๏ ยามอาทิตย์อัสดงจะทรงลับ ข้าร้องขับเพลงวิญญาณขานกล่อมหล้า จุมพิตรุ้งเนินไศลไล้เมฆา ร่ายมนตรามหาเสน่ห์เห่ดวงดาว ๏ ดูรามหากวีทิพย์ ข้าเฝ้าหยิบดาริการะย้าหาว มาวักรินใส่ฝันอันสกาว เก็บช่อพราวปาริชาตวาดระบาย ๏ อัสสุชลจากหาวมาพราวพร่าง ข้าเพียรหยิบมุกน้ำค้างมาถวาย ก่อนฟ้าแย้มรุ่งรางจางดาวราย แทนหยดหมึกสุดท้ายปลายปากกา ๏ ผืนราตรีสกาวดาวประดับ หิ่งห้อยระยับแสงแต่งนิศา พริบพร้อยจับลำพูดูงามตา จะเก็บต่างชวาลามากำนัล ๏ พิศเถิดหนามหากวีทิพย์ ข้าจักหยิบนวลโสมมาโลมขวัญ แต่งราตรีเป็นเวหาสกระดาษจันทร์ จารรอยฝันกวินจินตกวี ๏ รวงเดือนดาววาวระย้าจะลาแล้ว ก่อนดวงแก้วสุริยงทรงรัศมี ทางช้างเผือกเผยมรรคาสุขาวดี ขับดนตรีกล่อมฟ้าแล้วลาไกล ๚ะ๛
ข้าพเจ้าใช้ใจเป็นผู้กำหนดลักษณะ ฉันทลักษณ์ในการประพันธ์ ดังนั้น บทร้อยกรองนี้ จึงอาจจะไม่ถูกต้องตามรูปแบบ หรือฉันทลักษณ์ตามที่นิยมกันมา ขอขอบคุณ คุณรัมณีย์ สำหรับคำแนะนำ ป. มิตรรัก และเพลง ตราบลมหายใจสุดท้าย บอกลากิ่งโศกเมื่อพลบค่ำ
เวิ้งเวหาขลิบทองของสางรุ่ง เพียงหมายมุ่งขอบฟ้าธาราฝัน กำจรไปรอยแพร้วแห่งแวววัน สู่คิมหันต์อบอุ่นละมุนละไม แม้นฝ่าคลื่นลมโลมโถมกระหน่ำ ปีกชอกช้ำหนาวสั่นมิหวั่นไหว เจ้าฝืนทนโบยบินสู่ถิ่นไกล พร้อมวาดฝันพิไลในปลายทาง สู่เส้นทางสุดท้ายที่หมายมุ่ง เนินเรียวรุ้งทิวทองมองฟ้าสาง มาจิบแสงอรุณอุ่นรางชาง แลน้ำค้างโปรยร่วงจากรวงดาว แล้วปีกเจ้าแดงฉานซ่านโลหิต ต้องธนูอาบพิษปวดแปลบหนาว เพียงหัวใจใฝ่ฝันอันสกาว กลับรวดร้าวยามจรถูกศรคม เจ้าบาดเจ็บเหน็บหนาวคราวอ่อนล้า หวาดผวากล้ำกลืนใจขื่นขม แม้นหม่นหมองล้มลุกทุกข์ระทม ยังซานซมกระเสือกกระสนจนถึงรัง
ช่ออักษราลี 20 ก.ค. 2551 13:57 น. - ID 117207 
2311
16
0
20 กรกฎาคม 2551 14:09 น. - comment id 876152
ไพเราะมากเลยครับพี่เจี๊ยบ อ่านแล้วสัมผัสได้ ทั้งบรรยากาศและอารมณ์
20 กรกฎาคม 2551 14:57 น. - comment id 876178
อักษรวิจิตร เพียงพิศชวนฝัน ทุกถ้อยจำนรรจ์ รังสรรค์กวี
เยี่ยมเลยค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 15:28 น. - comment id 876193
แวะรับรสกลอนครับ "ทางช้างเผือกคีอทางเลือกที่เสรี ขับดนตรีกล่อมฟ้าแล้วลาไกลฯ" ไพเราะมากครับ. ขอบคุณครับ...
20 กรกฎาคม 2551 15:29 น. - comment id 876194
แก้วประเสริฐ.
