โกรธล่ะซี......
เจอไม้นี้เจ็บบ้างอย่างนั้นหรือ
ยามมีฉันนั้นเธอบอกของใกล้มือ
ใครจะยื้อแย่งไปก็ไม่แคร์
ฉันก็คนมีหัวใจใช่รู้เจ็บ
รู้หนาวเหน็บในใจใช่มีแผล
คำพูดเธอเหมือนใจดำย้ำรังแก
ฟังดูแย่ฉันค่าด้อยน้อยกินไป
จึงเดินหลีกเร้นกายห่างร้างใจบ้าง
อยากจะสร้างศักดิ์ศรีนี่ข้อใหญ่
หากคุณค่าของฉันนั้นน้อยเกินใคร
ยอมตัดใจไม่ต่อว่าลาจากกัน
มาวันนี้เธอบอกใครใจถูกทิ้ง
ฉันเฉยนิ่งไม่ซึมซับรับไหวหวั่น
จบเพราะปากฝากรอยร้าวหนาวสัมพันธ์
เป็นรางวัลฉันมอบตอบกลับเธอ.
30 มีนาคม 2552 12:08 น. - comment id 968628
สวัสดีค่ะเหตุการณ์แบบนี้ความรู้สึกเดียวที่มี ก็คงจะเป็นเสียดายค่ะ เค้าคงไม่โกรธหรอกค่ะ แต่ก็ยินดีด้วยกับสิ่งที่ตัดสินใจไปนะคะ

30 มีนาคม 2552 13:13 น. - comment id 968644
ไม่โกรธค่ะ อิอิ

30 มีนาคม 2552 19:07 น. - comment id 968775
สวัสดีค่ะ คุณSalukphin แวะมาอ่านกลอนค่ะ

30 มีนาคม 2552 20:33 น. - comment id 968803
ป่าวโกรธจ้า แต่ยังไม่มีเวลามาอ้อนเธอ 555

31 มีนาคม 2552 13:40 น. - comment id 969032
ป่ะใช่โกรธโลดลิ่วกริ้วเพราะเจ็บ เปรียบหนามเหน็บหัวใจใคร่จะถอน ความปวดร้าวยากเย็นเป็นขั้นตอน หากลิดลอนปล่อยวางสร้างหวานใจ.....อิอิ
แก้วประเสริฐ.
