ระยิบระยับแสงไฟในความหลัว ดนตรีรัวเร่งจังหวะสะโพกไหว โยกซ้ายขวาหน้าหลังอย่างเร้าใจ ท่ามแสงไฟพร่ามัวสลัวตา ต่างเมามันกันไปในคืนค่ำ ต่างดื่มด่ำน้ำอำพันสุดหรรษา ฤทธิ์ดีกรีเปลี่ยนนิสัยให้ชีวา ระเริงร่าท้าทายไม่อายใคร ด้วยความเขลาเมามายลืมอายสิ้น ต่างดีดดิ้นยั่วยวนชวนหวามไหว ดั่งแมงเม่าหลงระเริงเพลิงเปลวไฟ นำพาภัยหาตนจนตรอมตรม กว่าจะซึ้งถึงพิษภัยก็สายแล้ว สิ้นวาวแววสิ้นสาวเศร้าขื่นขม หลงระเริงเพลิงโลกีย์ที่โสมม พาชีวิตติดหล่มจมราคี เป็นดาวโรยหล่นลาน้ำตาร่วง เคยเด่นดวงจากบ้านนามีราศรี ก่อนสู่กรุงคือดาวเรืองเฟื่องชีวี เป็นเทพีบ้านนาโสภาพรรณ หลงลืมตัวทิ้งฐานถิ่นบ้านเกิด ทำเลอเลิศเปลี่ยนนามตามเสกสรร จากดาวเรืองเป็นแววดาวพราวลาวัณย์ ยิ่งกว่าฝันวันมามหานคร แต่วันนี้ฝันกลายร้ายกว่าเก่า ดั่งมีเงาซ้อนทับกับสังหรณ์ อีกชีวิตในครรภ์ที่ผันจร มาทับซ้อนฝันร้ายกลับกลายจริง คือดาวเรืองร่วงโรยระโหยหวน ร่ำไห้ครวญอย่าดูถูกลูกผู้หญิง ผิดพลาดพลั้งหวังหาหลักได้พักพิง อย่าด่วนติงชิงชังเพราะพลั้งไป อย่าประณามหยามเหยียดหรือเสียดสี บทเรียนนี้มีค่ากว่าครั้งไหน อุทาหรณ์สอนหญิงสิ่งเป็นภัย คืออะไรใคร่ครวญทบทวนดู
เฌอมาลย์ 19 พ.ย. 2551 08:04 น. - ID 120603 
2174
17
0
19 พฤศจิกายน 2551 08:13 น. - comment id 915398
เฌอมาลย์หลานป้าแช่มซะอย่าง แต่งอย่างไรก็งาม...สบายดีนะคะ
19 พฤศจิกายน 2551 08:42 น. - comment id 915404
เป็นดาวเรืองเฟื่องฟุ้งมุ่งสู่กรุง เพื่อจะรุ่งพุ่งแรงแห่งความฝัน ต้องมายุ่งพุงท้องป่องเร็วพลัน ถึงคราวผันฝันร้ายคล้ายดาวโรย
19 พฤศจิกายน 2551 08:45 น. - comment id 915406
สวัสดีค่ะ....รวม คห. 1 ด้วยนะจ้ะ ครั้งหนึ่งอาจผิดพลาดเป็นดาวโรย แต่วันต่อ ๆ ต้องสู้ใหม่เจ้าค่ะ....
