หากพื้นที่หัวใจใช้เพาะปลูก ผลของลูกความโศกเศร้าเป็นเจ้าที่ รอยยิ้มแต้มเหือดหายคล้ายไม่มี ปุ๋ยชั้นดีคือน้ำตารอยอาลัย คงจะมีคนเศร้าเป็นเจ้าของ น้ำตานองกับเรื่องเก่าที่เร้าไหว รอยแผลเป็นเจ็บช้ำซ้ำหัวใจ ตกอยู่ใต้กิ่งโศกโลกมืดมน ถ้าหากฉันขอเพาะปลูกผูกสัมพันธ์ ด้วยใจมั่นความห่วงใยให้อีกหน จะรับไหมหนอเพื่อนแท้แค่อีกคน ลบรอยหม่นให้เลือนลางจางหายไป แต่งแต้มกิ่งแซมรอยยิ้มที่อิ่มเอม ความปรีเปรมของความสุขคอยรุกใกล้ แผ่ขยายเมล็ดพันธุ์ด้วยหัวใจ จะรับไหมพิจารณาตอบมาที ============================== = กิ่งเอยกิ่งโศก = =ใช่ว่าโลกจะมีแต่ความทุกข์เศร้า = =เปิดประตูหัวใจค่อยค่อยลืมเรื่องเก่าเก่า = =ความเจ็บอาจบรรเทาได้สักวัน = ============================== ปล : บทกลอนบทนี้ใช้เวลาเขียนค่อนข้างนาน ( ถึงแม้มันจะเหมือนว่าไม่น่าจะนานก็ตามที ) เพราะว่าเป็นคนชอบเขียนกลอนเปล่า ( จะบอกว่าไม่ถนัดเขียนกลอนแปดก็ได้ ) นาน ๆ กลอนแปดที่เป็นรูปเป็นร่างเป็นเรื่องเป็นราวถึงจะโผล่มาสักครั้ง ถ้าผิดพลาดประการใดก็ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คุณกิ่งโศก (=^_^=) ปลสอง : ผ่านความเห็นชอบจากค้างคาวคืนคลอน บอกว่า พอใช้ได้ ( เป็นครั้งแรกที่พี่แกอ่านแล้วผ่านเลยไม่ต้องแก้ไขข้อความ อิ อิ
ทะเลใจ 2 ก.ค. 2551 13:00 น. - ID 116641 
2152
11
0
2 กรกฎาคม 2551 13:10 น. - comment id 868220
แหม แต่งให้กันน่ารักเชียว... เพราะดีค่ะชอบๆๆ
2 กรกฎาคม 2551 13:21 น. - comment id 868224
เขาคงไม่ใจดำหรอกครับ..อ้อนขนาดนี้...
2 กรกฎาคม 2551 23:44 น. - comment id 868261
...ก้านกิ่งโศกโยกไหวไม่หยุดนิ่ง ลวงหรือจริงจากใจไม่หยุดหลอน จะเทียมแท้แค่ไหนไม่แน่นอน อย่าไหวอ่อนต่อโลกที่โศกเลย...
