115915 
3461
11
0
11 มิถุนายน 2551 08:58 น. - comment id 860218
... สำเร็จ เค้าได้ที่ 1 แระ 5555 เย้ๆๆๆๆ...มีรางวัลให้ฉางน้อยป่าว อย่างกๆๆ
11 มิถุนายน 2551 09:05 น. - comment id 860222
เก่งจังเร็วขึ้นตั้งเยอะแน่ะ เอาอะไรดีละเป็นเลี้ยงข้าวด้วยเอาป่าว555
11 มิถุนายน 2551 09:24 น. - comment id 860226
กลอนเพราะครับ..แต่ลองดูนะครับ.. 1..ตามหลังพ่อหลังไถหลังควายตน....หลายหลังเหลือเกิน..."ตามหลังพ่อขอไถด้วยควายตน"หากสูงพ้นเมื่อใดได้ไถเอง" 2.คำลงท้ายวรรหนึ่ง...ไม่ควรเสียงสามัญ..จะไม่เพราะ "เสียงห้ามปรามจากพ่อไม่ขอฟัง" ให้เพราะสุดเป็นเสียงจัตวา 3.เส็ง (กลอน) ว. พาลเกะกะ. 4.นอกจากหน้าที่ดูเหนื่อยเมื่อยเต็มที...ตัดดูออกก็จะเพราะขึ้นไม่สะดุด 5.รอบแล้วรอบเล่าฉันเฝ้าแต่ฝัน...มันคร่อมพิกล...ลองตัด"แต่"ก็ยังเพราะขึ้น 6.ได้หน้าที่ถือหางไถไล่ควายเดิน"""ไม่ต้องมีหางก็ดีกว่า ฝากฝันว่า ...กลอนแปด ต้องแบ่ง... ๐๐๐ ๐๐ ๐๐๐ ฮืม..แต่ปัจจุบัน...คนไม่ค่อยถือกันแล้ว...ก็ไม่เป็นไร... ฝากฝันมาป่วนของดาวระดาซะเละเทะไปแล้ว ..ขอโทษด้วยนะ....แต่เชื่อได้ว่าตั้งใจจริงๆ.. พยายามนะครับ..ฝากฝันเอาใจช่วย
11 มิถุนายน 2551 09:29 น. - comment id 860231
แวะมาเยี่ยมและเป็นกำลังใจให้คุณดาวระดาครับ...อ่านแล้วคิดถึงพ่อจัง....
11 มิถุนายน 2551 09:41 น. - comment id 860242
ขอบคุณครับคุณฝากฝัน อืม ซึ้งใจจริงๆครับ ปรับแก้ตามแล้วนะครับ มันดูดีขึ้นเลยล่ะผมว่า ไม่เป็นการทำให้แย่ลงเลยครับ ดาวระดาชอบมากเลย ขอบคุณคุณฝากฝันอีกครั้งครับ ขอบคุณครับแมวคาว ขอบคุณที่มาส่งแรงใจให้ถึงที่ ขอบคุณๆ จากใจ ดาวระดา
11 มิถุนายน 2551 09:47 น. - comment id 860250
ดีคะ เพิ่งไปเล่าเรื่อง กลิ่นไอดิน บ้านพี่ฝากฝันมา เข้าทำนองคุณดาวระดาเป๊ะ สวยนะคะ ยามเขาลงนากัน ชอบไปยืนดู เพราะพิมไม่กล้าลงกลัวปลิง อิอิ
11 มิถุนายน 2551 10:28 น. - comment id 860270
หัวใจดวงใหญ่มอบให้พ่อทุกๆคนค่ะ ขอบคุณที่สร้าง เราให้เป็นคนดีค่ะ
11 มิถุนายน 2551 10:33 น. - comment id 860273
กลัวปลิงด้วยหรอครับ ก็แค่ปลิง ผมก็กลัว แต่แถวบ้าน ไม่มีครับ บ้านพี่ฝากฝันน่ะงามเลยล่ะครับ เข้าทางจริงๆด้วย
11 มิถุนายน 2551 11:02 น. - comment id 860283
สวัสดีครับ..ไม่กล้าไถครับ..เคยแต่ไล่จับปลาตามหลัง..เวลาคุณลุงไถนาครับ
11 มิถุนายน 2551 11:11 น. - comment id 860293
ผมก็ไม่เคยครับอินสวน หวัดดีครับที่แวะมา สบายดีนะครับ
11 มิถุนายน 2551 12:10 น. - comment id 860305
นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ เมื่อ30ปีที่แล้วนะครับ รอยไถ....ทุ่งนาแดนนี้ไม่มีความหมาย เหลือเพียงกลิ่นโคลนสาบควาย เห็นซากคันไถแล้วเศร้า เห็นนาที่ร้าเหลือแต่ฟางแทนรวงข้าว เห็นเคียวที่เกียวเหน็บติดเสา... เล่นเอาใจเราสะท้อน............................. ....อไรประมาณนี้แหละครับ
11 มิถุนายน 2551 12:15 น. - comment id 860308
พี่นิค นิรนามมาละ รอยไถแปร สวัสดีครับคุณลุงก่องกิก วันนี้งานยุ่งป่ะครับ ท่าทางจะว่าง ล้อเล่น นะครับ คนชอบลูกทุ่งเหมือนกัน อย่างงอนดิ อยากร้องเพลงให้ลุงฟังจัง อยากระเบิดลูกคอ เอ้ย ขยับลูกคอ
11 มิถุนายน 2551 12:26 น. - comment id 860312
ข้าพเจ้ามาทักทายค่ะ ความหมายดี เขียนได้ดีด้วยค่ะ
11 มิถุนายน 2551 12:29 น. - comment id 860314
ตอนเด็กๆ เคยขอพ่อลองไถดู แต่ปรากฏว่าผาลไถแฉลบไปโดนเข้าที่เท้าวัวเป็นแผลเหวอะ...ยังหลับตาเห็นภาพอยู่จนบัดนี้...กลับไปเยี่ยมบ้านอีกที ปรากฏว่าไม่มีคนใช้วัวไถนาแล้ว....น่าดีใจ หรือเศร้าใจ ก็ไม่รู้...
11 มิถุนายน 2551 13:08 น. - comment id 860326
...ขออีกรอบ เดินตามรอยร่องไถใน"ใน"นาผืน ยะยิ้มรื่นชื่นใจในสายฝน ตามหลังพ่อขอไถด้วยควายตน หาก"พ้นสูง"ได้เมื่อใดได้ไถเอง เดินตามรอยร่องไถในนาผืน ยิ้มระรื่นชื่นใจในสายฝน ตามหลังพ่อขอไถด้วยควายตน หาสูงพ้นเมื่อใดได้ไถเอง "ดูแล้วป็นความผิดพลาดที่การพิมพ์ครับ.. ซ้ำกัน..และสลับที่... .หลายปีผ่านไปไถถูกเก็บ "ลองเพิ่มคำว่า"จน"ครับ... คือ..จนหลายปีผ่านไปไถถูกเก็บ ที่เหลือเรี่ยมแล้วขอรับ......ขอบคุณมากที่ไม่โกรธ...
11 มิถุนายน 2551 13:23 น. - comment id 860332
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณแว่นดอยที่แวะมาทักทาย
ต้องการสื่อความหมายให้ได้ดีครับ
แม้จะสรรคำมาได้ไม่ดีพอครับ
ทุกครั้งที่แต่งก็ภูมิใจครับ
ขอบคุณคุณบนข. ครับตอนนี้ไถอาจเป็นอุปกรณืที่เด็กชนบทเองอาจไม่รู้ด้วยซ้ำไปครับ
ขอบคุณ คุณฝากฝันอีกครั้งครับ
ใช่แล้วครับเป็นการผิดเรื่องการพิมพ์ครับ
และผิดที่ผมด้วยไม่ตรวจทานให้ดี
อย่างว่าผู้ที่เห็นแผล คือผู้ที่มีความละเอียดและรู้จริง
ดาวระดาไม่เคยโกรธเลยครับ
ชอบและตื้นตันใจมากกว่าที่เมตตา
ดูแลใส่ใจครับ
ก่อนนี้ผมมีพี่ฤทธิ์ และอาจารย์แก้วช่วยแนะให้
ผมถือเป็นการให้เกียรติผมด้วยซ้ำไปครับ
จากใจดาวระดา
11 มิถุนายน 2551 13:53 น. - comment id 860346
แวะมาแอบมองการไถนาค่ะ.... ไม่แน่นะค่ะ ควายไทยอาจจะมีงานทำอีกครั้ง ก็ได้ค่ะ เพราะตอนนี้น้ำมันมันแพงค่ะ......
11 มิถุนายน 2551 14:23 น. - comment id 860385
กลอนอันนี้น่าจะคู่กะของ ลุงฝากฝันเลย เหมาะกันจริง เอ๊ะๆๆ..แอบนัดกันป่าว..
