ข อ บ คุ ณ ที่ ค อ ย ห่ ว ง ใ ย ข อ บ คุ ณ ค ว า ม จ ริ ง ใ จ ที่ มี ค น ไ ร้ คุ ณ ค่ า ค น นี้ รู้ ดี ค ว ร ทำ อ ย่ า ง ไ ร ไม่ มี อ ะ ไ ร ทั้ ง นั้ น แ ค่ ค ว า ม เ พ้ อ ฝั น ข อ ง ใจ จ บ แ ล้ ว. . . ข อ เ ริ่ ม ต้ น ใ ห ม่ อ ย่ า ไ ด้ ทุ ก ข์ ใ จ กั ง ว ล ข อ บ คุ ณ ที่ ค อ ย รั บ ฟั ง เ มื่ อ ค รั้ ง ร้ อ ง ไ ห้ ทุ ก ห น เ ป็ น เ พื่ อ น ป ล อ บ ป ลุ ก ย า ม ทุ ก ข์ ท น ข อ บ คุ ณ อี ก ห น น ะ . . ค น ดี . . ห า ก มี สิ่ ง ใ ด ใ ห้ เ คื อ ง โ ก ร ธ จ ง โ ท ษ ค ว า ม อ่ อ น ไ ห ว ใ จ ด ว ง นี้ ด้ ว ย โ ง่ เ ข ล า เ บ า ปั ญ ญ า สิ้ น ดี ที่ ดื่ ม กิ น ศั ก ดิ์ ศ รี ข อ ง ตั ว เ อ ง . . . .... ห า ก จ ะ มี สิ่ ง ใ ด ใ ห้ เ คื อ ง โ ก ร ธ ข อ โ ท ษ ด ว ง ใ จ ไ ว้ ต ร ง นี้ จ ะ จ ด จำ ด ว ง จิ ต มิ ต ร ไ ม ต รี จ า ก ผู้ ช า ย แ ส น ดี ไ ม่ มี ลื ม.. ๔ พฤศจิกายน ๒๕๔๘
ผู้หญิงช่างฝัน 17 มิ.ย. 2551 13:13 น. - ID 116129 
1419
6
0
17 มิถุนายน 2551 13:19 น. - comment id 862910
เศร้าจังครับ
17 มิถุนายน 2551 13:56 น. - comment id 862917
ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่ถือสาหาความหรอกคนสวย ไม่ต้องร้อง ไม่ต้องร้องเดี๋ยวก็รวย พี่จะช่วยเป็นเพื่อนใจไม่ห่างเลย
17 มิถุนายน 2551 14:18 น. - comment id 862921
เพิ่งลงกลอนเสร็จ ก็แวะมาเยี่ยมเยือนอ่านกลอนเพราะๆที่บ้านนี้ครับ
17 มิถุนายน 2551 15:41 น. - comment id 862938
จะลืมได้ยังไง เพี้ยนยังไงก็ไม่ลืมค่ะ คืนนี้ช่วยเชียร์ด้วยน้า
17 มิถุนายน 2551 15:42 น. - comment id 862941
ไม่ลืมค่ะ รอแปดสิบแล้วค่อยว่ากัน.. :)
17 มิถุนายน 2551 15:57 น. - comment id 862948
ไม่ลืม.......เหมือนกันค่ะ
17 มิถุนายน 2551 16:16 น. - comment id 862964
ไม่ลืม ไม่ลืม คุณคนที่น่ารักจ้า......
17 มิถุนายน 2551 17:30 น. - comment id 863029
คุณผู้หญิง...ทำให้คิดถึงรักครั้งแรก..เลย ไม่ลืมเลยเคยรู้สึกส่วนลึกนี้ ผ่านกี่ปี...หัวใจ...ข้างในหวน คิดเสมอ คิดถึงคะนึงครวญ แอบคิดทวนความงามของรักเรา... ผ่านนับสิบปี ก็ยังไม่ลืม มีเพียงหนึ่งเคยผ่านมาแสนดี และมีค่า แต่รักษาไว้ให้คงอยู่ข่างแสนเข็ญ นับว่าโชคดีหนึ่งชีวิตนี้ยังมีคนที่แสนดี...
17 มิถุนายน 2551 18:49 น. - comment id 863067
ความรู้สึกดีดี ไม่เคยจางหายไปจากหัวใจ ค่ะ
17 มิถุนายน 2551 19:32 น. - comment id 863089
ขอบคุณ ที่เข้ามา ให้ฉันรู้คุณค่าของคำว่ารัก ให้ฉันเข้าใจและให้แน่นหนัก ว่าการมีคนที่รักมันคุ้มค่าแค่ไหน เป็นกำลังใจแห่งชีวิต เป็นพรหมลิขิตที่ฟ้าประทานมาให้ ฉันจะพยายามรักษาไว้ตลอดไป จะห่วงหาอาลัยมิยอมให้ใครมาพรากเรา ไพเราะทั้งบทเพลงและบทกลอนเลยค่ะ ดูอบอุ่น อย่างบอกไม่ถูก
17 มิถุนายน 2551 23:02 น. - comment id 863190
แก้วประเสริฐ.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
