มองตนให้เล็ก ลด อัตตาในตัว.....
ทรายกะทะเล
เพียรพินิจไม้แคระในกระถาง
ถูกบรรจงคัดวางอย่างเมหาะเจาะ
ทั้งมะสัง ข่อย ตะโก นามเคยเพราะ
เรืยกชื่อใหม่เสีย เสนาะ ว่า บอน ไซ
ไม่เรียกร้องมากมายให้วายวุ่น
แค่แดดอุ่น น้ำพอดี ก้อยู่ได้
แม้เนิ่นนานน้ำไม่มีไม่เป็นไร
เพราะบอนไซนั้นเล่ารู้ปรับแรง
ยามน้ำน้อยค่อยดูดกลืนจากปลายใบ
หยิบมาใช้พอให้ได้สังเคราะป์แสง
เมื่อใช้นอ้ยก็มีเหลือเผื่อเปลี่ยนแปลง
เจ้าจึงแกร่งอยู่คู่ฟ้า ทุกคราไป
ยามถูกดัดไปมาทั้งขวาซ้าย
ทึ่งเหลือใจเจ้าโอนอ่อนพร้อมเอนไหว
รู้ถ่อมตน ปรับตัว และหัวใจ
คือบอนไซ ต้นไม่แห่งปัญญา
อันชนใดหยิ่งทะนงว่าคนใหญ่
ควรเพืงพิศบอนไซดูเถิดหนา
พึ่งทำตัวเล้กเข้าไว้ ลด อัตตา
พลันปัญญา ....เรื่องของกู...จักน้อยลง
ชอบกลอนนี้มากค่ะ ชื่นชมบอนไววัดโพธิ์ค่ะ
ทรายกะทะเล 7 ก.ย. 2551 11:59 น. - ID 118593 
1847
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