19 พฤศจิกายน 2551 09:13 น. - comment id 915422
ที่ 4 จะได้มั๊ยนะ
19 พฤศจิกายน 2551 09:17 น. - comment id 915424
นี่แค่ลองแต่งกลอนอย่างนี้ ยังเยี่ยมขนาอนี้ ถามจริงๆเถอะ ถ้าแต่งจริงๆจะเยี่ยมขนาดใหนเอ่ย เพราะมากคับเข้าถึงความรู้สึกที่เห็นใจ เข้าใจ และเตือนใจหญิงทุกคนในโลกใบนี้ ให้คิดก่อนทำ หากทำไปแล้วก็ให้ ได้คิด... คนเราผิดพลาดกันได้ ทุกชีวิตเริ่มต้นใหม่ ไมมีคำว่าสายไปขอเพียงมีความมุ่งมั่นที่ยืนหยัดแก้ไขในสิ่งที่ผิดพลาดแล้วๆมา และเมื่อรู้จักให้อภัยคนอื่นก็น่าจะให้อภัยตนเองได้ ในสิ่งที่พลาดโดยกิเลสตัณหาของคน เพื่อทำในสิ่งดีๆให้กับตัวเองและคนที่เรารัก ไม่ใช่ ให้อภัยตนเองโดยไม่สำนึกถึงบทเรียนที่ผ่านๆมา ขอเขียนความเห็นนิดหน่อย(อาจจะยาวไปหน่อย) ดีใจที่ได้อ่านบทกลอนนี้
19 พฤศจิกายน 2551 09:30 น. - comment id 915429
เพื่อปากท้องน้องแม่พ่อรออาหาร รับประทานแก้หิวผ่านชิวหา ยอมปลดเปลื้องเครื่องนุ่งห่มปิดกายา แลกเงินตราเลี้ยงชีวีหนีหิวโซ อันสังคมทุนนิยมค่อยบ่มฝึก ขายสำนึกวัฒนะด้วยโมโห สร้างวัตถุทิ้งจารีตคิดใหญ่โต ลืมนโมพุทธาธรรมาจารย์
19 พฤศจิกายน 2551 09:55 น. - comment id 915441
อ่านแล้วให้ข้อคิด มากมาย.. ขอบคุณเนาะ..เขียนสิ่งดีๆมาให้เสพ สุขอย่าได้สร่าง
19 พฤศจิกายน 2551 10:24 น. - comment id 915446
.....อ้าว ใครดีดฉางน้อยเข้ามาเนี่ยะ อิอิ
ไหนๆก็โดนดีดมาแระ อ่านกลอนสักหน่อย เนอะ อืมๆๆ... เข้าท่าๆๆๆ เก่งนี่ต่ะเอง ....
19 พฤศจิกายน 2551 10:27 น. - comment id 915449
โอ้ดาวเรืองเฟื่องฟุ้งในกรุงเทพ หลงสุขเสพย์อุราพาถวิล ไม่รู้ซึ้งคือทางสร้างภังค์ภินท์ โอ้ยุพินยินข่าวพี่เศร้าใจ จากบ้านนาหลายปีพี่ยังมั่น จะมีวันหันหวนดังชวนไว้ ไปไม่นานกานดาสัญญานัย ยังจำได้หรือเปล่าเล่าอนงค์ ทุกวันนี้พี่ฟังเพลงบรรเลงเล่า เกี่ยวกับเจ้าดาวเรืองเฟื่องดังหงส์ จากจุดpeakปีกหักกระอักลง หมดพิษสงโลดแล่นแอ่นกินลม ฟัง "นางโลม" ตรมจิตคิดเป็นห่วง โอ้พุ่มพวงทวงถามความขื่นขม สัญญาไว้ใจจำย้ำชื่นชม หากตรอมตรมให้กลับหลังพี่ยังคอย กลับบ้านเฮาเตอะ
19 พฤศจิกายน 2551 11:21 น. - comment id 915485
ชอบดอกดาวเรืองมากค่ะ ดาวกระจายก็ชอบมาก กระจายดอกไปทั่ว
19 พฤศจิกายน 2551 12:03 น. - comment id 915498
ถ้าพวกเด็กชาย..ที่ใจแตกขายตัว จะเปรียบดอกอะไรดีครับ
19 พฤศจิกายน 2551 12:26 น. - comment id 915503
19 พฤศจิกายน 2551 12:27 น. - comment id 915504
ท่านอินสวนหวนคิดสะกิดใจ ว่าเด็กชายขายตัวมั่วสวาท จะเปรียบเป็นดอกใดให้แม้นมาตร จึงสมญาติชาติชายขายโลกีย์ ดอกกระเจี้ยวเอ้ยกระเจียวจะเกี่ยวไหม ดอกไม้ไทยใสม่วงช่วงสดสี แต่ยามโรยโหยไห้ไม่รุจี เห็นด้วยไหมอินสวนพี่ที่ว่ามา...555
19 พฤศจิกายน 2551 12:52 น. - comment id 915511
เชื่อหัวไอ้เรืองดิ
19 พฤศจิกายน 2551 13:23 น. - comment id 915520
ดีจ้า...คุณเฌอมาลย์...วันนี้ได้อ่านแนวสะท้อนสังคมมั่งก้อดีจ้า....เดี๋ยวนี้สังคมเราแย่ลงทุกวัน ผู้หญิงเรามีภัยรอบตัวจริงๆ... วันนี้แอบแว๊ปปมาจ้า...คุณเฌอฯสบายดีเป่า หนาวแร้วววว ทำร่างกายให้อบอุ่นด้วยน๊ะ วันอาทิตย์นี้เจนมีไปเลี้ยงอาหารว่างน้องๆบ้านเด็กตาบอดและพิการซ้ำซ้อนอ่ะจ้า...แล้วจาเอาบุญอุ่นๆมาฝากน๊ะ....