20 กรกฎาคม 2551 15:51 น. - comment id 876202
เขียนกลอนละเอียด ลเมียดลมัย ในความรูสึก เหมือนย้อนสูยุควรรณคดีรุ่นก่อนโน้น จริงๆครับเพราะจับใจ
20 กรกฎาคม 2551 15:53 น. - comment id 876204
อ่านมนตราพาใจให้หวิวหวิว ลอยละลิ่วละล่องไปในเวหน สู่นภาอาวกาศลอยลมบน ใจหลุดพ้นเคว้งคว้างทางกุญชร อ่านมนตราพาใจให้จังงัง ตกอยู่ในพวังดั่งโดนหลอน ตลึงในบทเรียงร้อยเป็นถ้อยกลอน ฤๅกินนรมาดาลดลมนต์กวีฯ ......ไพเราะมากๆ...แจมนิดนะ พี่ ครูเจี๊ยบ...
20 กรกฎาคม 2551 16:02 น. - comment id 876208
เสียง.ขลุ่ยทอด..ระเริง..ในอารมณ์ ..ด่ำดื่มชม..ร้อยเรียง..ในภาษา.. ..งามเกินใด..ในถ้อย รจนา.. ..อิ่มเอมเปรม ปรีดา..อา..ช่ออักษราลี.. .................................................. หวัดดีครับพี่ครูเจี๊ยบ .บทกลอนของพี่ ยังมีมนต์เสน่ห์แห่งภาษา เช่นเดิม พี่สบายดีนะครับ..ผมเองเพิ่งกลับมา. ดีใจพี่ยัง ลงกลอน อีกครั้ง ....
20 กรกฎาคม 2551 19:54 น. - comment id 876304
ทั้งไพเราะเพราะพริ้งและงดงามเหลือที่จะกล่าวค่ะ อ่านแล้วสุขใจจริงๆ ดินแดนสุขาวดี
20 กรกฎาคม 2551 20:26 น. - comment id 876320
หน้าส่วนตัว
แด่ อาจารย์เจี๊ยบ
หวานอ่อนช้อยละมุนละไมเหมือนฝันค่ะ
20 กรกฎาคม 2551 21:43 น. - comment id 876362
แวะเข้ามาสวัสดีครับผม
21 กรกฎาคม 2551 00:11 น. - comment id 876435
แวะมาฟังดนตรีในยามดึก จึงได้นึกว่านอนดีกว่าเอย ราตรีสวัสดิ์ครับ
21 กรกฎาคม 2551 00:12 น. - comment id 876436
เพลงขลุ่ยเพราะมากครับ
21 กรกฎาคม 2551 00:16 น. - comment id 876438
แวะมาวักกินบทเพลงแห่งราตรี ตั้งแตพระอาทิตย์ตกดิน จนถึงเช้าวันใหม่นะคับเนี๊ยะ ดูรามหากวี ฟังแล้วเพราะนะคับ ว่าแต่ ดูรา นี้ เหมือนกับ ดูก่อน หรือเปล่าคับ ส่วน ชาวาลา แปลว่ากระไรคับอาจารย์ ---------
21 กรกฎาคม 2551 02:03 น. - comment id 876448
แว่วเสียงเร่เห่กล่อมย้อมดวงจิต คล้อยเข้าสู่ภวังค์พิศนิมิตฝัน สรรพสิ่งเรียงรายกลับกลายพลัน มาโลมรันด้วยดลจากมนต์ไพร แลนางทิพย์หยิบเพลงบรรเลงหวาน เสียงขับขานซ่านซึ้งกึ่งเผลอไผล ดุจอัปสรจรดงกลางพงไพร ร่ายราตรีหลับไหลใต้มหากวี ทั้งเดือนดาวเจ้าจันทร์พลันระยิบ น้ำค้างหยิบหยดย้อยพร้อยแสงสี พวงบุพผานาพฤกษ์เรียงรายมี ฉิมพลีนี้เคลิ้มยลแห่งมนต์นาง
21 กรกฎาคม 2551 06:31 น. - comment id 876473
ฟังบทเพลงแห่งราตรี คุณค่ามากมี ฝากไว้ให้ชนชื่นชม หลงรักเสน่หาอารมณ์ ลิขิตคำคม เพาะบ่มด้วยจินตนาการ หวานแว่วแผ่วพลิ้วกังวาล ดังทิพย์วิมาน สราญสุขซึ้งตรึงตรา
21 กรกฎาคม 2551 07:13 น. - comment id 876485
