หยุดทำร้ายตัวเองเหมือนเพลงเล่า หยุดความเขลาปลดทุกข์สุขอีกหน หยุดหวนคิดถึงอดีตช้ำทำร้ายตน หยุดหมองหม่นเศร้าโศกในโชคชะตา... ชีวิตนี้เป็นของเราจงเข้าใจ ปล่อยผ่านไปเรื่องเคยช้ำเสียน้ำตา เลิกรับเอาความขมขื่นเขายื่นมา ควรรู้ค่า...ชีวิตตนบนครรลอง... จะไม่ยอมให้ใครที่ไหนทำร้าย อย่าคิดหมายครอบงำทำให้หมอง เลิกทำร้ายใจที่เหลือเพื่อประคอง ชีวิตเรา...ใจของเรา...ต้องดูแล... เลิกแบกรับเอาความทุกข์เรื่องทุกอย่าง เลิกเดินสู่เส้นทางทุกข์อย่างคนแพ้ เลิกเป็นแล้วคนของความอ่อนแอ เลิกขี้แย...ฟูมฟาย...เสียดายมัน...?
แมงกุ๊ดจี่ 13 มิ.ย. 2551 13:47 น. - ID 116002 
1582
6
0
13 มิถุนายน 2551 13:54 น. - comment id 861393
เฟี้ยงไปส่งๆไม่ต้องสนหัวใคร...เจ๊ย
...ดูนิดก็ดี...อิอิ
เพลงนี้เป็นอีกเพลงที่ โคลอน ฟังบ่อยเวลามีเรื องกระทบใจอ่ะจ๊ะ
13 มิถุนายน 2551 13:54 น. - comment id 861394
แวะมาเติมแรงแบ่งกำลังให้นะคะ
13 มิถุนายน 2551 13:56 น. - comment id 861395
มาให้กำลังใจครับ....
13 มิถุนายน 2551 14:20 น. - comment id 861415
จะลองหยุดเพื่อดูในอดีต เส้นที่เราเขียนขีดไร้ความหมาย เพราะไม่เคยมองชีวิตอย่างผ่อนคลาย วันนี้หมายเข้าใจโลกมิโศกตรม ^_^
13 มิถุนายน 2551 14:24 น. - comment id 861418
เฮ้อ!! โลงอกคิดว่าจะเป็นหินอีกคน ...ที่แท้ก็เลิกแบกหินนั่นเอง สบายดีแล้วนะ น้องสาวคนดี
13 มิถุนายน 2551 15:47 น. - comment id 861497
เพราะเราแบกมันไว้ โดยที่คนอีกฟากมิเคยรับรู้ คนที่เจ็บคือเราคนเดียว.. อาจจะไม่ใช่ทุกเวลาที่จะกล่าวว่าเราโยนมันทิ้งแล้ว แต่หัวใจเราละ โยนมันทิ้งจริงหรือไม่.. เป็นกำลังใจให้ค่ะน้องมะกรูด
13 มิถุนายน 2551 15:51 น. - comment id 861500
บางทีอยากหยุดแต่ก็ฉุดห้ามไม่ได้คะ ให้ใจเป้นบ่าวทุกที แล้วก็มานั่งทำร้ายความรู้สึกตัวเอง กับใครคนนั้น
13 มิถุนายน 2551 16:05 น. - comment id 861514
ไม่มีใครทำร้ายใจให้เธอเจ็บ ให้หนาวเหน็บเท่าตัวเราเฝ้าถวิล ไม่เก็บมาใส่ใจให้ได้ยิน คงไม่รินน้ำตามาให้ใคร เพลงเพราะจังเลยเจ้าค่ะ ช๊อบ ชอบ
13 มิถุนายน 2551 18:01 น. - comment id 861576
ศรัทธาในสิ่งที่เป็น และสูดหายใจเอาความเชื่อมันนั้นเข้าไปลึกๆ ให้ลึกจนสุดความเชื่อมั่น
13 มิถุนายน 2551 18:46 น. - comment id 861593
รู้ใจตน..แล้วปล่อยวาง..เมื่อใจว่าง...ทุกอย่างก็จะดีเอง... แวะมาให้กำลังใจ..น้องมะกรูดจ๊ะ...