19 พฤศจิกายน 2551 13:41 น. - comment id 915526
หวัดดี....จร้า "เฌอมาลย์" (ไร้คำพูด)...เฌอมาลย์....สู้สู้ เฌอมาลย์... สู้ตาย เฌอมาลย์.... ไว้ลาย เฌอมาลย์...เฌอมาลย์ ..... อิอิ เป็นกองเชียร์ดีก่า.....
19 พฤศจิกายน 2551 13:48 น. - comment id 915528
โชคดีนะที่เราเป็นแค่ดิน ไม่ได้บินโผล่ดาวสกาวไหน เป็นธุลีต้อยต่ำเหยียบย่ำไป ตามแต่ใจเดินทางทุกย่างจำ ได้คติมากนะเฌอจ๋า ขอตัวไปทำศึกกับแม่มณีก่องนะจ๊ะ
19 พฤศจิกายน 2551 16:13 น. - comment id 915545
หน้าส่วนตัว
เพลงเพราะ ..แต่กลอนก็เยี่ยมครับ..
ฟังเรื่องราวของดาวเรืองที่เฟื่องฟุ้ง
เพลงลูกทุ่งฟังไพเราะเสนาะใส
ด้วยเฌอมาลย์ มาขานขับกับกลอนไกว
อักษรใสได้งดงามอยู่วามวาว
จากดาวเรืองเป็นแววดาวที่พราวฟ้า
ธุลีดินบินถลาเวหาหาว
พอแสงดับลับล่วงก็ร่วงกราว
ร่างสึกหรอ ใจก็ร้าว..เป็นดาวโรย
19 พฤศจิกายน 2551 16:38 น. - comment id 915566
อะ แฮ่ม..ขอคาราโอเกะ..ด่วน และก็ปรบมือให้กับบทกลอนที่เพราะและขอบคุณที่ตีแผ่ชีวิตเมืองแสงสีคาวโลกีย์
19 พฤศจิกายน 2551 17:01 น. - comment id 915577
ผญชฝ.
