กลับบ้านเราวันนี้นี่เงียบเหงา
เสียงขลุ่ยเศร้าเคล้าเพลงซอพ้อโหยหา
อังกะลุงฝั่งคุ้งคลองก้องลมมา
หนุ่มชาวนานั่งผิงไฟใกล้กองฟาง
จากสงกรานต์บ้านนาสาวลาทุ่ง
เข้าเมืองกรุงมุ่งเสี่ยงโชคโลกสรรค์สร้าง
อาบน้ำปรุงฟุ้งเฟื่องกายอายอวลนาง
เงินชะล้างลบคราบอาบโคลนตม
สวมสายเดี่ยวเกี่ยวอกพกมือถือ
กระโปรงคือผ้าผืนน้อยคอยห่อห่ม
ที่เบาะว่างข้างกายชายชิดชม
สาวสังคมสมัยใหม่ไกลบ้านนา
คำสัญญาหน้าฝนก่นลืมสิ้น
สาวลืมถิ่นทุ่งทองน้องลืมป่า
ลืมตำลึงแกงเลียงเคียงไตปลา
ลืมน้ำท่าในบึงเก่าแสนเศร้าใจ
หนุ่มชะเง้อเก้อมองทั่วท้องทุ่ง
กอผักบุ้งบัวจอกเฉาเจ้าอยู่ไหน
ฝนก็ลานาก็แล้งข้าวแบ่งใบ
อีกเมื่อไรสาวนากลับมาเยือน.
12 สิงหาคม 2551 13:00 น. - comment id 885123
เก็บผักบุ้งจนลืมสาวหรือเปล่า

12 สิงหาคม 2551 14:00 น. - comment id 885149
เป็นงั้นไปคุณอัสสุ...

13 สิงหาคม 2551 00:50 น. - comment id 885235
อย่างนี้แหละที่ว่า ระยะทางพิสูจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน

13 สิงหาคม 2551 07:54 น. - comment id 885263
อยากกินแกงไตปลาบ้างจังค่ะ

13 สิงหาคม 2551 11:45 น. - comment id 885318
***เศร้าเน๊อะ... เดือดร้อน..สายลม ข้าวในนา..ปลาตามหนอง. ต้องคอบปลอบใจ***

14 สิงหาคม 2551 17:05 น. - comment id 885690
จ้าคุณกฤตศิลป์ ชินบุตร ..

14 สิงหาคม 2551 17:06 น. - comment id 885691
ได้เลยค่ะคุณเพียงพลิ้ว.....

14 สิงหาคม 2551 17:07 น. - comment id 885692
ใช่เลยค่ะคุณใบตองบ้านป่า