11 มิถุนายน 2551 18:40 น. - comment id 860488
น้องชาย กลอนของเรามีพ่อต่อกันตั้ง3กลอน ไม่รู้ว่าคิดถึงพ่อหรือเปล่า ความจริงพ่อของพี่นนท์ก็ยังทำนาอยู่เช่นเดิม ไว้วันหลังจะเล่าให้ฟัง มาเยี่ยมเป็นกำลังใจให้น้องชายนะครับ ....พี่นนท์..
11 มิถุนายน 2551 19:33 น. - comment id 860516
คิดถึงพ่อ..เวลาพ่อไปไถนา.. พ่อจะกลับมาพร้อมถัง... ทีมีหอยโข่ง...และปูนา..เต็มเลย..
12 มิถุนายน 2551 01:00 น. - comment id 860620
ขอบคุณ whitelilly
คราวนี้แหละที่เราจะได้เห็นควายฟื้น
ครับ
ขอบคุณ ยาแก้ปวดนะครับที่แวะมา
ให้กำลังใจ ครับกลอนเข้ากันได้ดี
อีกอย่าง คุณฝากฝันได้ปรับให้ด้วยครับ
ในหลายจุดที่ดาวระดามีปัญหาครับ
ขอบคุณ พี่ชายที่น่ารักเสมอของผม
สงสัยใจตรงกันครับ ครับผมก็คิดถึงพ่อคนที่เป็นชาวนาเหมือนกันครับ
ครับเดี๋ยวเรามาแลกเปลี่ยนเรื่องราวเหล่านี้
มาเล่าสู่กันฟัง
ขอบคุณคุณครูพิมที่มาให้กำลังใจ
ครับพ่อคือความทรงจำที่ดีของเราครับ
12 มิถุนายน 2551 13:30 น. - comment id 860814
กลอนเพราะมากเลยค่ะ คุณ ดาวระดา
12 มิถุนายน 2551 14:46 น. - comment id 860855
ไม่มีร่องรอยไถให้ตามหา มีแต่รอยก้าวข้างหน้าใกล้เลือนหาย ให้เร่งเดินตามต่อไม่ท้อกาย ก่อนสิ้นลายรอยก้าวคราวฝนพรำ
13 มิถุนายน 2551 05:35 น. - comment id 861117
ให้ข้อคิดดีค่ะ เดี๋ยวนี้ข้าวแพงต้องหันมา มองคันไถใหม่นะคะ
13 มิถุนายน 2551 07:30 น. - comment id 861146
23 ตุลาคม 2551 13:11 น. - comment id 906675
ชายชราหน้าเศร้าเฝ้าหวั่นไหว
มองรอยไถใจสะเทือนเบือนหน้าหนี
เฝ้าตรากตรำทำนากว่าสิบปี
เพิ่งจะมีความหวังครั้งผ่านมา
จึงต่อเติมเสริมทุนขยายผล เพียงเพื่อพ้นทนทุกข์อนาถา
ผ่อนรถไถรายจ่ายหลายเงินตรา
วาดหวังว่าปีนี้ดีกว่าเดิม
เพียงเริ่มผ่อนข้าวหล่นจนใจหาย
เจ้าหนี้กรายขอหลักฐานต้านหนี้เสริม
ฝันปีนี้มีเงินตรามาต่อเติม
ชายคาเพิ่มปกกายาคราฝนพรำ
เพียงเท่านี้ก็ปวดเร้าเศร้าเหลือล้น
หากน้ำท้นท่วมนาพาระส่ำ
เขาระบายน้ำมายิ่งพาช้ำ
ชายชรากลืนกล้ำความทุกข์ทน
กระดูกสันหลังของชาติอนาถเหลือ
ตกเป็นหยื่อพ่อค้าพาขัดสน
หลงลมลวงผู้แทนแสนเล่ห์กล กระดูกป่นเกินตั้งสันหลังไทย
จึงรวบรวมคราดเคียวเคยเกี่ยวข้าว
เก็บซุกซ่อนเรื่องราวพร้อมคันไถ
อย่าหวังเลยโอกาสวาสนาใด
ที่ชาวนาจะยิ่งใหญ่สักครั้งครา
ชายชราหน้ายิ้มอิ่มเอมจิต ปลายชีวิตหมดแล้วความเหนื่อยล้า
ที่แดดเผาเกรียมทนบนผืนนา
เพียงสุคติศาลา.........หลับสบาย
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
