๏ ยินลำนำตรอมตรมผ่านลมหนาว ร้อยเรื่องราวขื่นขมเกินข่มไหว ด้วยสัมพันธ์จืดจางของบางใคร สะอื้นในพฤศจิกาคราหนาวเยือน ไยตัดพ้อทอคำระกำเศร้า ดั่งเจ็บเร้ารุกใจหาใดเหมือน ฤๅไหวหวั่นสัญญาจักลาเลือน จึ่งเชือดเฉือนพากย์พจน์ประชดประชัน หนาวลมหนาวคราวนี้เหมือนปีก่อน ทุกบทตอนรักแท้มิแปรผัน แม้นแสนห่างทางไกลในคืนวัน ยังคงมั่นเราสองเต็มห้องใจ อย่าเศร้าสร้อยปล่อยหนาวให้ร้าวจิต ยังคงคิดถึงกันอย่าหวั่นไหว อีกมินานยอดกมลของคนไกล จักกลับไปรับขวัญ...ให้สัญญา๚ะ๛
บินเดี่ยวหมื่นลี้ 27 พ.ย. 2551 12:04 น. - ID 120835 
1245
2
0
27 พฤศจิกายน 2551 12:57 น. - comment id 918371
เพราะเหมือนเดิมเจ้าคะพี่ท่าน ข้าน้อยขอคารวะ..อิอิ สบายดีนะเจ้าคะ
27 พฤศจิกายน 2551 12:59 น. - comment id 918375
บินไปหลายหมื่นลี้แล้วมังคะ...นานน๊านโผล่มาถี่ เอ๊ยที
27 พฤศจิกายน 2551 13:33 น. - comment id 918401
ลมหนาวพัดผ่านกายใจเจ็บร้าว คิดถึงเขาคนนั้นอยู่แห่งไหน สบายดีหรือว่าเป็นเช่นไร รู้บ้างไหมมีใครห่วงใยเธอ ที่เงียบหายไม่ใช่ไม่คิดถึง ยังคำนึงถึงเธออยู่เสมอ อีกไม่นานก็จะได้พบเจอ จะกอดเธอแน่นแน่นไว้แนบกาย
27 พฤศจิกายน 2551 14:39 น. - comment id 918418
สวัสดีค่ะ.... แวะมาทักทายพร้อม ๆ อ่านกลอนที่ไพเราะค่ะ เอ! ในความคิดนกน่าจะชมลมหนาว ๆ นะค่ะ? หวังว่าคุณคงจะสบายดีนะค่ะ....
27 พฤศจิกายน 2551 16:13 น. - comment id 918489
ได้อรรถรสมากครับ
28 พฤศจิกายน 2551 09:19 น. - comment id 918726
ชอบคำว่าทอคำ...มากๆ น่ะนกเดี่ยว..
28 พฤศจิกายน 2551 21:26 น. - comment id 919015
ที่ลพบุรีเริ่มหนาวแล้ว หนาวกาย หนาวใจ อิอิ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
