คอยไขว่คว้าหารักมาเติมฝัน ใช้คืนวันไม่รู้หมดไปเท่าไหร่ ก็ไม่พอไม่เต็มพื้นที่ใจ วาดหวังไว้ให้เจอคนรักจริง เคยทั้งนั่งเศร้าโศกและเสียใจ วันที่ใครคนนั้นเขาทอดทิ้ง หมดอาลัยคิดว่าไร้คนแอบอิง ที่พักพิงทางใจหมดสิ้นกัน คิดถึงแค่ตัวเองอยู่อย่างนี้ และหลบลี้คนที่รักในตัวฉัน และหลงลืมเสียสิ้นความผูกพัน ทุกคืนวันผันผ่านไม่คิดทวน ร้องเรียกหาความรักจากคนอื่น แม้ขมขื่นอยากให้เขานั้นคืนหวน ได้หลงลืมรักพ่อแม่ที่รัญจวน รักทั้งมวลหาเทียบรักพ่อแม่เรา จะสนใจทำไมกับคนอื่น คงจะฝืนได้นานกับความเหงา ไม่เป็นไรหากว่าใครนั้นลืมเรา ช่างเถอะเขาคนนั้นไม่สำคัญ เพียงแค่เราอย่าหลงลืมทั้งพ่อแม่ ที่ทั้งแคร์และห่วงใยไม่แปรผัน รักของพ่อและแม่มีทุกวัน ไม่ต้องหันเรียกหารักจากใคร เขาลืมเราแล้วเราเล่าลืมใครบ้าง รักตกค้างใช่มีแค่เราที่ไหน ทั้งพ่อแม่ท่านดูแลและใส่ใจ แล้วทำไมเราถึงได้เผลอลืมลง จากนี้ไปไม่สนใจใครคนอื่น ใจได้ตื่นขึ้นแล้วที่เคยหลง จากนี้ไปในหัวใจได้ปลิดปลง ไม่พะวงรักแท้พ่อแม่มี
somebody 8 เม.ย. 2552 11:20 น. - ID 124887 
898
4
0
8 เมษายน 2552 12:09 น. - comment id 971721
มีเมื่อวานที่แบมไม่ได้โทรหาท่าน เพราะฝนตกหนัก ยกหูโทรไปเลยค่ะคุณกบ ไม่ต้องรอถึงวันพบกันหรอกค่ะ คิดถึงเสมอค่ะ
8 เมษายน 2552 15:50 น. - comment id 971815
รักแท้คือรักของพ่อแม่ค่ะ ไม่มีแม้เงื่อนไข
8 เมษายน 2552 18:43 น. - comment id 971896
อืม ใช่เลย พ่อแม่แน่นอนที่สุด หลายคนลืมนะ อืม
9 เมษายน 2552 10:48 น. - comment id 972092
เพราะดีค่ะ
9 เมษายน 2552 16:11 น. - comment id 972193
หวัดดีจร้า....คุง...Somebody.... ถูกต้องที่สุด....พ่อแม่เรา...รักเรามากกว่า....ใครๆ...
12 เมษายน 2552 09:42 น. - comment id 972863
หน้าส่วนตัว
หวัดดี..คุณใครบางคน
บทกวี บทนี้ มีความหมาย
หากจะใช้ สื่อสาร ให้ท่านเห็น
คงยินดี ปรีดา คราเช้าเย็น
แต่อย่าเว้น ว่างไว้ ให้วังเวง
มิ่งมิตร
12 เมษายน 2552
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