2 กรกฎาคม 2551 14:34 น. - comment id 868263
ใครที่กำลังเศร้า อ่านกลอนนี้จบแล้ว หัวใจคงสดชื่น ขึ้นอีกเยอะเลย อบอุ่น อ่อนหวานเชียว ขอบคุณนะ - - หายเศร้าเลย ว่าแต่จะมีใครมาผูกสัมพันธ์บ้างนะ อิอิ
2 กรกฎาคม 2551 15:44 น. - comment id 868299
ฝากกำลังใจให้น้องเอมและกิ่งโศกค่ะ
2 กรกฎาคม 2551 15:53 น. - comment id 868308
แน่นอนค่ะ เพื่อนคือมิตรภาพที่ยั่งยืนที่สุด ถึงแม้ว่าเราจะคิดเกินเพื่อนไปนิดนึง
2 กรกฎาคม 2551 16:31 น. - comment id 868336
2 กรกฎาคม 2551 16:39 น. - comment id 868353
ปลูกรักแตกดอกออกโศก วิปโยครวดร้าวใจไหว ใจปวดหวังซบอุ่นไอ ใครหนอจะช่วยซับน้ำตา หิมะขาวมาเยี่ยมค่ะ >____< พิจารณารับเป็นเพื่อนมั้ยเนี่ย อิ อิ ว่าง ๆ แวะไปหากันอีกนะคะ จะรอที่บ้านสายลมหนาว หิมะขาวค่ะ
2 กรกฎาคม 2551 16:42 น. - comment id 868359
2 กรกฎาคม 2551 16:59 น. - comment id 868381
ดีจัง อ่านแล้วชอบ../
2 กรกฎาคม 2551 17:14 น. - comment id 868391
แล้วไม่มีฝากให้พี่รันมั่งหรอค่ะ
2 กรกฎาคม 2551 17:40 น. - comment id 868406
ขอให้คลายเหงาหายเศร้าไวไวนะครับ
2 กรกฎาคม 2551 18:33 น. - comment id 868437
อย่าเศร้าเลยนะกิ่งโศก ชีวิตมันก็แค่นี้ หนีไม่พ้น ทุกข์ สุข เป็นของคู่กันเน้อ
2 กรกฎาคม 2551 20:54 น. - comment id 868498
แวะมาปลอบใจกิ่งโศกจ้ะ...
2 กรกฎาคม 2551 21:35 น. - comment id 868520
มาน้อมรับ รสทิพย์ พจนี แห่งไมตรี มิตรแท้ ที่เพียรพบ ทะเลใจ ช่างใหญ่ มหรรณพ เอมอิ่มอบ อวล-อน ในดวงจินต์ แม้ประตู ขังใจ ยังไม่แย้ม ด้วยเพราะแต้ม ความเก่า มิเศร้าสิ้น ด้วยคงว่า ไร้คน จะยลยิน คงหมดสิ้น วาสนา ชะตาทราม กิ่งโศก เก็บตัว เก็บหัวใจ ฝังฝากไว้ ในไพรสนณ์ ลี้คนหยาม หวังเพลา รักษา แผลลุกลาม ผูกโซ่ล่าม ขังกรง ประตูใจ มาบัดนี้ มีมือ ยื่นมาฉุด ให้ฉันผุด ลุกขึ้น ให้ชื่นใส เปิดประตู แผ่กว้าง กุญแจใจ ประครองไว้ ในมือ แห่งมิตรแท้ ซาบซึ้ง ตรึงจิตร ปิยมิตรเอ๋ย ด้วยไม่เคย ได้รับ ชลกระแส ขอขอบคุณ ทะเลใจ ด้วยดวงแด กิ่งโศก ขอรับ มิตรแท้..แม่หญิงเอม
3 กรกฎาคม 2551 09:04 น. - comment id 868668
นู่เอมจ๋า...ฝากแต่พี่กิ่งโศกมะฝากพิมมั้งง่ะอิอิ..ล้อเล่นคิดถึงจ๊ะ
3 กรกฎาคม 2551 09:37 น. - comment id 868706
3 กรกฎาคม 2551 11:34 น. - comment id 868758
หน้าส่วนตัว
หลุมอะไรไม่ใหญ่ลึกเท่าหลุมรัก
หากยังไม่ประจักษ์คงสงสัย
ฉันเจอแล้วตกหลุมแล้วอนาถใจ
สุดแก้ไขขึ้นไม่ได้ต้องทุกข์ทน
ที่สำคัญเขาเอาดินทั้งหินกลบ
เราต้องพบความเจ็บช้ำอีกหน
ใบหน้ายิ้มมีน้ำตามาปะปน
ใจหมองหม่นโศกาแสนอาดูร
อยากมีคนใจกุศลให้ดลช่วย
ไม่เช่นนั้นคงม้วยและสิ้นสูญ
ยิ่งนานวันน้ำตามันเพิ่มพูน
ช่วยเกื้อกูลเถิดหนาอย่าตัดรอน
กำลังใจหนึ่งนั้นให้ฉันบ้าง
อย่าปล่อยให้อ้างว้างกับภาพหลอน
หวังใจว่ามิตรไมตรีไม่แคลนคลอน
อย่าจากจรเติมซ้ำคนช้ำใจ
3 กรกฎาคม 2551 16:19 น. - comment id 868881
มาส่งกำลังใจให้นะจ้ะ.....
