หน้าส่วนตัว
พระสมุทรสุดลึกล้น คณนา
สายดิ่งทิ้งทอดมา หยั่งได้
เขาสูงอาจวัดวา กำหนด
จิตมนุษย์นี้ไซร้ ยากแท้หยั่งถึง
Fathoms deep though the seas may be,
Measurable are the seas in depth.
Scaled can mountains be in height.
Immeasurable is the depth, this heart of man.
ฝูงชนกำเนิดคล้าย คลึงกัน
ใหญ่ย่อมเพศผิวพรรณ แผกบ้าง
ความรู้อาจเรียนทัน กันหมด
เว้นแต่ชั่วดีกระด้าง ห่อนแก้ฤๅไหว
Born men are we all and one,
Brown, black by the sun cultured.
Knowledge can be won alike.
Only the heart differs from man to man.
รู้น้อยว่ามากรู้ เริงใจ
กลกบเกิดอยู่ใน สระจ้อย
ไป่เห็นชเลไกล กลางสมุทร
ชมว่าน้ำบ่อน้อย มากล้ำลึกเหลือ
So little yet so much one knows,
Like a frog which grows in a puddle,
knowing not oceans so ever vast,
becomes befuddled by its small world.
ภูเขาเอนกล้ำ มากมี
บ่มิหนักแผ่นธรณี หน่อยไซร้
หนักนักแต่กระลี ลวงโลก
อันจักทรงทานได้ แต่พื้นนรกานต์
Mountains bear on earth and seas.
Even so, they're free of weight.
Heavy Evil, be earth's load.
Hell alone rebates the load of sins.
ใด ใด ในโลกล้วน อนิจจัง
คงแต่บาปบุญยัง เที่ยงแท้
คือเงาติดตัวตรัง ตรึงแน่น อยู่นา
ตามแต่บาปบุญแล้ ก่อเกื้อรักษา
All sentient beings pass away.
What they've done do stay hereafter.
Like shadows, so do they follow
Good, Evil deeds forever till time does end.
ดารามีมากน้อย ถึงพัน
บ่เปรียบกับดวงจันทร์ หนึ่งได้
คนพาลมากอนันต์ ในโลก
จะเทียบเท่าปราชญ์ไซร้ ยากแท้ฤๅถึง
Millions though the stars combine,
Never can they outshine the moon.
Millions can one find small men on earth.
Can one just so soon discover a sage?
ภูเขาเหลือแหล่ล้วน ศิลา
หามณีจินดา ยากได้
ฝูงชนเกิดนานา ในโลก
หานักปราชญ์นั้นไซร้ เลือกแล้วฤๅมี
Mountains give only bare stones.
Rarely one finds diamonds of worth.
Midst millions scarcely none is sage.
truly, there's a dearth of the wise among men.
พริกเผ็ดใครให้เผ็ด ฉันใด
หนามย่อมแหลมเองใคร เซี่ยมให้
จันทน์กฤษณาไฉน ใครอบ หอมฤๅ
วงศ์แห่งนักปราชญ์ได้ เพราะด้วยฉลาดเอง
Hot chilies generate heat and health.
Thorns sharpen themselves, indeed.
Flowers do flowers help in fragrance.
wise men do not need wisdom from fools.
