ลิงกำถั่ว

กุ้งก้ามกราม

     บรรดาลิงเกิดมามากสามารถ
ชาญฉลาดนักหนามีจ่าฝูง
บริวารดื้อนักเฝ้าชักจูง
ปีนไม้สูงข้ามห้วยอยู่ด้วยกัน
เดิมภักษาหาได้ลูกไม้ป่า
เมื่อฝนฟ้าแห้งแล้งเกิดแข่งขัน
ลิงหลายฝูงยื้อแย่งเกินแบ่งปัน
จึงหมายมั่นจากมาเพื่อหากิน
พบเรือกสวนไร่นาประสาสัตว์
อัตคัดอดอยากจำจากถิ่น
พบอาหารประทังชีพดั่งเคยชิน
สร้างมลทินมาสู่มิรู้ตัว
ผลหมากรากไม้อยู่ในสวน
เหล่าลิงล้วนลิ้มลองหวังปองถั่ว
มีเผือกมันใต้ดินขุดกินทั่ว
มิเกรงกลัวรุกล้ำเข้าทำลาย
เกษตรกรทุกข์ท้นสุดทนไหว
ปล่อยลิงไพรเข้าริบอาจฉิบหาย
เกิดเหตุการณ์เช่นนี้มิดูดาย
ทั้งขึงข่ายบ่วงคล้องสุดป้องกัน
จึงสร้างกล่องเจาะรูพอมือลิง
ใส่ถั่วทิ้งล่อไว้ด้วยหมายมั่น
จะจับลิงทั้งหลายไปขายมัน
หรือบากบั่นฝึกด้วยเพื่อช่วยงาน
เมื่อฝูงลิงเห็นกล่องรีบย่องมา
เดินนำด้วยหัวหน้าอย่างกล้าหาญ
หวังได้ชิมอิ่มหนำสุขสำราญ
มือล้วงผ่านทันทีไม่มีลาง
รีบล้วงถั่วเต็มกำบีบย้ำแน่น
หมายโลดแล่นแต่ติดหมัดรูขัดขวาง
ดิ้นไม่หลุดสุดจะแก้เพราะแพ้ทาง
ยิ่งดิ้นรนยิ่งพล่านยิ่งพ่ายแพ้
ทั้งที่เพียงใจนิ่งแล้วทิ้งถั่ว
ก็เอาตัวรอดได้ดั่งใจแน่
เหตุเพราะมือกำไว้ไม่ยอมแบ
จึงย่ำแย่เกินฝ่าชะตาตน
..........................................
อ่านนิทานแฝงธรรมลิงกำถั่ว
ทบทวนทั่วด้วยใจใฝ่กุศล
จึงเขียนกลอนหวังได้ปลอบใจคน
เผื่อหลุดพ้นสิ่งใดเพราะไม่กำ