3 กรกฎาคม 2551 18:03 น. - comment id 868938
เขียนดีออก... :)
3 กรกฎาคม 2551 18:17 น. - comment id 868944
..ได้ความรู้สึกมากค่ะ...คิดถึงนะคะ..
3 กรกฎาคม 2551 22:32 น. - comment id 869035
คิดไม่ออก พิจารณาไม่ได้ ก็ไม่รู้จะช่วยอะไรแระ..
3 กรกฎาคม 2551 22:42 น. - comment id 869045
เขียนดีมากเลย อ่านหลายรอบเลยนะ คะ ดีใจแทนคุณกิ่งโศกที่มีเพื่อนแท้อีกคน
5 กรกฎาคม 2551 12:12 น. - comment id 869635
สวัสดีค่ะคุณล้นใจ ขอบคุณเจ้าค่ะ เขิน เขิน นานนานทีมีคนชมว่ากลอนเพราะ ตัวลอยเป็นลูกโป่งแล้วค่ะเนี่ย อิ อิดีจ้าพี่รัน ฝากหนึ่งฝากสองฝากสาม ฝากตามความรักให้บางใครใครคนนั้น ด้วยความห่วงใยในพี่กชมนวรรณ ส่งยิ้มแสนสุขสันต์เป็นของขวัญจากหัวใจ ส่งให้แล้วค่ะได้รับหรือยังเอ่ย ^^
สวัสดีค่ะคุณกิ่งโศก .. หากหายสิ้นกลิ่นโศกมิโศกเศร้า เจ็บบรรเทาเบาบางลงตรงอ่อนไหว ขอรอยแผลที่ร้าวลึกผนึกใจ จงจางไปให้หายขาดอย่าบาดทรวง วันละนิดวันละหน่อยร้อยความสุข ปัดเรื่องทุกข์ลบรอยช้ำย้ำเป็นห่วง ปลูกรอยยิ้มปลูกศรัทธาว่ามิลวง ขอผ่านล่วงประตูใจให้ฝืนคืน ใช้เวลาในวันหน้าให้ค่าคุ้ม ความร้อนรุ่มมิรุมเร้าเข้าใจชื้น ทิ้งความเจ็บของครั้งก่อนอย่าย้อนคืน สุขดาษดื่นมิกลืนหายทั้งกายใจ ปลูกดอกไม้มิตรภาพด้วยซาบซึ้ง ขอเป็นหนึ่งเติมกำลังความหวังให้ จงเข็มแข็งบนเส้นทางระหว่างใจ รอยยิ้มใสประทับแก้มแต้มวันคืน ตอนแต่งเอมว่าเอมนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ที่สามารถแต่งได้จบ และพี่ค้างคาวคืนคอนไม่คอมเม้นท์ให้แก้จนแก้มปริแล้ว พอเข้าบ้านมาวันนี้ ยิ้มไม่หุบเลยค่ะ จะเป็นกำลังใจให้นะคะ ขอให้ใจหายโศกไวไวนะ พอหายแล้วเดี๋ยวจะแกล้งแอบเข้าฝันให้เปลี่ยนนามปากกา จากกิ่งโศก เป็น ต้นโมกสีขาว ซะเลย อิอิ ปล: แอบเอาชื่อที่ชอบยกให้เลยนะเนี่ย ^^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
