บทแรก

แจ้นเอง

แสนสงสารแม่เจ้า              กลอยใจ
        ยามพ่อทิ้งเจ้าไป                     อ่อนล้า
        จวบจนแม่จากไกล                  อีกเล่า 
        จมจ่อมจนสุดหล้า                     เหว่ว้า  สุดฝืน 
             ยามนอนเห่กล่อมให้           นอนนา
        ผิว่าเจ้าหลับตา                         เนิ่นช้า
        งานการที่ค้างคา                       ไป่แล้ว
        หากว่าเจ้าอ่อนล้า                      ยิ่งแล้ว  เสียงาน				
comments powered by Disqus
  • ฝนทอง

    25 สิงหาคม 2551 23:27 น. - comment id 889623

    มาอ่านโคลงบทแรกครับ
    ดีครับ ถูกต้องตามฉันทลักษณ์
  • ลานเทวา

    26 สิงหาคม 2551 00:03 น. - comment id 889627

    41.gif41.gif41.gif1.gif1.gif
  • อาราเล่

    26 สิงหาคม 2551 00:35 น. - comment id 889634

    
    อาราเล่เห่ร้อง        ก้องมา
    โคลงสี่ฯที่คุ้นตา      กึกก้อง
    ไม่ค่อยเก่งแค่พา     แต่งเล่น เรื่อยไป
    ครูบอกอารมณ์ต้อง   สอดคล้องนำพา
    
    มือใหม่เหมือนกันเจ้าค่ะ
    แค่พอดำน้ำได้ไปวันๆ
    ไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง อิอิ
    
    136113948.gif
  • อรุณสุข

    26 สิงหาคม 2551 01:37 น. - comment id 889651

    มีบท..ที่เป็นตัวอย่าง..ได้..
    
    เสียงลือเสียงเล่าอ้าง......อันใด  พี่เอย
    เสียงย่อมยอยศไกร......ทั่วหล้า
    สองเขือพี่หลับใหล.........ลืมตื่น  ฤาพี่
    สองพี่คิดเองอ้า.............อย่าได้ถามเผือ
    
    บังคับ...เอก ๗  โท  ๔..อย่างง่ายๆ..ครับ..
    
    887981e7mrv3btuo.gif
    
    36.gif36.gif36.gif
  • ฉางน้อย

    26 สิงหาคม 2551 05:27 น. - comment id 889662

    46.gif.....ตั๊บแก... 46.gif  
    
    ฉางน้อยไม่ชำนาญโคลงคะ แต่ถ้าโคลง
    เคลง ไม่แน่ๆ  อิ อิ    46.gif65.gif74.gif
  • ครูกระดาษทราย

    26 สิงหาคม 2551 08:14 น. - comment id 889689

    74c5b6e03d.gif
    
    เง้อ  นี่ก็เศร้าอีกแล้ว  คุณแจ้น
    ขอให้มีความสุขในเช้าวันอังคาร เบิกบานใจ
  • เพียงพลิ้ว

    26 สิงหาคม 2551 12:47 น. - comment id 889739

    ตักไหนจะอุ่นเท่าตักแม่ไม่มีแล้วค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • แจ้นเอง

    26 สิงหาคม 2551 16:06 น. - comment id 889801

    36.gif
    
    คุณฝนทอง
    
    ขอบคุณที่ให้กำลังใจค่ะ  ดีใจจัง
    
    36.gif
    
    คุณ คนลานเทวา
    
    ขอบคุณที่คอยปรบมือให้ค่ะ  แถมรอยยิ้มด้วย
    
    36.gif
    
    คุณอาราเล่
    
    โคลงของคุณน่ารักจังเลย  จะพยายามปรับปรุงค่ะ  ขอบคุณมากค่ะ
    
    
    
    
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif
  • แจ้นเอง

    26 สิงหาคม 2551 16:16 น. - comment id 889808

    36.gif
    
    คุณอรุณสุข
    
    ติดตามและชื่นชมผลงานคุณอยู่ค่ะ  ขอบคุณมากๆค่ะ ต่อไปจะได้เอาไว้เป็นต้นแบบมันนานจนลืมไปเลย(แก่แล้วอิอิ)
    
    36.gif
    
    คุณฉางน้อย
    
    หะ แน่ะมาร้อง"ตับแกๆ"ตกใจหมด  หิวข้าวรึยัง  ปายกินข้าวมั้ย  ผักกาดจอ อิอิ
    
     36.gif
    
    คุณครูกระดาษทราย
    
    ค่ะ  ความเศร้าไม่เคยหายไปซะที  ขอบคุณในคำอวยพรค่ะ  หวังว่าคุณครูจะมีความสุขด้วยเช่นกัน
    
    36.gif
    
    คุณเพียงพลิ้ว
    
    คิดถึงตัดอุ่นๆจัง  ก็คงได้แต่โหยหาเท่านั้นเอง
    
    ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
  • กุ้งหนามแดง

    26 สิงหาคม 2551 18:16 น. - comment id 889859

    อืม ลงมีเริ่มต้นก็จะเขียนไปได้เรื่อยๆ ค่ะ  :)
    
    เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ
  • แจ้นเอง

    27 สิงหาคม 2551 05:57 น. - comment id 889935

    36.gif
    
    ขอบคุณคุณกุ้งหนามแดง  มากมายค่ะ  จะพยายามฝึกเขียนให้มากยิ่งขึ้นค่ะ
  • หมองอิง

    27 สิงหาคม 2551 09:49 น. - comment id 890010

    อืมมม.. ไม่ค่อยรู้เรื่องโคลง.
    แต่อ่านแล้ว..ชอบค่ะ..เพราะดี..
    แวะมาเป็นกำลังใจค่ะ..
  • แจ้นเอง

    27 สิงหาคม 2551 12:11 น. - comment id 890083

    36.gif
    
    ขอบคุณค่ะ  มีกำลังใจอีกเยอะเลย
  • แจ้นเอง

    27 สิงหาคม 2551 20:43 น. - comment id 890304

    36.gif
    
    คุณกุ้งหนามแดง
    
     ความคิดเห็นที่ 13 เขียนตอบคุณค่ะ  แต่ลืมลงชื่อ  ขอบคุณมากค่ะ
  • เฌอมาลย์

    28 สิงหาคม 2551 16:56 น. - comment id 890699

    41.gif
    
    แต่งเก่งจังค่ะ
    
    เฌอแต่งโคลงไม่เก่งเป็นแต่โคลงเคลง11.gif
  • แจ้นเอง

    28 สิงหาคม 2551 22:13 น. - comment id 890816

    36.gif
    
    คุณเฌอมาลย์
    
    ขอบคุณค่ะมันยังไม่เข้ากันเลยค่ะ  แต่คุณแต่งกลอนเก่งมากๆเลยค่ะ มีทั้งข้อคิด อ่านแล้วได้อะไรๆมากมาย   ขอบคุณที่แวะมาอ่านค่ะ
    
    1.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน