ใครเล่าหนอเลี้ยงเราจนเติบใหญ่ ใครเล่าหนอเฝ้าไข้ยามล้มหมอน ใครเล่าหนอหาเงินเพื่ออาทร ก้พ่แม่สอนให้เราเป็นคนดี แม่บอกว่าถึงว่าพ่อมีใครใครคนอื่น ขอให้ทำให้ชื่นไม่หมองศรี ขอให้รักพ่อของแม่ปกป้องทุกนาที แม่เป็นห่วงพ่อนี้มิลืมเลือน เกิดชาติหน้าฉันใดขอกลับเป็นลูกท่าน ทั้งสองรนั้นท่านเหมือนพระในใจจะเป็นเพื่อน ยามพ่อแม่เหงาหงอยเฝ้าคอยดูไม่แชเชือน ลูกจะเลื่อนตนเองมาดูแลท่านไม่จากไปไหนเลย....................
ทรายกะทะเล 20 ก.พ. 2552 21:00 น. - ID 123439 
1066
3
0
21 กุมภาพันธ์ 2552 05:14 น. - comment id 953618
หน้าส่วนตัว
21 กุมภาพันธ์ 2552 18:22 น. - comment id 953824
ความรักของพ่อแม่ เป็นรักที่พิเศษ ไม่มีสิ่งใดมาเทียบได้ค่ะ... ขอยกโคลสี่สุภาพ เรื่อง บุพการี มาให้อ่านนะคะ.. ๑ ๏ ใครแทนพ่อแม่ได้............ไป่มี เลยท่าน คือคู่จันทร์สุรีย์ศรี................สว่างหล้า สิ้นท่านทั่วปฐพี...................มืดหม่น หมองมิ่งขวัญซ่อนหน้า.........นิ่งน้ำตาไหล ฯ ๒ ๏ พ่อแม่เสมอพระเจ้า............บนสวรรค์ ลูกนิ่งน้อมมิ่งขวัญ................กราบไหว้ น้ำตาต่างรสสุคันธ์...............อบร่ำ หอมฤๅ หอมค่าน้ำใจไซร้.................ท่านให้หมดเสมอ ฯ ๓ ๏ ถึงตายเกิดใหม่ซ้ำ............. ไฉนสนอง คุณพ่อแม่ทั้งสอง.................. สั่งฟ้า น้ำนมที่ลูกรอง.....................ดูดดื่ม หวานใหม่ในชาติหน้า.......... กี่หล้าฤๅสลาย ฯ ๔ ๏ รอยเท้าพ่อแม่ได้................เหยียบลง ใดแล เพียงแค่ฝุ่นธุลีผง..................ค่าไร้ กราบรอยท่านมิ่งมง-.............คลคู่ ใจนา กายสิทธิ์ใส่เกล้าไว้................เพื่อให้ขวัญขลัง ฯ ๕ ๏ น้ำนมแม่มิ่งไม้..................รสสุคนธ์ ทั้งโลกตลอดเมืองบน..............ป่าฟ้า อ้อยตาลทุกแห่งหน................แพ้พ่าย หวานค่าถึงชาติหน้า..............กี่หล้าหวานเสมอ ฯ ๖ ๏ ละเมอหวานตาลอื่นอ้อย......โอษฐ์ขม หวานแต่สายน้ำนม.............. แม่ให้ เกิดกายแก่นใจผสม.............. เพชรพร่าง ปางนี่หนอลูกใบ้.................... ช่างไร้ภาษา ฯ ๗ ๏ เพรียกหาทั่วฝั่งฟ้า.............. ปรโลก พ่อแม่เอยลูกโศก.................. สั่งหล้า น้ำตาร่ำลมโบก.................... เป็นเมฆ เมฆช่วยมองภพหน้า............. ท่านนั้นสถิตไหน ฯ ๘ ๏ ไหวชีวิตสั่นสิ้น................. วิญญาณ พ่อแม่ลืมธาตุปราณ...............ท่านไว้ ในอกแห่งลูกหลาน................ครวญคร่ำ ร่ำทุกหายใจไหม้...................อยู่ม้วยเสมอเสมือน ฯ ๙ ๏ เฟือนโศกปรโลกเศร้า.......... หนาวขวัญ ไหวหวั่นดั่งชีวัน.................... ว่างไร้ อเนจอนาถนี่หลับฝัน.............. หรือตื่น ขมขื่นสะดุ้งอกไหม้................ ร่ำไห้ถวิลหา ฯ ๑๐ ๏ โศกกว่าเศร้าสั่นสิ้น.............. สายใจ ไหวหวั่นชีวาลัย..................... ดิ่งสะดุ้ง น้ำตาร่วงระเหยไป................. เป็นเมฆ เมฆเอย ฝนห่าแก้วหลั่งรุ้ง.................... ดับร้อนเผาขวัญ ฯ ๑๑ ๏ อโหข้าน้อยต่ำต้อย.............. หอยปู เจ็บป่วยร่ำจมรู .......................นรกไหม้ พุทธองค์เร่งเอ็นดู................... มาโปรด พระเอย ข้าไม่ช่วยม้วยไซร้..................โลกสิ้นกวีศรี ฯ ๑๒ ๏ พระชี้ดาวพร่างรุ้ง................. แก้วมณี ใจกว่าเพชรวิเศษศรี.................สั่งไว้ แสงรุ้งร่วงปฐพี........................ ตมต่ำ ก็ดี เปื้อนที่ไหนนิ่งไซร้.................. เร่งซึ้งสัจจธรรม ฯ ๑๓ ๏ มรณํขลังดั่งแก้ว..................... อนุสสติ อสุภหนึ่งถึงสิบสิ........................ เพ่งไว้ อนาปานสติมิ..........................ประมาท มุ่งเทอญ ถึงแก่นพุทธธรรมไซร้ ...............สว่างสิ้นภพไตร ๚๛ โดย...คุณ อังคาร กัลยาณพงศ์
22 กุมภาพันธ์ 2552 00:24 น. - comment id 953977
หนูนางฟ้าก็รักพ่อกะแม่มากๆค่ะ...หอมแก้มท่านในโอกาสพิเศษทุกๆครั้งค่ะ
22 กุมภาพันธ์ 2552 19:24 น. - comment id 954182
รักพ่อแม่มากมายเช่นกัน ห่วงใยมากล้นทุกวัน คิดถึงทุกครั้งทุกช่วงที่รู้สึกอ่อนแอ และมีความสุขค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
