บันทึกในคืนเหงา.....ของนางฟ้าผู้อาภัพ

ในคืนเหงาของคืนนี้.......นางฟ้าคนดีต้องร้องไห้คนเดียวตามลำพัง
เหมือนกับคืนก่อนๆ      นางฟ้าเกเรตนนี้มีน้ำตาที่หลั่งไหลพรั่งพรูออกมา
ดุจสายฝน        ละอองไอของน้ำตาสานถักทอก่อรูปร่างเป็นแพรน้ำค้าง
เพื่อห่มห่อไอช้ำของยามราตรี         มีแสงดาวที่กะพริบระยิบระยับส่องแสง
มาเยือนเยี่ยมเย้าหัวใจเหงาๆให้หยุดร้องไห้     แต่คืนนี้ดวงดาวน้อยใหญ่
หายไปไหน       ไม่มาหา     ส่องแสงเหมือนเช่นเคย
*****ดวงดาวจ๋าลาร้างห่างไปไหน
รู้หรือไม่นางฟ้าก่นปนกำสรวล
หนาวน้ำค้างพร่างพรมห่มร่างนวล
ใจไห้หวนโหยหาน้ำตาคลอ..***
                 คิดถึงดาว.....คิดถึง............

Salukphin 27 ม.ค. 2550 11:16 น. - ID 4856

3155

URL แบบสั้น https://www.thaipoem.com/blog/4856 ที่มา:

comments powered by Disqus

arlieo

20 สิงหาคม 2550 19:23 น. - comment id 9066

แสนสงสารนางฟ้าผู้อาภัพ
คงคอยนับดวงดาวพราวบนฟ้า
หากวันนี้ไม่มีดวงดารา
มีดอกหญ้าต่ำต้อยคอยบรรเทา

Salukphin

27 มกราคม 2550 19:03 น. - comment id 16559

%

ในคืนเหงาของค่ำนี้    นางฟ้าอยากจะเข้มแข็ง

ไม่ร้องไห้       แต่....มันยาก...ยากมากๆเลย

ใจของนางฟ้าคงจะขี้แยอีก      ยังจำคำของแม่

ได้เสมอ     อย่าร้องไห้นะจ๊ะนางฟ้าน้อยๆ

ของแม่        ยิ้มนะหนู     ยิ้มเข้าไว้     แม่จ๋า

แม่รู้ไหม    หนูไม่อยากร้องไห้   นางฟ้าน้อยๆ

ของแม่ไม่อยากร้องไห้        ทำไมทุกคนต้อง

ทอดทิ้งนางฟ้าตนนี้ไว้ตามลำพัง         ทำไม

นางฟ้าจะต้องใจดี       ยอมๆๆๆๆ     ยอมอภัย

และเสียสละแก่ผู้อื่นเสมอ    นางฟ้าจะเป็น

คนใจร้ายไม่ได้รึไง

*****หนาวน้ำตานางฟ้าลดาหนาว

ใจปวดร้าวหนาวเหน็บเจ็บขมขื่น

ต้องตรอมตรมข่มช้ำทุกค่ำคืน

หลับสะอื้นโหยไห้ใครเหลียวแล.****

nig...

29 มกราคม 2550 15:34 น. - comment id 16579



นกที่เห็นบินอยู่ตัวเดียว แน่ใจแล้วหรือว่านกกำลังบินอยู่เพียงตัวเดียว

นกที่บินไปกันไปเป็นฝูง แน่ใจแล้วหรือว่านกไม่ได้บินอยู่ตัวเดียว

ใครบอกว่านางฟ้าโดดเดี่ยว เค้าเรียก โดดเด่นต่างหาก

ไม่ได้มาซับน้ำตานางฟ้าหรอกบินไปไม่ถึง แค่มาป่วนอ่ะ อิอิ

Salukphin

29 มกราคม 2550 19:05 น. - comment id 16589

     
 คืนนี้เป็นคืนเดือนหงาย  แต่ทำไมในท้องฟ้า

ไม่มีดวงจันทร์          เหลียวมองไปทางไหน

มีแต่กลุ่มก้อนเมฆสีดำที่กำลังเคลื่อนตัวอย่าง

รวดเร็ว     ลมบนพัดกระหน่ำอย่างรุนแรง

หนาว     หนาวสายลมที่พัดโหมแรง    ปีกของ

นางฟ้าอ่อนล้าโรยแรง     อีกไม่นานฝนคงตก

น้ำฝนที่ไหลเจิ่งนองพื้นก็คงคล้ายกับน้ำตา

ของนางฟ้าในคืนเหงา      น้ำตาที่หลั่งไหล

ออกมาด้วยความเศร้าโศก   เหงาหงอย

ว้าเหว่      ไม่มีเพื่อน    พี่   น้อง    พ่อ  แม่

ญาติ    และคนที่รู้จักรายล้อมรอบกาย

พ่อขา    แม่ขา  นางฟ้าน้อยๆของพ่อและแม่

อยากกลับบ้าน    ไปซบอกพ่อและแม่หาไออุ่น

จากอ้อมกอด      ไม่ใช่ทอดทิ้งให้นางฟ้า

เรียนรู้โลกกว้างอย่างโดดเดี่ยวเดียวดาย

นะคะพ่อขาแม่ขามารับนางฟ้าน้อยๆกลับบ้าน

กลับวิมานของเราเสียที    แม้จะเป็นวิมานดิน

นางฟ้าน้อยๆของพ่อกับแม่ก็มีความสุข

****อยากกลับไปซุกซบอบไออุ่น

พักนอนหนุนอิงไอในอ้อมกอด

หลับตาพริ้มยิ้มละไมไปตลอด

ใช่พร่ำพรอดหนาวน้ำตาทุกราตรี.*****

+ comment แสดงความคิดเห็น