คุณมณีจันทร์
คุณพิมจัง
19 พฤศจิกายน 2551 17:52 น. - comment id 915583
ดอกไม้หอมพยอมแย้มมาแต้มขวัญ ลืมคืนวันโศกเศร้าไม่สุขี ผ่านความขื่นขมทรวงห้วงฤดี มองดูที่อาทิตย์แซมนภา ดอกน้ำค้างพรมพร่างล้างใบไม้ นวลเนื้อใยสดชื่นรื่นหรรษา ทั้งกิ่งก้านดอกใบผ่องโสภา แก้วกานดาลืมเศร้าที่ร้าวทรวง ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะคุณเฌอ
19 พฤศจิกายน 2551 18:04 น. - comment id 915587
19 พฤศจิกายน 2551 18:09 น. - comment id 915589
ขอดาวยืนอยู่คู่ฟ้า ขอดวงตาเห็นฟ้าสดใส "สวัสดีครับ ดาวโรย"
19 พฤศจิกายน 2551 19:10 น. - comment id 915610
ดีนะเนี่ย ทีแรกว่าจะเข้าไปอยู่ บางประกอก คิดไปคิดมา อยู่บ้านนอกอย่างเดิมดีก่า ไม่อยากเป็น ดาวแล้ว ตกมาเจ็บแย่เลย สูงจะตาย แค่คานก็สูงพออยู่แร๊ะ เจ้าค่ะ อิอิ
19 พฤศจิกายน 2551 19:54 น. - comment id 915640
เพลง ดาวเรืองดาวโรย ศิลปิน พุ่มพวง ดวงจันทร์ ดาวเรืองดาวโรย พุ่มพวง ดวงจันทร์ Fตอนทำนา ข้าชื่อ ดาวเรือง พอเข้า ในเมือง ชื่อข้าเฟื่อง เลื่องลือ เป็นดารา หน้าปก หนังสือ เออ เอ้อ เอิง เอ่ย ข้าเปลื่ยนชื่อ เป็นแวว ดาว แววดาวเรือง ชักเหลือง เรืองรอง แมวจ้อง แมวมอง ความผุดผ่อง แพรว พราว คำเยินยอ เอ่อ ออกันเกรียวกราว เออ เอ้อ เอิง เอ่ย ด้วยข้าสาว วิไล พาไปลอง ผ่าน กล้อง ถ่ายหนัง แหม ข้าเขินจัง แต่ข้านั่ง ภูมิใจ อนิจจา ข้าไม่ทัน ดังได้ ถ่ายมา ถ่ายไป ท้องข้าใหญ่ ขึ้นมา นามดาวเรือง หรือนาม แววดาว สิ้นสด หมดสาว กลายเป็นข่าว กลับนา นามดาวเรือง โดนไอ้หนุ่ม แซวมา เออ เอ่อ เอิง เอ่ย เรียกอีหม่า ดาวโรย .พาไปลอง ผ่าน กล้อง ถ่ายหนัง แหม ข้าเขินจัง แต่ข้านั่ง ภูมิใจ อนิจจา ข้าไม่ทัน ดังได้ ถ่ายมา ถ่ายไป ท้องข้าใหญ่ ขึ้นมา นามดาวเรือง หรือนาม แววดาว สิ้นสด หมดสาว กลายเป็นข่าว กลับนา นามดาวเรือง โดนไอ้หนุ่ม แซวมา เออ เอ่อ เอิง เอ่ย เรียกอีหม่า ดาวโรย กลอนไพเราะมากคะ.
19 พฤศจิกายน 2551 20:46 น. - comment id 915671
แวะมาชมมือกลอนอักษรศิลป์ค่ะ อ่านของคุณไปหลายบทแล้ว แต่งได้อรรถรสดีค่ะ..... .....มือใหม่ขอชมจากใจ......... ....แวะไปแนะนำมือใหม่บ้างนะคะ... ....เพิ่งเป็นสมาชิกค่ะ......................