คัดจากหนังสือ Interpretative Translations of Thai Poets โดย มรว. เสนีย์ ปราโมช พ.ศ.๒๕๐๘
victoriasecret 5 ก.พ. 2552 04:54 น. - ID 122883 
22276
9
0
5 กุมภาพันธ์ 2552 07:33 น. - comment id 945992
ขอบคุณมากค่าขอก็อบไว้สอนเด็กต่อนะ ท่านม.ร.ว.เสนีย์ น่านับถือมากเลย เก่งมากๆ เลย แค่โคลงไทยก็ว่ายากแล้ว ท่านแปลเป็นโคลงอังกฤษอีกเยี่ยมจริงๆ ขอบคุณค่าที่หามาฝากกัน และขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดด้วยค่า
5 กุมภาพันธ์ 2552 08:18 น. - comment id 945996
เคยอ่านเจอในห้องสมุดของมหาวิทยาลัยค่ะ แต่ยังไม่เคยลองเขียนสักทีค่ะ แต่ก็ชอบอ่านค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 09:17 น. - comment id 946018
มาชื่นชมผลงานค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 10:39 น. - comment id 946068
สวัสดีครับ คุณแจ๊คกี้ หายจากบ้านไปบ่อยๆและนานๆนะครับ สบายดีนะครับ
5 กุมภาพันธ์ 2552 11:34 น. - comment id 946101
สวัสดีค่ะ แวะมาอ่านโคลงสี่สุภาพค่ะ ขอก๊อปไว้เป็นตัวอย่างนะคะ ขอบคุณมากค่ะที่สอนไปด้วยค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:02 น. - comment id 946157
สุขสันต์วันเกิดครับป้ากันนาฯ ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมครับป้า โคลงนี้เป็นของ ท่าน หม่อมราชวงศ์ เสนีย์ ปราโมชที่แปลจาก โคลงสี่สุภาพของไทย มีรวมไว้ในหนังสือ Interpretative Translations of Thai Poets ซึ่ง ท่าน มรว. เสนีย์ ปราโมช รวมไว้ตั้งแต่ปี พ.ศ.๒๕๐๘ ครับ หากจะนำไปสอนต่อก็เชิญ ตามสะดวกเลยครับ...
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:05 น. - comment id 946162
หวัดดีครับคุณเพียงพลิ้ว... ถ้าปรึกษาคุณเพียงพลิ้วก็คงไม่ต้องเสียเวลานานขนาดนี้แน่เลยครับ เพราะกว่าจะหาเจอ ก็เล่นเอาเหนื่อยเลยครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ....
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:07 น. - comment id 946165
สวัสดีครับคุณ Somebody ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ...
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:11 น. - comment id 946170
สวัสดีครับคุณลุงกุ้งฯ หยุดไปพักนึงครับเพราะมีปัญหาส่วนตัวบาง อย่างที่ยังไม่ได้สะสาง แล้วก็ไม่ค่อยมีเวลาด้วย ครับ ตอนนี้พอได้หยุดหายใจพักนึงครับ สบายดีนะครับ....
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:13 น. - comment id 946173
คุณแก้วประภัสสร คำว่า สอน ไม่กล้ารับครับ เพียงแต่เป็นอะไรที่ ชอบก็เลยค้นคว้าดูครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ....
5 กุมภาพันธ์ 2552 13:30 น. - comment id 946185
แด่ คุณแจ็คกี้
ขอบคุณมากมายค่ะที่มาแบ่งปัน
5 กุมภาพันธ์ 2552 14:18 น. - comment id 946202
โห..ยอดเยี่ยมทั้งคนประพันธ์และคนสรรหา มาลง เป็นผลงานที่น่าประทับใจ..งานหนึ่งที่ สะท้อนความสามารถทางภษษของท่านเสนีย์ เยี่ยมครับ....แต่ดูพศ ตีพิมพ์แล้ว เก่าแก่ ทีเดียว..สงสัยพี่แจ๊กมีไว้ติดตัวตั้งแต่สมัย ๒๕๐๘ ซึ่งกระผมเองไม่รู้อยู่ภพภูมิไหนอยู่เลย.โคลงท่านงามจริงๆ...ครับ..
5 กุมภาพันธ์ 2552 14:43 น. - comment id 946225
หวัดดีค่ะคุณน้า.. ขอบคุณค่ะที่นำสิ่งดีๆมาแบ่งปัน
5 กุมภาพันธ์ 2552 14:56 น. - comment id 946231
สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยือน เพิ่งรู้นะคะว่าโคลงสี่สุภาพของไทย สามารถแปลเป็นภาษาอังกฤษได้ด้วย สัมผัสได้เยี่ยมยอดมากเลยค่ะ อยากทดลองแต่งบ้าง แต่คงหมดโอกาส เพราะภาษาไม่แข็งแรง ขนาดภาษาไทยยังพอถูไถเลยค่ะ
5 กุมภาพันธ์ 2552 15:30 น. - comment id 946251
ไม่ค่อยเข้าใจความหมายซักเท่าไร แต่จะพยายามอ่านเป็นรอบที่ 5 คงจะดีขึ้น..
