ด้วยอากาศเปลี่ยนแปลงไปเป็นหนาว แม้นเรื่องราวที่เราเคยบอกเขาไว้ ว่าจะไปลอยกระทงกับเขาให้เข้าใจ ไข้หวัดใหญ่ถามหา พาตัวพัง อยากออกไปหาเขาใจจะขาด ก้บังอาจดทรหาว่า จะไปอยู่ข้างหลัง แล้วกอดเอวเขาไว้ว่าเราไปลอยแระทงกัน ให้พระแม่คงคาเป็นพยาน น้ำตาไหลโทรไปไม่รับสาย ปิดเสีงไว้ไม่รับปิดมือถือใจเราน่าสงสาร อยากบอกเขาฉันเจ็บแทบจะคลาน เราต้องทานยาแล้วให้หลับไปไม่ต้องตื่นมาอีกเลย หากวาสนาส่งกันให้อยุ่ด้วยกัน ความสัมพันธ์สนิทจิตใจไม่หวั่นไหว มีมาอีก ลอยกระทงไม่สำคัญเท่าที่ใจ ว่าอยู่ไกลแค่ไหนส่งใจให้ถึงกันเอย.......... หากฉันหลับไม่ขอตื่นอีกได้ไหม เพราะน้อยใจเขาทิ้งฉันอยู่คนเดียวเผย บอกก้ได้ช่างว้าเหว่เสียใจเอย ไม่นึกเลยเขาไม่ว่าง ไม่บอกเรา เปล่าเปลี่ยวนักนอนหลับไปดีกว่า เขาคงพใครไปกันสนุกสนาน อยากให้เขาเข้าใจในใจว่านงคราญ ตัวนี้นี้สาบานไม่มีใคร นอกจากเธอ........(คนเดียว๗
ทรายกะทะเล 12 พ.ย. 2551 12:01 น. - ID 120381 
597
1
0
12 พฤศจิกายน 2551 12:30 น. - comment id 913058
แวะมาปลอบใจค่ะ โอ๋ๆๆๆอย่าเพิ่งร้องไห้นะคะ เราก็ไม่มีคนไปลอยด้วยเหมือนกัน ไปลอยกับเพื่อนดิจะได้ไม่เหงา เที่ยงแล้วอย่าลืมทานข้าวนะคะ หนาวแล้วรักษาสุขภาพด้วยนะ
12 พฤศจิกายน 2551 14:41 น. - comment id 913130
หวัดดีคับ... บางที ก็ควรคิดว่า ปล่อยออกมา เจ้าตัวความทุกข์ ไหลรื่น ให้ชื่นสนุก จะมีความสุข กับตัวอักษร ความสุขนั้น มันจะเกิด จงเชื่อเถิด เมื่อเราเขียนกลอน อย่าไปทุกข์ จนใจรนรอน คนบ้านกลอน พร้อมเพียงพา....จร้า สู้ๆ....ครับ อย่าบรรยากาศเทศกาลมาโจมตี อารมณ์เราเปล่าๆ สู้คับ เขียนครับ เขียนออกมาเยอะๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