13 มิถุนายน 2551 22:31 น. - comment id 861668
หากเหนื่อยนักพักบ้างวางความคิด บทชีวิตของคนเราเท่าที่เห็น ล้วนคละเคล้า ทั้งสุข-ทุกข์ลำเค็ญ มิละเว้นรวยจนทุกคนมี ต่างเหตุผลกลไกในวิบาก บ้างทุกข์ยากบ้างสบายหลายวิถี หลากชีวิตผิดถูกผูกชีวี ต่างฤดีต่างประเด็นเป็นสามัญ อยู่บนทางเลี้ยวลดหลายบทบาท อาจพลั้งพลาด...บางคราแทบอาสัญ ชีวิตนี้มิเที่ยงแท้แน่อนันต์ ตราบชีวันไม่สิ้นดิ้นรนไป หากเหนื่อยล้าชีวินจนสิ้นหวัง หมดพลังก้าวย่างทางไสว จึงขอฝากคำเสริมหวังเติมใจ ยังมีใครคนนี้ที่เคียงเธอ ตราบตะวันมั่นคงตรงต่อฟ้า สาดส่องหล้ามั่นคงดำรงเสมอ หวังไม่สิ้นดิ้นรนค้นให้เจอ ถึงฝันเก้อมิเห็นจะเป็นไร หมดวาระหน้าที่หนี้ชีวิต ประกาศิตปลิดปลงสิ้นสงสัย ความเหนื่อยหน่ายพ่ายแพ้จะแปรไป เมื่อสิ้นลมหายใจไร้กังวล สู้นะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ
14 มิถุนายน 2551 00:00 น. - comment id 861708
วางใจลงตรงพร้อมยอมรับว่า เราไม่ใช่คนกล้าแกร่งที่ไหน ต้องฝึกหัดปล่อยวางสวนทางใจ เมื่อชำนาญวันใด..เรื่องน้อยเอง สวัสดีค่ะน้องมะกรูด ความเพียรพยายามนำไปสู่ความสำเร็จเสมอ ขอให้เข้มแข็งได้มากขึ้น และมีความสุขสบายใจมากๆ นะคะ
14 มิถุนายน 2551 02:12 น. - comment id 861737
ไม่ยังไงก็ไม่หยุดรักบ้านกลอน อบอุ่นขนาดนี้ไม่หยุด เรื่องเดียวกันป่ะเนี่ย
14 มิถุนายน 2551 13:13 น. - comment id 861893
คงชอบถิ่นหนทางทุรกันดาร เพื่อทดสอบกล้าหาญให้คนเห็น ทางสดวกปลอดโปร่งและร่มเย็น กลับละเว้นมิย่างก้าวเดินเข้ามา ปล่อยเส้นทางสายเก่าต้องเหงาเปลี่ยว เหลือแต่ซากโดดเดี่ยวเหี่ยวผวา แมงกุดจี่มิมีใจให้ระอา นั่งรอท่าเธอเหลือบแลแม้น้อยนิด เฝ้าสงสัยตัวเองเคยเก่งกาจ ทำอะไรผิดพลาดเป็นความผิด เป็นผลพวงล่วงไกลมิใกล้ชิด อยากสนิทรักสนองครองคู่กัน หลายขวบปีมีกรรมช้ำหัวอก น้ำตาตกมองเงาเฝ้าแต่ฝัน หัวใจเธอมอบใครไหนสำคัญ จึงปิดกั้นหัวใจรักมอบภักดี... อ่านกลอนนี้แล้วเริ่มมีความหวังลาง ๆ อิอิ
14 มิถุนายน 2551 21:41 น. - comment id 862020
ลบด้วยลืมนะคะคนดีที่พี่รัก ไม่นานนักทุกข์มลายคล้ายภาพฝัน ลมหายใจเรานี้ต้องอยู่กับปัจจุบัน ชีพแสนสั้นสร้างวันดีพลีแด่โลกลบโศกรอย.. .............. พี่พุดผ่านพบทุกข์มามากมายนักค่ะ จนเห็นธรรมคือเห็นว่าไม่มีอะไรเที่ยง วันอดีตผ่านไปแล้ว อนาคตยังมาไม่ถึง มีเพียงลมหายใจกับปัจจุบันขณะที่จักพาให้ ชีพเรารื่นรมย์สุนทรีย์ มีพลังสร้างสรรสิ่งดีดีเพื่อพลีแด่โลกค่ะ รักน้องมะกรูด และห่วงใยนะคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