ปรบมือให้กับคุณช่อฯ ค่ะไพเราะมากงดงามด้วยภาษา ถามจริง ทำไมเก่งจังคะ
21 กรกฎาคม 2551 07:52 น. - comment id 876498
มาฟัง โอ๊ย มาอ่านบทเพลงแห่งราตรีค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 08:05 น. - comment id 876513
21 กรกฎาคม 2551 08:46 น. - comment id 876534
สุดยอดแระคะพี่ช่อจ๋า เพราะมากด้วยใจเลยนะคะเนี่ย
21 กรกฎาคม 2551 09:25 น. - comment id 876536
21 กรกฎาคม 2551 13:10 น. - comment id 876581
ขอชื่นชมด้วยจริงใจในบทถอ้ย ที่เรียงร้อยคำศัพท์ได้สระสรวย ได้เนื้อหาอรรถรสกำหนดโดย ผู้แต่งช่วยขัดกล่อมเกลาช่างเงางาม
21 กรกฎาคม 2551 15:21 น. - comment id 876602
สวัสดีค่ะ พี่เจี๊ยบ บัวมาสวัสดีพี่เจี๊ยบก่อนค่ะ เดี่ยวว่างๆบัวจะมาอ่านใหม่ บัวจะมาศึกษาคำของพี่เจี๊ยบด้วยค่ะ พี่เจี๊ยบใช้อักษราได้งดงามมากค่ะ บัวจะย่องเข้ามา อิ อิ อิ บัวขอให้พี่เจี๊ยบพร้อมครอบครัว มีแต่ความพูนสุขนะค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 17:55 น. - comment id 876622
21 กรกฎาคม 2551 19:26 น. - comment id 876632
ผ่านมาเยือน..เอากลอนมาฝากแล้วจึงได้มา เห็นว่า..พี่สาวมาลงกลอน..งดงามปานฉะนี้.. สมที่คิดถึงจริงๆ..นะครับ..พี่ช่อ..
21 กรกฎาคม 2551 20:16 น. - comment id 876674
น้องรัมณีย์ ขอบคุณน้องด้วยนะคะ ที่ให้คำแนะนำ หลายๆอย่างไว้
21 กรกฎาคม 2551 20:51 น. - comment id 876679
ครูกระดาษทราย จะมาพร้อมกับภาพสวยๆ ซึ่งช่ออักษราลี แอบไปเก็บตามกลอนต่างๆไว้ด้วยซิคะ
21 กรกฎาคม 2551 21:34 น. - comment id 876692
คุณ tv ขอบคุณค่ะ ที่แวะมาเยือน
21 กรกฎาคม 2551 21:38 น. - comment id 876696
คุณครูแก้ว ค่ะ 2 ภาพนี้สวยมากค่ะ เป็นศิลปะแบบไทย ประณีต งดงาม โดยเฉพาะภาพผู้หญิงเป่าขลุ่ย งดงามจนยากที่จะบรรยาย ตอนแรกก็นึก กลัวไม่กล้าลงนะคะ เพราะเห็นเปลือยอก แต่มาคิดอีกที ก็เป็นภาพวาดที่สวยงาม ไม่น่าเก็บไว้ดูเองคนเดียวค่ะ
21 กรกฎาคม 2551 21:40 น. - comment id 876698
คุณอินสวน ค่ะ อยากให้เป็นเช่นนั้น บทกลอนย้อนยุค วรรณคดีโบราณ อยากให้กลอนเข้ากับ ภาพ และเพลง ค่ะ ต้องพยายามอย่างยิ่ง
22 กรกฎาคม 2551 04:59 น. - comment id 876800
คุณวชรกานท์ กลอนที่แต่งให้ ก็ไพเราะมากมายเลยค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:00 น. - comment id 876801
น้องกิ่งโศก เจอกันอีกแล้วค่ะ เน็ตพี่เข้าไม่ได้ไป 2 วัน ด้วยนะคะ เลยไม่ค่อยได้เจอกัน
22 กรกฎาคม 2551 05:01 น. - comment id 876802
คุณนรศิริ วาดวิมานในแดนดาวอีกแล้วค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:02 น. - comment id 876803
