คืนวันผ่านนานเนิ่นเดินขวักไขว่ พ้นปีใหม่อีกทีขวบปีผ่าน ถามหาความมุ่งหวังดังต้องการ ยังเหมือนม่านเมฆาดูพร่ำมัว ยังเผชิญเดินต่อพะนอขวัญ แต่ละวันยังคงพะวงทั่ว มองข้างหน้ามิเห็นเป็นหวาดกลัว ภาพอีกขั้วด้านหลังนั้นวังเวง ยามทุกข์ยากตรากตรำระกำหนัก ขาดคนรักสนใจใจเคยเก่ง มาบัดนี้อ่อนล้าไร้บทเพลง กล่อมบรรเลงย้อมใจให้ชื่นรมย์ จึงมีเพียงความเหงาปนเศร้าสร้อย ฝันเลื่อนลอยคืนวันฉันขื่นขม ความเคยหวังตั้งต่อก่อระทม จิตจ่อมจมทนทุกข์ทุกค่ำคืน หัวใจเคยเชยชื่นระรื่นฝัน ต้องมีอันเปลี่ยนแปรแย่สุดฝืน อนาถนักรักหายไม่ยั่งยืน หลับหรือตื่นโศกเศร้าเคล้าน้ำตา อีกนานไหมใจฉันจะมั่นต่อ สืบสานต่อความหวังสร้างคุณค่า เพียงลำพังตั้งมั่นผ่านเวลา ที่ผ่านมาฝันร้ายให้ผ่านเลย บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก ๒๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๒
บ้านวรรณกรรมคนตัวเล็ก 1 มี.ค. 2552 03:09 น. - ID 123707 
1401
5
0
1 มีนาคม 2552 12:25 น. - comment id 957482
ยังดีครับยังมีฝันให้รู้สึก ดีกว่าอยู่ไปวันวันแบบไม่มีฝันนะครับ
1 มีนาคม 2552 22:39 น. - comment id 957612
ก็แค่ฝันร้ายน่ะ .. ตื่นมาพบกับความจริง อาจเจอที่ร้ายกว่าหลายเท่านะ
2 มีนาคม 2552 16:25 น. - comment id 957878
เมื่อเรื่องราวประหนึ่งดุจดังฝันร้าย ก็ต้องหายสักวันจริงไหม อย่าเก็บฝันเลวร้ายไว้กับใจ ก้าวสู่เช้าวันใหม่ลืมฝันเดิม ขอให้ตื่นจากฝันร้ายเร็วๆครับ
8 มีนาคม 2552 18:15 น. - comment id 960212
ฝันร้ายกลายเป็นดีนะ โบราณว่า สู้ๆ ค่ะ
9 มีนาคม 2552 15:30 น. - comment id 960500
คืนนั้นผ่านไปแล้ว คนนี้ให้ฝันดีนะคะ....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