5 กุมภาพันธ์ 2552 15:31 น. - comment id 946253
ขอใช้สิทธิ์พาดพิงถึงขอรับกระผม ครายยะจะกินแห้ว เด่วป๊าดแฉรอบบ้านซะเลยเนี่ยกินคนเดียวไม่พอไม่ต้องแบ่งทางนี้หรอก แล้วระกำ บ้วย แห้ว ของน้าหละ หมดหรือยาง...หุหุ ดีนะช่วงนี้ยุ่งๆ เป็นโอกาสเหมาะที่น้าเปิดบ้าน เพราะ ไม่มีใครมาป่วนหรอกน่า
5 กุมภาพันธ์ 2552 15:36 น. - comment id 946259
ลึกซึ้งจริง ๆ ครับ ผมอ่านรอบเดียวก็พอจะเข้าใจแล้ว...พออ่านวนอีกรอบยิ่งกินความทราบซึ้งๆ ..โดยเฉพาะภาษาอังกฤษ...อิอิ
5 กุมภาพันธ์ 2552 16:00 น. - comment id 946280
5 กุมภาพันธ์ 2552 20:45 น. - comment id 946386
ขอประท้วงคุณจะไม่เด็ดค่ะ ที่เขียนมาน่ะ..ว่าพิมป่ะ อ่าน 2 รอบเข้าใจ...... พิมอ่ารอบที่ 6 แล้ว..
ยังมึนตึบ...อัจฉริยะ..ซะงั้น..
5 กุมภาพันธ์ 2552 21:04 น. - comment id 946403
โคลงโลกนิติ...ยังมีคุณค่ากับคนไทย.. ทุกยุคทุกสมัยเสมอ...เนาะลุง.. ขอบคุณนะคะ..ที่หาสิ่งดีดีมาฝากชาวบ้านกลอน.. แต่หนูอ่อนภาษาอังกฤษ..เด้อสิบอกให้.. ซำบายดีบ่ค่ะ..
5 กุมภาพันธ์ 2552 22:29 น. - comment id 946480
กำลังไปเรียนพิเศษเลยคะ ถ้าเรียนภาษาได้แล้ว จะลองแต่งบ้างคะ ตอนนี้ต้องคอยเปิดดิกช์จนเมื่อยมือ หลายเที่ยว
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:24 น. - comment id 946524
คุณ ไหมแก้วฯ ด้วยความยินดีครับ....
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:30 น. - comment id 946525
น้อง อรุณฯ ไม่เจอะกันนาน คิดถึ้งจังเล้ย....(ครวญตาม เพลงนะ) สบายดีนะน้อง เมื่อไรจะเดินทาง ไกลอีกละ... ที่ตามค้นหาก็เพราะความชอบส่วนตัว พอได้ก็ เลยมาแบ่งปันกัน แต่ไม่รู้ว่าจะเป็นการเอา มะพร้าวห้าวไปขายสวนหรือเปล่า อิอิอิ.เพราะ บ้านกลอนเรามีแต่มือครูทั้งนั้นเลย.... รักษาตัวนะน้อง.....
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:32 น. - comment id 946526
หลานเฌอฯ... ขอบใจที่มาเยี่ยมจ้า...พรุ่งนี้เจอกันที่บรอยเลอร์นะ....
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:35 น. - comment id 946527
คุณ มุตา คุณ พิมพรรณ คุณจะไม่เด็ด คุณ แจ้นเอง ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ....
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:39 น. - comment id 946528
หลานยาท่าจะแห้ว.... พรุ่งนี้ที่วัดพระพุทธบาทนะ...12.30 น เอาโทรฯ มาด้วยจะได้นัดที่เจอกัน มาสายน้าไม่รอนะจ้ะ
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:42 น. - comment id 946529
หวัดดีครับ ครูพิม ขอบคุณที่แวะมาครับ...อ่อนอังกฤษ แต่จิตใจ เข้มแข็ง ก็โอเคเนาะครูเนาะ....
6 กุมภาพันธ์ 2552 01:44 น. - comment id 946530
คุณตรากลม...ขอบคุณที่มาเยือนครับ...
6 กุมภาพันธ์ 2552 02:13 น. - comment id 946534
Dear น้าแจ๊คผู้แจกแห้ว สงสัยจะมีเยอะ ถึงได้เที่ยวแจกจ่ายชาวบ้านเขา แหวะ...
6 กุมภาพันธ์ 2552 12:37 น. - comment id 946629
3 มิถุนายน 2553 20:09 น. - comment id 1132268
ขอบคุนนะค่ะที่ให้อ่าน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