คุณไหมแก้วสีฟ้าคราม ค่ะ ขอบคุณที่แวะมาฟังบทเพลงแห่งราตรี ใกล้เช้าแล้วค่ะ เดี๋ยวต้องลาไกล
22 กรกฎาคม 2551 05:03 น. - comment id 876804
คุณไม้ไผ่ กำลังรออ่านงานของคุณอยู่นะคะ
22 กรกฎาคม 2551 05:05 น. - comment id 876805
คุณฝนทอง ค่ะ ราตรีสวัสดิ์ แต่นี่ข้ามวันแล้วค่ะ ต้องอรุณสวัสดิ์ในยามเช้าค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:06 น. - comment id 876806
คุณอรุโณทัย เพลงขลุ่ยของไทยเราไพเราะมากค่ะ และเครื่องดนตรีอื่นๆอีก พยายามจะ นำมาให้ฟังเรื่อยๆนะคะ
22 กรกฎาคม 2551 05:09 น. - comment id 876807
น้องโจ้ ขอบคุณที่ตั้งใจอ่านจนครบรอบของกาลเวลา ในหนึ่งวันผ่านไป คำว่าดูรา ก็เป็นความ หมายเดียวกันกับคำว่า ดูกร ดูก่อน ดูซิ ดูแน่ะ สำหรับ ชวาลา หมายถึง ตะเกียงค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:25 น. - comment id 876809
Scarle โห คุณ Scarle เป็นการสรุปเรื่องที่งดงาม มากๆค่ะ น่าจะลงกลอนนะคะ ฝีมือเยี่ยม
22 กรกฎาคม 2551 05:29 น. - comment id 876811
คุณนิลวรรณ ขอบคุณที่แวะมาเริงราตรี กับบทเพลงขลุ่ยค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:49 น. - comment id 876812
คุณแจ้นเอง ขอบคุณมากค่ะ ตอนแรกที่พี่เข้ามาใหม่ๆ ก็เพียรถามหลายท่านแบบนี้คะ ก็ได้คำตอบว่า ให้อ่านมากๆ และเขียนเยอะๆ สำหรับพี่ ถ้าระยะ 100 เมตร พี่คงมาได้ ซัก 10 เมตร บางเวลาต้องไปตั้งต้นใหม่อีกค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 05:50 น. - comment id 876813
คุณเพียงพลิ้ว ต้องฟังตอนก่อนนอนนะคะ แล้วจะหลับ ฝันดี
22 กรกฎาคม 2551 05:51 น. - comment id 876815
คุณฝากฝัน ป่านนี้คงเริงราตรีแถวๆขอนแก่นแล้วนะคะ กลับมาเสียงคงแห้งหายไปเยอะ
22 กรกฎาคม 2551 05:52 น. - comment id 876816
น้องพิมญดา ขอบคุณมากมายเลยค่ะ ที่เข้ามาฟังเพลงราตรี
22 กรกฎาคม 2551 17:47 น. - comment id 877057
ครูพิม แต่งกลอนให้เพราะจัง เลยค่ะ ชอบบรรยากาศธรรมชาติ
22 กรกฎาคม 2551 17:50 น. - comment id 877058
คุณ ถ.ดอกฝิ่น ขอบคุณมากๆค่ะ ที่มีเยี่ยมเยียน คงจะเป็นน้องใหม่ไม่นานนะคะ
22 กรกฎาคม 2551 17:51 น. - comment id 877060
น้องดอกบัว ขอให้น้องและครอบครัวมีความสุขเช่น เดียวกันค่ะ พี่กำลังศึกษาคำเช่นกันค่ะ
22 กรกฎาคม 2551 17:52 น. - comment id 877061
คุณแทนคุณแทนไท ขอบคุณที่มาฟังเสียงขลุ่ยยามราตรีนะคะ
22 กรกฎาคม 2551 17:53 น. - comment id 877062