19 พฤศจิกายน 2551 21:12 น. - comment id 915691
ความอดกลั้นพังครืนในคืนค่ำ จึงดื่มด่ำรสสวาทตามปรารถนา พ่ายแพ้เพลิงความใคร่ในอุรา เสพเสน่หารุ่มร้อนจนอ่อนเพลีย ชีวิตจึงเปลี่ยนผันจากวันก่อน อกร้าวรอนทุกวันแทบขวัญเสีย โธ่!มิน่าปล่อยให้ใครโลมเลีย จนจำต้องมีเมียเพราะความเมา เอิ้กส์ๆๆๆแหม เปลี่ยนแนวกลอนก็ยังแจ๋วไม่สร่างซานิ
19 พฤศจิกายน 2551 21:22 น. - comment id 915699
..ดาวจะโรย อย่างไร..หาไร้ค่า ..แม้เลือนพร่า ค่าแสง เริ่มอับเฉา ..แต่ยังก่อ กำเนิด ให้เกิดเงา ..ให้คนเขา..รับรู้ มีเงาตัว.. แวะมาเยี่ยม จ้า..เฌอมาลย์
19 พฤศจิกายน 2551 22:24 น. - comment id 915718
คุณดอกบัว
อย่าไปเลยบางกอก จะบอกให้ เฌอเคยไปมาแล้วน้องแก้วเอ๋ย เอิง เอย เดี๋ยวหาคนช่วยสอยลงมาจากคานดีไหม หรือจะให้ช่วยหาคนเป็นเพื่อนไปอยู่ด้วยกันบนคานดี อิอิ
คุณกิตติกานต์
ขอบคุณค่ะที่มาทักทายกัน อิอิ คุณกุ้งก้ามกาม
ความอดกลั้นพังพาบวาบหวามจิต หลงเริงฤทธิ์พิศวาสปรารถนา เกินกักเก็บความใคร่ในอุรา กลกามาพาใจให้อ่อนเพลีย ชีวิตจึงตกอับนับจากนั้น เฝ้ารำพึงรำพันจนขวัญเสีย ตกกระไดพลอยโจรจนนัวเนีย มามีเมียตอนแก่ยักแย่ยักยัน เข้าเรื่องเดิมอีกแว้วปู่ แบบหาทางลงไม่เจออ่ะ ขออำภัย
19 พฤศจิกายน 2551 22:24 น. - comment id 915719
19 พฤศจิกายน 2551 22:28 น. - comment id 915721
หวัดดีค่ะคุณแจ้น
19 พฤศจิกายน 2551 22:31 น. - comment id 915722
นึกถึงเพลง พุ่มพวง ดวงจันทร์ .... อยากให้เข้าอ่านเป็นพิเศษหรือเปล่านี่... ขอชมเลยว่าเขียนดีมาๆเรื่องนี้
19 พฤศจิกายน 2551 22:45 น. - comment id 915728
คุณเรไร
19 พฤศจิกายน 2551 23:40 น. - comment id 915758
ดาวโรยระโหยแรงไร้แสงสี ไร้ระยับวับวาวพราวกลางฟ้า ด้วยห่อห่มถมคลื่นช้ำหมอกน้ำตา ไร้เจิดจ้าจรัสแจ้งแสงของใจ.
20 พฤศจิกายน 2551 00:43 น. - comment id 915791
...มีดาวโรย ก็ต้องมีดาวโวย ซิ อิอิ แหะ..แหะ..
20 พฤศจิกายน 2551 06:46 น. - comment id 915818
เสียน้ำตาอย่าเสียใจใช่เราผิด
อย่ายึดติดคิดทำไมให้ใจขม
แค่รักลวงห่วงทำไมให้ใจตรม
แค่คารมคำคมหลอกให้ชอกใจ
คนหลายใจไม่มีค่าอย่าไปช้ำ
อย่าไปจำคำนินทาอย่าหวั่นไหว
ผิดหรือไรในดวงจิตคิดรักใคร
แต่หัวใจได้คืนมาน้ำตาเรา
อย่าท้อใจในชะตาปัญหารัก
จงหยุดพักรักษาใจให้คลายเหงา
คนเจ็บช้ำระกำใจใช่แค่เรา
เอาความเศร้าครั้งเก่าก่อนมาสอนใจ
เพราะมากครับ
20 พฤศจิกายน 2551 13:28 น. - comment id 915909
20 พฤศจิกายน 2551 20:13 น. - comment id 915994
หายปวดฟันยางน้องจ๋าว เอายาพารามาส่งให้จ๊ะ
21 พฤศจิกายน 2551 15:53 น. - comment id 916251
ตอนนี้ที่ลานบ้านปลูกดาวเรืองเต็มไปหมดเลยค่ะ เหมือนไปเที่ยวเลยถ่ายรูปออกมา
21 พฤศจิกายน 2551 22:19 น. - comment id 916390
คุณSalukphinคุณเทพธัญญ์
คุณแก้วประภัสสร
พี่สาวจ๋า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
