วันคืนผ่านข่มเจ็บเฝ้าเก็บกลืน กลั้นสะอื้น...ทุกครายามฟ้าหลัว สิ้นแสงฟ้าในจิตคิดหวั่นกลัว ความเจ็บปวดมันทั่วทั้งหัวใจ... ห้วงราตรีไร้ฝันอันสุขสม หัวใจขมเกินเพ้อละเมอไหว มีแต่เรื่องน่ากลัวอยู่ทั่วไป ยากจะหลับไหลในจินตนา... มีรอยแผลสาหัสทั้งกลัดหนอง แผลผุพอง...เจ็บหนักยากรักษา เป็นสะเก็ดด่างพร้อยรอยน้ำตา เกินเยี่ยวยาเจ็บคลายมาหายดี... ในรอยเจ็บกล้ำกลืนหลายหมื่นหน ข่มทุกข์ทน...เพราะรักยึดศักดิ์ศรี ต้องอดกลั้นระทมทุกข์-ทุกราตรี ซ่อนเรื่องราวร้าวฤดี..ที่มืดมน... เลือนกี่ร้อน กี่หนาว กี่คราวผ่าน ความร้าวรานร้าวร้อนใช่ผ่อนปรน ทุกข์โศกเศร้าครอบครองพาหมองหม่น ติดวังวน...ว้าวุ่น...คล้ายคุ้นชิน.... อยากจบเรื่องแค่นี้...ที่ตรงนั้น ลืมคืนวัน...ปวดร้าวคราวถวิล อยากมีวันเลือนลาน้ำตาริน ใจพังพิน...หมดรัก...สลักทรวง.......
แมงกุ๊ดจี่ 15 ก.ค. 2551 19:28 น. - ID 117068 
1611
6
0
15 กรกฎาคม 2551 19:51 น. - comment id 873883
วันเวลารักษาใจใช้ได้ผล อีกไม่นานในกมลคงจะหาย ความเจ็บร้าวในใจได้มลาย แล้วกลับกลายเป็นสดใสได้ดั่งเดิมกลอนเศร้าจังค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 20:04 น. - comment id 873897
ไม่เอาน่าอย่ามาเศร้า ปิดตาหูปากเอาไว้เถอะหนา เราจะได้ไม่ชอกช้ำอุรา มีหรืออย่าไปสนทนทำไม มาอ่านกลอนก่อนนอนค่ะ
15 กรกฎาคม 2551 21:10 น. - comment id 874002
อาจไม่หาย...แต่เลือนลางไปบ้างนิดหน่อยค่ะ...แวมาปลอบใจค่ะ...
15 กรกฎาคม 2551 21:39 น. - comment id 874026
ในห้องแห่งความลับ ลองจับความคลื่นไหว จะเห็นความเท็จจริงใว ที่แท้มันแค่ไหนคนเรา
15 กรกฎาคม 2551 22:28 น. - comment id 874068
ความรัก.. หนอ.. แวะมาให้กำลังใจครับ
16 กรกฎาคม 2551 08:55 น. - comment id 874195
อย่าเศร้านานๆนะคะ ออกมาจากห้องหับ แห่งความเศร้าเถอะค่ะ ข้างนอกอากาศดี้ ดี
16 กรกฎาคม 2551 10:49 น. - comment id 874257
16 กรกฎาคม 2551 12:30 น. - comment id 874279
ว้า.. วันนี้ฟ้าหลัว มีเมฆครึ้มปกคลุมเป็นแห่ง ๆ อีกแล้ว...ยิ้มนะคะ
16 กรกฎาคม 2551 13:14 น. - comment id 874325
มีอะไรในใจ ให้คิดบวกนะคะ แว้บลบได้ อย่าให้อยู่นาน สบายใจ สดใส ไปตลอดนะคะ เดี๋ยวพาไปเที่ยว ^_^
16 กรกฎาคม 2551 16:07 น. - comment id 874383
ขนาดแผลเลือดตกยางออกยังหายได้เลย....แค่นี้จิ๊บๆน่า...จริงมั๊ย
16 กรกฎาคม 2551 19:07 น. - comment id 874451
มีคะทางข้างหน้ายังยาวไกล แต่กว่าจะเยื้องย่างได้กับรอยแผลใจอนาถจริงคะ
17 กรกฎาคม 2551 01:20 น. - comment id 874653
ต้องกลืนกล้ำช้ำหนักเพราะศักดิ์ศรี แม้ฤดีคิดฝันมุ่งมั่นหมาย มาปิดกั้นขั้นเคราะห์เพราะความอาย มากชั้นเชิงกับชายที่หมายชม สาแก่ใจได้ทุกข์มาคลุกเคล้า ต้องก่นเศร้าอ่อนไหวใจขื่นขม กลัวจะต้องฝันค้างกลางเกลียวลม โศกระทมเพราะมานะละไม่เป็น เขาก็ชายใช่สิ้นไร้แม้ไม้ตอก เพียงแต่ได้แสดงออกทำให้เห็น ก็หนักหนาสาหัสชัดประเด็น จึงควรเว้นกฏเกณท์เหมือนเล่นตัว พิจารณามองเขาในแง่ดี หยิ่งในเกียรติศักดิ์ศรีจนเรื่องมั่ว อารมณ์รักห่วงหวงเข้าพันพัว จึงเหมือนวัวพันหลักผลักไม่ไป เตือนน้องอยากให้หมดทุกข์
17 กรกฎาคม 2551 15:53 น. - comment id 874808
มามะ ไปวัดกัน เข้าพรรษาแล้ว ไปนั่งเล่นกันดีกว่า สบายใจดี..
20 กรกฎาคม 2551 18:35 น. - comment id 876269
25 กรกฎาคม 2551 10:16 น. - comment id 878521
เศร้าทำไมใจรักสมัครมั่น คงถึงวันสุขสมภิรมย์หมาย ออกอาการเหมือนแกล้งระแวงชาย บนผืนทรายร้อนรนยอมทนตรม ชอบท่านั่งนี้จริง ๆ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