น้องอรุณสุข เห็นว่าไปต่างประเทศ คราวนี้กลับมา พร้อมกับนิราศมาฝากให้อ่านอีกนะคะ น้องคงสบายดีนะ ไม่ค่อยเจอกันเลย
22 กรกฎาคม 2551 18:33 น. - comment id 877081
อ่านบทกวีของ อ.ช่ออักษราลีแล้วรู้สึกเหมือนมีเทวดานางฟ้ามาร้องเต้นเล่นดนตรีกล่อมนอน จะเคลิ้มฝันหวานแล้วครับ แต่ตอนนี้อยู่ที่ออฟฟิศ เคลิ้มไม่ได่ นายจะว่า อิอิ ชอบกลอนของ อ.มากครับ กลอนที่ใช้คำได้อ่อนหวานละมุนละไม มีจังหวะ มีสัมผัส มีเสน่ห์ จากใจจริงครับ มองอย่างวิสกี้ฯมอง วิสกี้ไม่ค่อยมองอย่างคนอื่นมองครับ อย่าลืมแวะไปอ่านกลอนวิสกี้นะครับ อ.อาจจะเผลอเป็นนางเอกในกลอนไหนสักกลอนของวิสกี้ฯก็ได้
22 กรกฎาคม 2551 18:51 น. - comment id 877084
วิสกี้ เลอ ฟองเบียร์ ขอบคุณมากค่ะ ที่แวะมาเยี่ยมก่อนกลับบ้าน กลอนของพี่ก็เขียนโดยใช้ความรู้สึกตัวเอง ค่ะ ชอบแบบไหน ก็เขียนแบบนั้น แต่.. ยังไม่เคยพอใจกับกลอนตัวเองเลยค่ะ แต่ละคนก็มีแนวคิด แนวเขียนไปคนละ แบบนะคะ กลอนคุณวิสกี้ พี่ก็เข้าไปอ่าน ถ้าเจอนะคะ ก็น่ารัก มีเสน่ห์ไปอีกแบบค่ะ
28 กรกฎาคม 2551 12:06 น. - comment id 879766
มาร่วมแจมค่ะ..ความฝัน..... ...สังคีตทิพย์พริ้วไหวในแดนฝัน ร้อยทำนองอัศจรรย์ปันสู่หล้า พริ้งไพเราะเสนาะเกินจินตนา เปี่ยมมนตรา..ขับขาน..ผ่านลานจันทร์ ท่วงทำนองออดอ้อนอันอ่อนหวาน ดลดวงมาลย์ให้รำลึกถึงจอมขวัญ ครั้งเคยเคียงเคลียเคล้ามิห่างกัน ท่ามดุริย์จากสวรรค์ในวันวาน นวลแอ่นฟ้อนช้อนเนตรเชษฐ์ลอบพิศ ดั่งโดนฤทธิ์นาฏลีลามหาศาล ยามย่างเยี้ยงตามทำนองดนตรีกาล ให้จำจารจารึกเจ้า ณ..คราวนั้น ........................................... ...ความจริง... ช้อนดวงตานับเม็ดดาวที่พราวฟ้า เงี่ยฟังเสียงดุริยาง์ท่ามไพรสัณฑ์ แม้นเสนาะไพเราะยามต้องกรรณ แต่กระนั้นกลับเดียวดายใต้เม็ดดาว ไร้รอยร่างข้างเคียงเคยเคลียเคล้า เหลือเพียงเงาเหงาลำพังนั่งเคียงหาว เหลือเพียงรอยอาลัยฝากให้ดาว เหลือเพียงรอยรวดร้าวหว่างดวงใจ ทิพย์สังคีตแม้นไพเราะถึงสามโลก ใช่..บรรเทาวิปโยกดนูได้ ใช่..ลบรอยนาฏเทวีที่กลางใจ ใช่..ผลักไสรอยรักปักวิญญาณ .................................................... นานๆจะได้เขียนกลอนสักที ค่ะ เข้ามาอ่านงานเขียนงดงามไพเราะของพี่เสมอเลยค่ะ
29 กรกฎาคม 2551 18:07 น. - comment id 880370
สวัสดีค่ะ น้องรัก เขียนกลอนได้งามมากค่ะ เมื่อไหร่จะมา ลงที่นี่ละคะ ขอบคุณนะคะที่มาเยี่ยมเสมอ
12 สิงหาคม 2551 10:42 น. - comment id 885094
เสียงสวรรค์ชั้นใดไพเราะยิ่ง เกินทุกสิ่งที่ฉันนั้นพบเห็น ชำระจิตให้สงบในร่มเย็น ดังเฉกเช่นบทเพลงแห่งราตรี
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
