โผผินลอยลับจับตา อยู่กลางนภา
หยาดเยิ้มงามเกินสิ่งใด
ฉลองพระองค์ผ่องใส งดงามจับใจ
สีทองอร่ามงามตา
สุดที่จะพรรณนา พระองค์โสภา
ทรงเจิดจรัสจำรูญ
หมดสิ้นซึ่งความอาดูร อิ่มทิพย์ไอศูรย์
สถิต ณ ดาวดึงส์แดน
เป็นเดชะบุญเหลือแสน เสด็จต่างแดน
ให้มวลมนุษย์โลกา
ได้ยลศิรินภา แม้เพียงลับตา
ก็ซาบก็ซึ้งถึงใจ
แม้จะต้องมนต์ใดใด มิเคยหวั่นไหว
เทียบเท่าเห็นองค์รัตน์อมร
จึงขอจึงกราบอวยพร ให้ทรงฤทธิรอน
ตราบจนสิ้นกาลนานเทอญ